تداوم نفرتپراکنی علیه زنان فعال سیاسی سوریه
دیمه موسی، وکیل و سیاستمدار سوری، از آنچه «ابزارهای تحریک و بسیج کنونی» نامید هشدار داد و معتقد است این ابزارها «میتواند تهدیدی مستقیم برای زندگی زنان فعال در عرصه عمومی باشد.»

لمیس ناصر
دمشق - در شرایط بحرانی کنونی سوریه و با شروع گفتوگوها درباره بازسازی کشور و نهادهای آن، زنان سوری فعال در عرصههای عمومی و سیاسی با افزایش نگرانکننده گفتمان نفرتپراکنی مواجه هستند که این روند ادامه سالها تبعیض و به حاشیه راندن آنهاست».
دیمه موسی، وکیل و سیاستمداری که پیشتر در صف مخالفان سوری قرار داشت، با صراحت درباره فشارها و آزارهایی که زنان در این مسیر تحمل میکنند سخن گفته و تأکید میکند: «آنچه امروز شاهد آن هستیم، پدیده تازهای نیست.»
او که بیش از ۱۴ سال در عرصه عمومی فعالیت دارد، بر اساس تجربهاش میگوید حملات علیه زنان فعال نهتنها پایان نیافته، بلکه شکل و دامنه آن گستردهتر شده است: «ما زنان فعال سیاسی، بهویژه آنان که خود را فمینیست میدانیم، همواره هدف حمله بودهایم. این حملات به جای نقد افکار و مواضع ما، با توسل به کلیشههای اجتماعی مربوط به ناموس و ظاهر صورت میگیرد تا ما را از این عرصه بیرون برانند.»
دیمه موسی معتقد است این گفتمان اکنون خطرناکتر شده است: «این نفرتپراکنی در مرحلهای رخ میدهد که قاعدتاً باید دوران پایهگذاری سوریه جدید باشد و میبایست فضایی فراگیر برای همه ایجاد کند، بهویژه برای زنانی که از انقلاب و خواستههای مردم سوریه حمایت کردهاند.»
او به رویدادی اخیر اشاره میکند که طی آن، زنی از منطقه سویدا پس از مواجهه با استاندار، هدف حملات شدیدی قرار گرفت. موسی با طرح این پرسش که «اگر یک مرد با استاندار رودررو میشد، آیا همین واکنشها را میدید؟» خاطرنشان میکند: «قطعاً نه. احتمالاً او را قهرمان میدانستند، اما چون یک زن بود، بهجای محتوای سخنانش، با توهینهای جنسیتی مورد حمله قرار گرفت.»
چه باید کرد؟
دیمه موسی اشاره میکند که اعلامیه قانون اساسی اخیر، گرچه موادی درباره زنان و جایگاه آنها در جامعه دارد، اما فاقد ضمانتهای اجرایی برای حفاظت از زنان در برابر خشونت روانی و تهدیدهای سایبری است. او هشدار میدهد: «فضای کنونی تحریک و بسیج علیه زنان میتواند جان فعالان زن در عرصه عمومی را به خطر اندازد، مگر آنکه با پشتوانه قانون و همراهی جامعه با آن مقابله شود.»