مدینه مامداوغلو

آمد-  فراخوان «صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان همچنان در کانون توجه قرار دارد. این فراخوان ضمن تأکید بر بازگشایی مسیرهای سیاست دموکراتیک و برابری میان کوردها و ترک‌ها، از حزب کارگران کوردستان خواسته است سلاح‌ها را کنار بگذارد. در پی این فراخوان، حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها نشست‌های مردمی را در بیش از ۱۰۰ مرکز برای فراگیر کردن این پیام و نهادینه کردن صلح اجتماعی برگزار کرده است.

میلیون‌ها نفر در جشن‌های ۸ مارس روز جهانی زن و نوروز با شور و اشتیاق به خیابان‌ها آمدند و از دولت خواستند در این مسیر گام بردارد.

با فیگن اکتی از اعضای جنبش زنان آزاد درباره نقش زنان در این روند و اقداماتی که در پاسخ به این فراخوان صورت خواهد گرفت، گفت‌وگو کردیم.

فیگن اکتی با تأکید بر اینکه این فراخوان در برهه‌ای حساس برای خلق‌ها مطرح شده، معتقد است دریچه‌ای به سوی صلح گشوده شده است. او با اشاره به اینکه جامعه پس از دوره‌های طولانی درگیری، تشنه صلح است و مهم‌ترین خواسته‌شان صلحی آبرومندانه است، به فشارهای مستمری که افکار عمومی دموکراتیک به‌ویژه کوردها با آن دست به گریبان بوده‌اند اشاره کرد و گفت پس از تحمل روندهای دردناک به نقطه کنونی رسیده‌ایم. فیگن اکتی افزود: «میلیون‌ها نفر در سایه خشونت و درگیری‌ها هزینه‌های سنگینی پرداخت کرده‌اند. جامعه خسارت‌های مادی و معنوی بسیاری متحمل شده است. پس از همه این تجارب تلخ، این فراخوان در حقیقت ندایی برای آزادی و حرکت به سوی جامعه‌ای آزاد است.»

 

این روند برای زنان معنای عمیق‌تری دارد

فیگن اکتی با اشاره به رنج‌هایی که زنان در دوران جنگ و درگیری متحمل می‌شوند، تأکید کرد که فراخوان عبدالله اوجالان از این منظر برای زنان ژرف‌تر و پرمعناتر است. او در ادامه گفت: «شور و مسئولیتی که زنان در این مرحله احساس می‌کنند، بسیار مهم است. آنچه اهمیت دارد، نه سنگینی بار این مسئولیت، بلکه شادی ناشی از آن است. اکنون فرصتی پدید آمده تا بسیاری از شیوه‌های زندگی که به دست زنان شکل گرفته و سپس نابود شده، بازسازی شود. زنان در نیم قرن گذشته مبارزه‌ای شگفت‌انگیز را پیش برده‌اند؛ مقاومتی که دستاوردهای ارزشمندی به همراه داشته است. با وجود تمامی هجمه‌های همه‌جانبه، زنان به دستاوردهایی دست یافته‌اند و این فراخوان نشان می‌دهد مبارزه‌ای که زنان پیشگام آن بوده‌اند تا چه اندازه ضروری بوده است. این روند برای زنان معنا و ارزشی بسیار عمیق‌تر دارد.»

فیگن اکتی با یادآوری اینکه زنان در هر دوره‌ای بیش از همه تشنه صلح هستند، خاطرنشان کرد پس از برگزاری کارگاه «زنان درباره صلح سخن می‌گویند» در استانبول، ابتکار «به صلح نیاز دارم» شکل گرفته و زنان کورد و ترکیه در مسیر صلح همکاری‌های مشترکی را آغاز کرده‌اند.

 

جنبش زنان کورد کارهایش را تسریع کرد

فیگن اکتی با تأکید بر اینکه جنبش زنان کورد در عرصه‌های مختلف برای دستیابی به جامعه‌ای زیست‌پذیرتر فعالیت می‌کند و این فعالیت‌ها با فراخوان عبدالله اوجالان شتاب بیشتری گرفته، اظهار داشت: «ما به عنوان جنبش زنان کورد برنامه‌های مهمی پیش رو داریم. برخی از این برنامه‌ها به اجرا درآمده و برخی دیگر سرعت بیشتری یافته‌اند. شکل‌گیری ابتکار 'به صلح نیاز دارم' که حاصل گفت‌وگوهای مشترک با زنان است، گامی مهم به شمار می‌آید. این رویداد نقطه آغازی برای همکاری زنان ترکیه و کوردستان است. همچنین شتاب‌بخشی به روند اتحاد ملی، افزایش نقش‌آفرینی زنان در این حوزه، تقویت فعالیت‌های اتحاد زنان کورد و تدوین نقشه راهی مشخص، همگی برای بنا نهادن صلح اجتماعی در راستای این فراخوان ضروری است.»

فیگن اکتی با تأکید بر نقش زنان در پیشبرد صلح افزود: «این روند فرصتی است برای تنفس دوباره جامعه. هرگاه از صلح اجتماعی سخن می‌گوییم، نخستین تصویر، زن است. زندگی در این سرزمین‌ها به دست زن زاده شد و در دامان او پرورش یافت. اینکه بعدها زن خود به این صلح نیازمند شده، بحثی جداگانه است. جنگ‌ها ویرانی‌های تاریخی و آسیب‌های جدی هویتی به همراه داشته‌اند. زنان با به‌کارگیری شیوه‌های گوناگون مقاومت در طول تاریخ و برای حفظ دستاوردهای خلاقانه خود، جامعه را به نقطه امروز رسانده‌اند. اگرچه همه اقشار جامعه به این فرایند صلح نیازمندند، اما ما زنان نیاز عمیق‌تری داریم، زیرا ژرف‌ترین آسیب‌ها و رنج‌ها در جنگ‌ها نصیب ما شده است. از آنجا که زن در بستر تاریخ، ارزش آزادی را عمیق‌تر درک کرده، مبارزه و ایستادگی‌اش نیز معنای ژرف‌تری می‌یابد.»

 

نقش محوری زنان در ساخت صلح جمعی

فیگن اکتی با تأکید بر اینکه دامنه این فراخوان محدود به خلق کورد نیست و گستره جغرافیایی وسیعی را شامل می‌شود، اظهار داشت: «جوامع امروز با چالش‌های متعددی همچون فقر گسترده، فساد و تباهی اجتماعی روبرو هستند. ویرانی‌های ناشی از جنگ تنها به خلق کورد محدود نبوده و تمام خاورمیانه را تحت تأثیر قرار داده است. امروز جوامع نیازمند آن هستند که در فضایی آزاد و با حفظ هویت و اراده خویش زندگی کنند. زنان نقشی کلیدی در شکل‌دهی به این زیست مشترک دارند. همکاری جمعی زنان، شکل‌گیری اراده جمعی و بنا نهادن صلحی فراگیر بر پایه خرد جمعی، امری حیاتی است. از این رو، ما زنان باید با تمام توان از این فراخوان پشتیبانی کنیم.»