NEXEM KERACÊ

Xeza – Piştî êrîşên Îsraîlê yên li ser Xezayê, di nava malên rûxiyayî, nexweşxane, dibistan, taxên hatine terikandin de, jiyan ji nû ve bi destên jinan aj dide. Jinên Filistînî tevî rûxandina bajar û komkujiyan jî axa xwe naterikînin û berxwedana xwe didomînin.

Yasemîn Salha ya ku di kampa ji bo yên ji cihên xwe hatine derxistin hatiye çêkirin de dijî ji me re behsa çîroka xwe ya têkoşîna ya ku her roj ji nû ve dest pê dike kir. Yasemîn Salha ya ku beşek mezin ji bajarê lê dijî rûxiyaye, diyar dike ku têkoşîna ji bo mayîna li jiyanê ne tenê azmûneke fizîkî, di heman demê de ji bo çareserkirina krîzên ku bi dawî nabin şerek e û divê tu her dem riyên nû bibînî.

Bêdengiya beriya bahozê

Yasemîn Salha, agirbesta ku di 19’ê Çileyê de ket meriyetê weke bêdengiya beriya bahozê nirxand û wiha domand: “Min nexwest paşve vegerim herêma bakur lewre herêm ne tenê bû kavil, ez dizanibûm ku dê agirbest dirêj nedome. Min hîs dikir ku rojên zor li pêşiya me ne û beriya du hefteyan careke din şer dest pê kir. Pêvajoya bi birçîbûn û bi êşan dagirtî careke din dest pê kir.”

Yasemîn Salha bal kişnad ku hêzên Îsraîlê ferman dane ku herêmên bakur ên Zîvala Xezayê werin valakirin û got: “Mirovan careke din li ser peyariyên kolanan, di nava komên zibaleyan de konên xwe vedan. Her tişt di nava kaosê de bû. Niha xurek nayê, em ji pêdiviyên bingehîn bêpar di nava xizaniyê de dijîn.” 

Yasemîn Salha diyar kir ku bi xirabûna rewşa aborî re bihayê êzingan pir zêde bûye û wiha domand: “Kîloya êzingan bûye çar dolar. Dema ku mirov asta xizaniya li Xezayê difikire dibîne ku ev ji bo gelek malbatan pir zor e. Ez li ser nanên ku di konên li derdora min de kom dibûn fikirîm. Çima em wan davêjin çopan? Êzingên min jî diqediyan û diviyabû ez ji bo zarokên xwe xwarinê çêbikim. Min ji xwe pirsî; gelo ez nikarim ji vî nanî sûdê bigrim? Min wan nanên kartû danî ber tavê, qeliband heta zuha bûn. Dûre jî min xist nava tifikê ji bo weke êzingan bişewitînim. Min dît ku navê hişk ji êzingan zêdetir li ber xwe dide û zêdetir alawî dide. Bi wê yekê min xwarinê çêkir.”

Di navbera jinan de bû modelek

Vê fikrê tenê bi Yasemîn Salha bi sînor nema. Jinên cîran ên ku rêbaza wê dîtin jî vê teknîkê bi kar anîn. Yasemîn Salha wiha domand: “Fikra min bi kêrî me hat û bi vê yekê min xwe bi hêz hîs kir. Ne tenê ji bo xwe ji bo jinên li derdora xwe jî min çareseriyê dît. Niha jinên li kampa me jî nanê kartû hişk dikin û ji bo bi wan xwarinê çêbikin dişewitînin. Ji ber ku min tiştek wiha kir û bi ser ketim şanaz im.”

 Yasemîn Salha balê dikşînek u jinên li Xezayê berxwedaneke bêhempa didomînin û got: “Jinên li vê derê mûcîzeyan diafirînin. Em li benda çareseriyan namînin, em bi xwe çareyan dibînin. Zoriyên ku em dikşînin me nawestînin. Em ê jiyana xwe li ser vê axê bidomînin û dê tu tişt berxwedana me neşikîne.”

Yasemîn Salha di nava konek de tevî hemû zoriyan, ji bo afirînerî û berxwedêriya jinên Filistînî mînakek zindî ye. Yasemîn Salha dibeje: “Dibe ku em di nava konên peritandî de bimînin û di mercên zor de têbikoşin lê em tu carî hêviya xwe winda nakin. Em kesên li vê derê hemû malbatek in. Bi qasî êşên xwe, em hêviyên xwe jî parve dikin. Em her roj ji nû ve jiyanê diafirînin, bi derfet û hûrguliyên biçûk, weke bikaranîn nanê kartû di cihê êzingan de, em li çareseriyan digerin.”

‘Em tu carî nasekinin’

Yesemîn Salha dibêje ku tevî van çareseriyên afrîner jî zoriyên mezin didomin û wiha berdewam dike: “Yek ji pirsgirêkên herî mezin zêdebûna buhayê her tiştî ye. Birandina cereyanê, zêdebûna bihayê xurekan, jiyanê zortir dike, alîkariyên ku tên jî gelek caran têr nakin. Mirov hewl didin bi alîkariyên ku carna tên jiyana xwe bidomînin lê ev têra me nake.”

Yasemîn Salha balê dikşîne ku divê civaka navneteweyî destekê bide gelê Filistînê û dibêje: “Pêdiviya me bi destekeke rastîn heye. Ne tenê bi alîkariyên mirovî, di heman demê de divê ji bo em bajarê xwe ji nû ve ava bikin piştgiriyê bidin me. Em naxwazên her dem çavên me li alîkariyan be, em dixwazin ji nû ve jiyana xwe ava bikin.”

‘Em ê li warê xwe bimînin’

Yasemîn Salha, li navenda Xezayê ji kona xwe vê peyamê dide cîhanê: “Em tu carî xwe bernadin. Em hildiberînin û bi hemû hêza xwe têdikoşin. Van axan ên me ne û em ê li vê derê bijîn.”

Di vê pêvajoya ku gelê Filistînê di demên herî zor de dijî, jinên Xezayê bûne çavkaniya îlhamê ya bêdawî. Êşên ku kişandine veguherandine têkoşîneke ku ne tenê ji bo li jiyanê bimînin, di heman demê de ji bo ji nû ve hêviyê ava bikin. Carna hêvî bi bikaranîna pariyek nanê kartû jî dikare ji nû ve geş bibe.