تجمع اعتراضی انجمن روزنامه‌نگاران فلسطینی در روز جهانی آزادی مطبوعات

شرکت‌کنندگان در تجمع اعتراضی که به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات برگزار شد، خواستار توقف هدف قرار دادن خبرنگاران فلسطینی، تأمین فوری حمایت بین‌المللی از آنان و پاسخ‌گویی نیروهای اسرائیلی شدند.

نغم كراجه

غزه- در سوم مه، هم‌زمان با روز جهانی آزادی مطبوعات، تجمعی اعتراضی از سوی انجمن روزنامه‌نگاران فلسطینی در نوار غزه برگزار شد که با حضور گسترده خبرنگاران، فعالان رسانه‌ای و نمایندگان نهادهای حقوقی و رسانه‌ای داخلی و بین‌المللی همراه بود.

شرکت‌کنندگان در این تجمع با در دست داشتن پلاکاردهایی خشم خود را نسبت به تداوم هدف قرار گرفتن روزنامه‌نگاران فلسطینی ابراز کرده و خواستار تأمین فوری امنیت آنان در شرایط ادامه جنگ در غزه شدند. آنان تأکید کردند که خبرنگاران فلسطینی همچنان جان خود را در راه حقیقت از دست می‌دهند.

این تجمع فرصتی برای جلب توجه به نقض‌های مکرر علیه رسانه‌های فلسطینی بود؛ از جمله نابودی دفاتر بسیاری از نهادهای رسانه‌ای و کشته شدن ده‌ها روزنامه‌نگار از آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳. انجمن روزنامه‌نگاران فلسطینی اعلام کرد که به تلاش‌های خود برای افشای این اقدامات و همکاری با نهادهای بین‌المللی برای پیگیری حقوقی ادامه خواهد داد.

 

«حفاظت از خبرنگاران، یک اولویت است»

بیداء معمر، دبیر شورای اجرایی انجمن روزنامه‌نگاران فلسطینی، در این تجمع گفت: «ما امروز برای ادای احترام به همکاران شهیدمان ایستاده‌ایم؛ آنانی که خون خود را در راه حقیقت نثار کردند. خبرنگار فلسطینی هم‌زمان راوی وقایع و شاهد جنایاتی بوده که انسان و سرزمین را هدف گرفته است.»

او افزود از آغاز جنگ، بیش از ۲۱۰ خبرنگار کشته شده‌اند، از جمله گزارشگران میدانی و عکاسان، که در نتیجه حملاتی مستقیم و هدفمند جان باخته‌اند. وی این اقدامات را ناقض آشکار کنوانسیون‌های بین‌المللی دانست که بر حفاظت از روزنامه‌نگاران در شرایط درگیری تأکید دارند.

معمر همچنین اعلام کرد که حملات تنها متوجه افراد نبوده، بلکه دفاتر ده‌ها رسانه داخلی و بین‌المللی نیز به‌صورت سازمان‌یافته ویران شده‌اند؛ تلاشی برای خاموش‌کردن صدای فلسطین و پنهان‌کردن حقیقت. او خواستار اقدام فوری جامعه بین‌المللی برای حمایت از خبرنگاران و پاسخ‌گویی اسرائیل شد و تأکید کرد: «سکوت جهانی، پوششی برای این نقض‌هاست؛ آزادی مطبوعات تجزیه‌پذیر نیست، و نمی‌توان از آن سخن گفت وقتی دوربین هدف گلوله است.»

 

«سکوت جهانی، شریک جرم است»

صفاء الحسنات، عضو کمیته جنسیت در انجمن روزنامه‌نگاران فلسطینی، گفت که گرامیداشت این روز نباید محدود به شعار و تشریفات باشد، بلکه باید به واقعیت زندگی خبرنگارانی که هر روز در اثر انجام وظیفه کشته می‌شوند توجه کند. وی افزود: «ما امروز در غزه جشنی نداریم؛ بلکه فریاد می‌زنیم به سمت جهانی که از آزادی مطبوعات سخن می‌گوید اما خبرنگار فلسطینی را از این دایره خارج می‌کند. ما تنها گناه‌مان حمل دوربین و روایت حقیقت است.»

او تأکید کرد که روزنامه‌نگاری فلسطینی چونان ابزار جنگی هدف قرار می‌گیرد و خبرنگار، به هدفی برای قتل تبدیل شده است. او از نهادهای بین‌المللی خواست تا برای حمایت واقعی از روزنامه‌نگاران فشار بیاورند و گفت: «۲۱۰ خبرنگار با خونسردی کشته شده‌اند؛ نه جلیقه، نه حرفه و نه معاهده‌ای توانست از آن‌ها محافظت کند.»

او بر لزوم پاسخ‌گویی نسبت به همه کسانی که در حمله به گروه‌های خبری دست داشته‌اند تأکید کرد، از جمله کشته‌شدگان، مجروحان و بازداشت‌شدگان. وی همچنین از روزنامه‌نگاران زن فلسطینی که در میانه خطر به کار خود ادامه می‌دهند، قدردانی کرد.

 

«روزنامه‌نگاری فلسطینی زیر آتش است»

منا بکر، خبرنگار فلسطینی، با اشاره به شرایط بحرانی موجود گفت: «گزارش حقیقت امروز تبدیل به مخاطره‌ای روزانه شده است. در این روز جهانی، اسرائیل در کشتار خبرنگاران، شیوه‌های خود را متنوع کرده است.»

او همچنین هدف قرار دادن خانواده‌های خبرنگاران را نیز مصداقی از نقض صریح قوانین بین‌المللی دانست و افزود: «دیگر جلیقه‌ی خبرنگاری ایمن نیست، و حتی دوربین نیز هدف قرار می‌گیرد. ما برای ثبت حقیقت به امنیت نیاز داریم، و بدون حمایت حقوقی و اخلاقی، ادامه این کار ممکن نیست.»

 

«جهان باید فوراً وارد عمل شود»

در پایان، شیرین الکیالی، عضو فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، خواستار توقف فوری حملات به خبرنگاران شد و گفت: «در روز جهانی آزادی مطبوعات، خطاب به جهانی که ما را می‌بیند اما خاموش است می‌گویم: این کشتار را متوقف کنید. تصویر پیش رو جز رنگ خون چیزی ندارد.»

او تأکید کرد که نیروهای اسرائیلی به‌صورت روزانه و سیستماتیک خبرنگاران را هدف قرار می‌دهند و این جنایات باید با پیگیری بین‌المللی مواجه شود. به گفته او، اتفاقات جاری در غزه جنایاتی مستند و لکه‌ای ننگین در تاریخ بشری هستند.

الکیالی در پایان گفت: «ما به دنبال امتیاز نیستیم، تنها خواهان حقوق اولیه‌ایم که همه معاهدات جهانی آن را تضمین کرده‌اند؛ اینکه در محیطی امن کار کنیم، حقیقت را بازتاب دهیم و زنده بمانیم. اگر جهان ساکت بماند، حقیقت در خون نوشته خواهد شد و این سکوت، ننگی تاریخی خواهد شد.»