برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در بند زنان زندان اوین
زنان محبوس در زندان اوین، مراسم روز جهانی کارگر را با برنامههای متنوعی شامل سخنرانیها، فعالیتهای فرهنگی و ارائه و گفتوگو گرامی داشتند.

مرکز خبر- روز شنبه ١٣ اردیبهشتماه، همزمان با ١ می روز جهانی کارگر، زنان محبوس در زندان اوین، مراسمی را برای بزرگداشت این روز همراه با برنامههای متنوعی شامل سخنرانیها، فعالیتهای فرهنگی و ارائه و گفتوگو برگزار کردند. این مراسم که با هدف بزرگداشت تاریخ مبارزات کارگران در جهان و بررسی چالشهای اقتصادی-اجتماعی ایران و جهان ترتیب داده شد، در دو بخش اصلی اجرا گردید.
بخش اول شامل سخنرانیها، تاریخچهنگاری و استراحت و پذیرایی بود. مراسم با اجرای گروه سرود آغاز شد. گروه سرود ترانه انگلیسی «نان و گلهای سرخ» (Bread and Roses) را همخوانی و اجرا کردند. این ترانه که در سال ۱۹۱۱ توسط جیمز اوپنهایم سروده شد، به نمادی جهانی از مبارزات کارگران برای دستمزد عادلانه (نان) و زندگی شرافتمندانه (گلهای سرخ) و صلح تبدیل شده است.
نسرین خضری، فعال کارگری که در سال ۱۳۹۸ به اتهام حضور در مراسم روز کارگر به ۵ سال حبس محکوم شده است، در ادامه تاریخچه روز ۱ می و علت نامگذاری آن به عنوان روز جهانی کارگر را تشریح کرد. او در انتها بر اتحاد کارگران به عنوان اتحادی جهانی تا رفع هرگونه استثمار، ستم و تبعیض تاکید کرد.
در ادامهی این مراسم تحلیلی از وضعیت اقتصادی ایران صورت گرفت. دو نفر دیگر از زندانیان به تشریح بحرانهای اقتصادی ایران پرداختند. موضوعات مطرح شده شامل تورم افسارگسیخته، فساد سیستماتیک، وضعیت معیشتی نامناسب کارگران، بیثباتی اقتصادی، استثمار نیروی کار و فقر گسترده بود.
همچنین تاریخچه اعتصابات کارگری توسط ناهید خداجو، فعال کارگری محکوم به شش سال حبس ارائه شد. ناهید خداجو، فعال کارگری و زندانی سیاسی دهه ۶۰ که محکومیت خود را در زندان اوین به دلیل حضور در بزرگداشت ۱می سال ۹۸ سپری میکند، گاهشماری مفصل از اعتصابات کارگری از سال ۱۳۵۵ منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ و نیز فراز و فرودهای دهههای بعدی آن ارائه داد. از جمله میتوان به سرکوب شوراهای کارگری در دهه شصت، اجرای برنامههای اقتصادی سرمایهداری در ایران و تاثیر آن بر جنبش کارگری از دهه ۷۰ و ۸۰ به بعد و نیز شدت گرفتن جنبشهای کارگری در سالهای اخیر و متعاقباً سرکوب تشکلات کارگران و جلوگیری از هرگونه تحرک کارگری با ذکر مثالهای تاریخی اشاره کرد.
در ادامه حاضرین در این مراسم به استراحت و بازدید از اسناد تاریخی پرداختند. پس از پایان بخش اول، از زندانیان پذیرایی شد، برخی از زندانیان فرصت یافتند تا نگاهی به اسنادی تاریخی مکتوب از جمله خلاصهای از «گاهشمار اعتصابات و اعتراضات کارگری ایران از ۱۲۸۵ تا ۱۳۹۷» بیندازند که به صورت کاغذ دیواری در دسترس قرار گرفته بود.
این اسناد ادوار مختلف اعتراضات کارگری و جزئیات رویدادهای کلیدی را دربرمیگرفت.
بخش دوم این مراسم با اجرای پرشور هلپرکی کوردی توسط گروهی از زندانیان آغاز شد. هلپرکی که با آهنگ کوردی همراه بود، حضار را به وجد آورد و با تشویق آنان همراه شد.
در ادامه یکی از زندانیان با تمرکز بر شکلگیری طبقات اجتماعی در تاریخ و ترسیم چشماندازی از آینده خاورمیانه در رفع تبعیض، ستم و استثمار سخنرانی خود را ارائه داد.
همچنین در ادامه، ارائهای جداگانه حول پرسش کارگر کیست؟ ضرورت اعتصابات کارگری در تاریخ برای احقاق مطالبات کارگران صورت گرفت و در نهایت به طور مختصر حول مفهوم تضاد به عنوان مفهومی کلیدی نه تنها در سطح روششناسی بلکه به عنوان مفهومی هستی شناختی بحث شد.
در پایان آنیشا اسداللهی معلم و مترجم به مفهوم بیثباتی، معنا و پیامدهای بیثباتی در کار و زندگی پرداخت. علاوه بر بیثباتی همیشگی در جهان سرمایهداری در الگوهای نئولیبرالی و پسانئولیبرالی این مفهوم دچار خصلت مضاعف و مفهوم کار دچار بحران شدت و نیروی کار از درون منشق و منزوی شده است. از این رو نیازمند نگاهی نقادانه بر مفهوم کار در راستای اتحاد همه جانبه زحمتکشان هستیم.