REFÎF ISLÎM

Xeza – Komîteya Teknîkî ya Karûbarên Jinan li Şerîda Xezayê roja 10’ê Kanûnê, yekem bazara berhemên jinan a ji şer ve da destpêkirin. Armanca bazarê ew e ku cîhek peyda bike da ku jinên koçber ji hêla aborî ve destek û hêzdar bike û karsaziyên wan ên biçûk ên ku ji ber şer zirar dîtine xurt bike. Çalakî di bin dirûşmeya "Me xwe dijwar kir... ji ber vê yekê me hilberand... ji ber vê yekê me afirand. Bi hev re em bihêztir in" de hate lidarxistin.

Beşdarên bazara jinan, bi rêya 40 standên tijî hunerên destan ên neqişandî, xwarinên kevneşopî, tiştên ji nû ve bikar anîn û berhemên bedewiyê, îradeyek bêhempa û xwestekek ji bo ji nû ve avakirina xwe û civaka xwe, tevî dorpêçkirin û windakirina madeyên xav nîşan dan.

‘Bazar ji bo gihandina peyama ku jinên Filistînî hat avakirin’

Bîsan Ebû Ceyab ku rêvebera Navenda Karûbarên Jinan e, anî ziman ku bazar ji bo gihandina peyama ku jinên Filistînî yên ji kavilan xilas bûne û niha hunerên destan ên Filistînî çêdikin, mîrat û nasnameya xwe diparêzin, hatiye lidarxistin. Bîsan got, "Li vir rola navendê tê, ku piştgiriyê bide van jinan û alîkariya wan bike ku mîna fenîksan dîsa rabin."

Piraniya berheman xwedî karekterek kevneşopî ne

Bîsan tekez kir ku organîzekirina pêşangehê di vê demê de dijwariyek taybetî pêşkêş dike, ji ber ku jin dixwazin kûrahiya aydiyeta xwe û rehên xwe yên kûr di axa xwe de nîşan bidin û piştrast dikin ku tu hêz nikare wan ji kokê rake. Ji ber vê yekê, piraniya berhemên ku têne pêşandan xwedî karekterek kevneşopî ne, ku mîrata dapîran nîşan dide. Materyalên van berheman ji bin kavilên malan û ji dilê kampê, di nav şert û mercên dijwar ên jiyanê û avhewayê de hatine rizgarkirin ku jinan ji rihetiyên herî bingehîn jî bêpar dikin, lê van şert û mercan rê li ber wan negirtiye ku xebat û hilberînê berdewam bikin.

Di pêşangehê de 40 stand hene

Qûncikên ku li ser mîrat û nasnameya Filistînî disekinin, hatine lidarxistin. Pêşangeh 40 standan dihewîne ku jinên ku ji bo xwe û malbatên xwe derfetên nû dîtine nîşan didin. Her wiha tekez dikin ku pêdivî bi projeyên bêtir xurtkirina aborî heye, nemaze ji bo jinan, bi taybetî jinên koçber ên ku zilm, birçîbûn û dorpêçek seqet a ku rê li ber ketina her madeyên xav ên ji bo hilberînê digre, heye.

Jinan ev mîrate vejandine

Yasmîn El-Mubayyed ku yek ji beşdaran e, destnîşan kir ku armanca hebûna wê vejandina mîrata dapîrên wan e û wiha got: “Firûna tabûnê beşek girîng a jiyana wan a li zeviyan bû, ji bo amadekirina xwarinên kevneşopî yên wekî musakhan û mafûl, ji bilî nanê sajê, ku di dema birçîbûna dawî de li Xezayê vegeriyaye cîhek girîng. Jinan ev mîrate vejandine û wê fêrî keç û jinên ciwan dikin, ji ber ku şert û mercên dijwar alîkarî kirine ku hawîrdorek piştgirî ji bo vejandina vê kevneşopiyê û veguheztina wê ji nifşên nû re were afirandin. Her bajar û bajarokê Filistînê xwedî şopa xwe ya xwarinê ya bêhempa ye, ku hin xwarin bi bûyerên kêfxweş û yên din bi xemgîniyan ve girêdayî ne - mîrateyek ku Îsraîl hewl dide ku bigre û wekî ya xwe îdîa bike.”

Li hember van hewldanan hişyar dimînin

Yasmîn El-Mubayyed got ku pirsgirêk ji xwarinê wêdetir diçe, teqlîdkirina atmosfera kon, mala Bedewiyan û neqişandina kevneşopî vedihewîneû wiha domand: “Lê belê jinên Filistînî, wekî parêzvanên dilsoz ên vê mîratê, li hember van hewldanan hişyar dimînin û bi hebûna xwe ya xurt li hemû bûyerên Filistînî û pêşangehên herêmî û navneteweyî bi biryardarî li hember wan li ber xwe didin û piştrast dikin ku nasnameya çandî mayînde û kûr e.”

Vegerandin çareserî ye

Heyat Ebû Saada, bi dubarekirina hestên beşdarên din diyar kir ku rola girîng a jinan di parastin û parastina mîratê de ye. Heyat anî ziman ku wê bi hilberên ku ji ber kêmbûna madeyên xav vegerandibû beşdarî pêşangehê bû, red kir ku derfeta lihevanîna jinan ji dest bide. Wê zêde kir ku wê berhevokek ji hunerên destan ên neqişkirî, di nav de şal û çente, digel modelên hunerî yên ku nîşanên dîrokî û mîratî yên girîng ên wekî Kubbeya Kevir nîşan didin û yên din, temam kir da ku diyar bike ku afirînerî tevî dijwariyan jî heye.

Bazara jinan hat ceribandin

Raxad Seyf ku yek ji beşdaran e, bawer dike ku ev bazar ji bo şiyanên jinên Filistînî û şiyana wan a berdewamiyê piştî şert û mercên dijwar ên ku wan kişandine hatiye ceribandin. Her wiha piştgiriya aborî dide wan da ku li hember trajediya ku ji her alî ve li dora wan e, biserkevin. Raxad Seyf da zanîn ku ev gaveke erênî ye dibe alîkar ku ew zû baş bibin, ji ber ku dema jinek dixebite, ew enerjiyê bi dest dixe da ku bi zextên jiyanê yên ku ji hêla şêwaza jiyana piştî şer ve têne ferz kirin re mijûl bibe. Wê destnîşan kir ku wekî her car quncikên jinan û berhemên wan di pêşangehên jinan de ji beriya şer cûrbecûrtir bûn û wiha got: “Ji ber ku hemû madeyên xav bi buhabûnek peyda bûn û pere ne wekî îro kevin bû. Ev yek gelek danûstandinên kirîn û firotanê bi derengî dixe û tewar têk dibe. Destên jinan girêdayî ne, lê em hewl didin ku bi rêya vezîvirandinê û rêbazên hêsan, berhemek xweşik û elegant pêşkêş bikin ku nasnameya Filistînî diparêze.”

Berdewamiya kar pêwîstiyek e, ne luks e

Emîna el-Xarûbî dibêje ku ji zarokatiya xwe ve ji hunerên destan hez kiriye û wiha didomîne: “Nemaze ji karê hirî, tevî dem û hewldana ku hewce dike. Em hewl didin ku hin perçeyan hilberînin. Ez dorpêçkirinê red dikim. Ez ji bajarekî reviyam bajarekî din an jî di bin kavilên mala xwe de digeriyam da ku madeyên xav bibînim ku dikarim ji bo çêkirina tiştan wekî şal, cilên zarokan û tiştên din bikar bînim. Ez, hewl didim ku bi paşerojê ve girêdayî bim.”

Dijwarijya herî mezin, dîtina madeyên xav e

Îsra el-Kehlût bi beşek taybet a ji bo hilberên bedewiya jinan beşdar bû. Armanc ew bû ku peyama ku jin bihêz in û dikarin piştî her ezmûnek êşdar an xemgîn dîsa li ser piyan bimînin, pêşî ji bo malbat û zarokên xwe û dûv re jî ji bo xwe, bide. Ew destnîşan dike ku dijwarijya herî mezin, dîtina madeyên xav ên guncaw ji bo hilberên xwe bûye, ji ber ku ew nikare li ser kalîteya pêkhateyan tawîzê bide, ji ber ku ew bi çerm re mijûl dibe, ku yek ji beşên herî hesas ên laşê keç an jinekê ye. Îsra diyar kir ku wê hîs kiriye ku şer bi taybetî li dijî jinên neçar mane malên xwe biterikînin û di konên hilweşiyayî de bijîn ku bi her tofanê re diherikin e. Ji ber vê yekê, biryara wê zelal bû: vegere ser vê pirsgirêkê, bixebite û navê ku pê hatiye naskirin biparêze. Îsra, serbilindiya xwe bi xwe û bi her jinekê ku kariye dîsa li ser piyan bimîne û beşdar bibe, tekez kir.

‘Pêşangehê hem hestên erênî û hem jî neyînî pê dane hîskirin’

Şer gelek beşdaran dûr xist. Rasmiya El-Arja, yek ji mêvanên pêşangehê ye, hat da ku piştgiriyê bide jinan û berhemên wan. Dema ku wê kêfxweşî û enerjiya jinan a ji bo xebatê dît, ew pir kêfxweş bû. Rehên Filistînî mane û tiştek nikare wan jê bibe, ne ku şerê du salan. Wê zêde kir ku ew ji destpêkê ve hêza jinan di parastina mîrata xwe de dizanibû, ji ber vê yekê wê hêvî dikir ku li bazarê karekî wisa bi baldarî û rêxistinkirî bibîne. Rasmiye destnîşan kir ku pêşangehê hem hestên erênî û hem jî neyînî pê dane hîskirin. Wê gelek jinên afirîner ên ku di dema şer de hatine kuştin û bi zorê ji pêşangehê dûr ketine, bi bîr anîn. Wê her wiha mala xwe û tiştên mîratî yên ku wê berê ji pêşangehan berhev dikir ku niha di bin kavilan de ne, bi bîr anî. Rasmiye destnîşan kir ku jin ji sifirê dest pê dikin û ji ber hewcedariya wan a jiyanê, ji tunebûnê dixebitin.