خلق‌های سوریه: این هویت بصری، نماینده ما نیست

خلق‌های ارمنی، سریانی و کورد در شمال و شرق سوریه، با رد هویت بصری اعلام‌شده از سوی «حکومت موقت»، تأکید کردند که این هویت، نماینده آنان نیست و دوران سیستم‌های تک‌بعدی، نژادپرستانه و دین‌محور به سر آمده است.

رونیدا حاجی

حسکه- در پی اعلام «هویت بصری» جدیدی برای سوریه تحت نام «جمهوری عربی سوریه» از سوی حکومت موقت در دمشق، خلق‌های شمال و شرق این کشور در گفت‌وگو با خبرگزاری ما، این اقدام را قاطعانه رد کردند.

 

اولویت، بازگشت آوارگان است نه تغییر هویت

ییلماز محمد، از آوارگان عفرین، اقدام حکومت موقت را بی‌توجهی به اولویت‌ها می‌داند و می‌گوید: «حکومت موقت باید پیش از هر چیز، زمینه بازگشت آوارگان را فراهم می‌کرد. با سرنگونی رژیم بعث، ما به سوریه‌ای نوین امیدوار بودیم، اما متأسفانه حکومت کنونی نه تنها مرهمی بر زخم‌های مردم نگذاشته، بلکه تنها بر اساس منافع خود و یک نظام ایدئولوژیک دین‌محور عمل می‌کند. این حکومت هیچ راه‌حلی ارائه نکرده و همچنان به پیشبرد طرح‌های نسل‌کشی خلق‌ها ادامه می‌دهد. فریاد مادران و کودکان آواره در سراسر سوریه، بازتاب سیاست‌های ویرانگر حکومت موقت است. جنگی که از سال ۲۰۱۱ آغاز شده هنوز به پایان نرسیده و ما خواهان یک راه‌حل واقعی هستیم. اکنون زمان اعلام هویت بصری نیست و چنین هویتی پذیرفته نخواهد شد. زمان، زمانِ بازگرداندن امنیت، ثبات و آوارگان به خانه‌هایشان است.»

 

ما کوردیم و هویت خود را پاس می‌داریم

او با تأکید بر هویت خود می‌افزاید: «ما کورد هستیم و هویتمان کوردی است، ما زندگی زیر سایه هویتی دیگر را نمی‌پذیریم. این اصل برای دیگر خلق‌ها نیز پابرجاست. تنها پروژه 'ملت دموکراتیک' می‌تواند حلال مشکلات سوریه باشد. دوران سیستم‌های تک‌بعدی، نژادپرستانه و دین‌محور به سر آمده است. ما از تمام خلق‌ها می‌خواهیم در برابر این هویت تحمیلی بایستند، چرا که هویت، جوهر وجود ماست و باید از آن صیانت کنیم.»

 

اتحاد سوریه در گرو پذیرش تنوع آن است

استیر مراد، معاون اتحادیه زنان سریانی سوریه، اتحاد ملی را در گرو به رسمیت شناختن هویت تمام خلق‌ها دانسته و می‌گوید: «اولویت امروز مردم سوریه، بازگشت به سرزمینشان و زندگی در امنیت است. رونمایی از یک هویت بصری در چنین شرایطی، اقدامی نابجاست. نخست باید برای رنج‌های سوریه چاره‌ای یافت و سپس با مشارکت تمام گروه‌ها، برای هویتی فراگیر تصمیم گرفت. ما مخالف تجزیه و خواهان اتحاد سوریه هستیم؛ اما حکومت موقت، چه در قانون اساسی و چه با این اقدام، به دنبال تفرقه است و راه را بر اتحاد ملی می‌بندد. اتحاد حقیقی با پذیرش تمام رنگ‌ها، هویت‌ها، ادیان و باورهای ساکن در این سرزمین محقق می‌شود. سوریه فقط از اعراب تشکیل نشده، بلکه گهواره تمدن‌هاست. بنابراین، باید توازنی عادلانه میان تمام خلق‌ها برقرار شده و هویتشان به رسمیت شناخته و محافظت شود.»

استیر مراد در پایان سخنانش با اشاره به نقش زنان تصریح می‌کند: «زن دیگر در نقش سنتی مادر و همسر خلاصه نمی‌شود. زنان در انقلاب روژاوا در تمام عرصه‌ها پیشگام بودند و جایگاه واقعی خود را یافتند. نظامی که حکومت موقت عرضه می‌کند، نافی وجود زن و در نتیجه، نظامی ناعادلانه است. ما این را نمی‌پذیریم، زیرا این زنان بودند که با مبارزه و مقاومت خود، سیستم پیشین را به زیر کشیدند.»

 

این هویت، نماینده قاتلان برادران ماست

لوسناک کاووریان، ریاست مشترک جنبش جوانان ارمنی، معتقد است که سوریه از یک نظام دیکتاتوری به سوی نظامی تروریستی و دین‌محور حرکت می‌کند. او می‌گوید: «خلق شمال و شرق سوریه که با انقلاب بپاخاست، در برابر داعش جنگید و بهای سنگینی پرداخت. اما حکومت موقت، نه در قانون اساسی و نه در این هویت جدید، کوچک‌ترین اعتنایی به نظر مردم نکرد. این هویت نمی‌تواند نماینده ما باشد، زیرا نماینده تفکری است که برادران علوی، دروزی و سریانی ما را در مکان‌های مقدسشان به قتل می‌رساند. سوریه هرگز به دست بیگانگانی که در پی تحمیل فرهنگ خونریزی خود هستند، آباد نخواهد شد و این امر تنها با همت جوانان، زنان و با تکیه بر تنوع غنی فرهنگی و دینی خود تحقق خواهد یافت. ما هویت «جمهوری عربی سوریه» را نمی‌پذیریم و مبارزات خود را علیه آن گسترش خواهیم داد.»