مدینە مامداوغلو

سرت- وضعیت زندانیان در زندان‌های کوردستان و ترکیه با چالش‌های فزاینده‌ای مواجه است. به ویژه با تأسیس زندان‌های نوع S و R، میزان انزوای زندانیان افزایش یافته و امکانات درمانی برای زندانیان بیمار محدودتر شده است. در این مراکز که نقض حقوق بشر به وفور مشاهده می‌شود، زندانیان از حقوق اساسی خود از جمله حق حیات و دسترسی به خدمات بهداشتی محروم می‌گردند. علی‌رغم ابتلا به بیماری‌های حاد، هزاران زندانی بیمار همچنان در حبس به سر می‌برند.

یکی از این افراد، گولو داشچی است که نیازمند پیوند قلب بوده و سال‌هاست تحت درمان قرار دارد. با توجه به تشخیص کاردیومگالی و ابتلای وی به بیماری‌های مزمن متعدد، مادر ایشان، لیلا داشچی، خواستار آزادی زندانیان بیمار شده است.

گولو داشچی پس از بازداشت در سال ٢٠١۶، ابتدا در زندان ماردین و سپس در زندان آمد محبوس گردید. در طول این مدت، او حدود ٩٠ روز را در اعتصاب غذا به سر برد. در جریان این اعتصاب، وی دچار استفراغ خونی و مشکلات جسمانی متعددی شد و متعاقباً مشخص گردید که دچار کاردیومگالی شده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که گولو داشچی که مکرراً دچار از دست دادن هوشیاری و تعادل می‌شود، نیازمند پیوند قلب است. وی به دلیل وضعیت جسمانی خود، ماهیانه تحت درمان تزریقی قرار می‌گیرد و اغلب ناگزیر به مراجعه به بیمارستانی در آنکارا می‌باشد. علاوه بر این، ذکر شده است که گولو به دلیل شرایط جسمانی خود قادر به مصرف غذای زندان نیست و همواره امکان دسترسی به رژیم غذایی مناسب را ندارد، که این امر منجر به کاهش وزن مستمر وی شده است.

 

تقسیم خانواده برای ملاقات: نمودی از مشکلات خانواده‌های زندانیان

لیلا داشچی، مادر دو فرزند محبوس، در خصوص وضعیت فعلی دخترش اظهار نظر می‌کند. وی بیان می‌دارد که علاوه بر دخترش گولو، پسرش قاسم داشچی نیز در زندان بشیری تحت بازداشت قرار دارد. لیلا داشچی اذعان می‌دارد: «پسرم به تحمل ۵ سال حبس محکوم گردیده و تاکنون ٢ سال و ٩ ماه از دوران محکومیت خود را سپری نموده است. دخترم نیز سال‌های متمادی است که در حبس به سر می‌برد و حدود ٣ سال دیگر از دوران محکومیتش باقی مانده است. روزهای ملاقات هر دو فرزندم مصادف با یکدیگر است. لذا ناگزیریم اعضای خانواده را تقسیم نموده و به دو زندان مختلف برویم تا بتوانیم با هر دو فرزند ملاقات داشته باشیم.»

وی در ادامه می‌افزاید: «زندگی من با اشتیاق دیدار فرزندانم سپری می‌شود. با این حال، من و فرزندانم با سربلندی به زندگی ادامه می‌دهیم. آرزوی ما این است که هیچ فردی آسیب نبیند یا تجربه تلخ از دست دادن فرزند را نداشته باشد. به اعتقاد من، فرزندانم به ناحق و خلاف قانون در حبس نگه داشته شده‌اند.»

 

وضعیت جسمانی گولو مستلزم پیوند قلب است

لیلا داشچی با اشاره به وضعیت نامساعد جسمانی دخترش که در بازداشت به سر می‌برد، اظهار داشت: «در طول دوران حبس، هم ما و هم فرزندانمان متحمل رنج و مشقت فراوانی شده‌ایم. گولو پیش از این فاقد هرگونه عارضه جسمانی بود. اما طی سال‌های اخیر، دچار کاردیومگالی و مشکلات قلبی شده است. مصرف مواد غذایی خارج از رژیم تجویز شده، موجب تنگی نفس و اختلال در تکلم وی می‌گردد. او مکرراً دچار عدم تعادل می‌شود و قادر به مدیریت امور روزمره خود نیست. به دلیل وضعیت جسمانی‌اش، ماهیانه تحت درمان تزریقی قرار می‌گیرد. علی‌رغم دریافت خدمات درمانی، شرایط حبس موجب تشدید بیماری وی شده است. علاوه بر درمان تزریقی، او اغلب جهت معالجه به آنکارا اعزام می‌گردد. برای بهبود وضعیت سلامت وی، پیوند قلب امری ضروری است. تداوم حبس موجب پیشرفت بیماری خواهد شد. تنها خواسته ما آزادی اوست.»

 

درخواست برای خاتمه دادن به رفتارهای غیرانسانی!

لیلا داشچی با تأکید بر سیاست‌های سختگیرانه در زندانها، اظهار داشت که نه تنها دخترش، بلکه تمامی زندانیان بیمار می‌بایست آزاد شوند. وی خواستار توجه به وضعیت زندانیان بیمار شد. او اذعان داشت که آزادسازی زندانیان بیمار در واپسین لحظات حیاتشان، اهانتی بزرگ به کرامت انسانی آنان محسوب می‌شود. لیلا داشچی افزود: «ما این بی‌حرمتی را نمی‌پذیریم. امیدواریم عدالت الهی در مورد این ظالمان اجرا شود. امروزه هزاران نفر در داخل زندان‌ها برای بقا تلاش می‌کنند. این امر نه با اصول انسانی و نه با وجدان اخلاقی سازگار است.به عنوان خانواده‌های زندانیان، تنها خواسته ما این است که صدای زندانیان شنیده شود.»