از ایران تا ترکیه و شمال شرق سوریه؛ زنان آزادی‌خواه هدف حملات دولت‌های مستبد

عذراء سعدو با اشاره به صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و وریشه مرادی، تاکید می‌کند که فعالان، حقوقدانان و سیاست‌مداران زن که حقیقت مبارزه زنان را منتقل می‌کنند، با نقض‌هایی مواجه می‌شوند که وجدان‌ها را شرمنده می‌کند؛ نقض‌هایی از سوی حکومت‌های سلطه‌گر.

نور الأحمد

رقه – قرن بیست و یکم قرن آزادی زنان و آغاز انقلاب آنان است، و همین باعث شده که دولت‌های سلطه‌گر سیاست‌های سیستماتیکی را علیه فعالان زن و روزنامه‌نگارانی اتخاذ کنند که با قلم و دوربین خود تلاش می‌کنند واقعیت و حقیقت مبارزه و قدرت زن و انقلابش را به جهانیان نشان دهند و مانع گسترش آن به دیگر نقاط جهان شوند.

فعالان حقوق زنان و روزنامه‌نگاران در کشورهای مختلف از جمله ترکیه، ایران، افغانستان و دیگر کشور‌ها سرکوب می‌شوند و با مجازات‌های سنگین و زندان مواجه هستند.  

فعالان و زنان خبرنگار در منطقه شمال و شرق سوریه نیز با سرکوب مواجه هستند و اشغالگران ترکیه آنها را مورد هدف قرار می‌دهند، آنها به دلیل مستندسازی جنایات و نقض‌های صورت‌گرفته علیه مردم منطقه از سوی اشغالگران و مزدورانشان، مورد هدف قرار می‌گیرند.

 

«تعقیب هر زنی که واقعیت خود را بیان کند و خواستار آزادی باشد»

عذراء سعدو، خبرنگار در هماهنگی زنان در اداره خودمدیریتی دموکراتیک، بر این باور است که قرن بیست و یکم قرن آزادی زنان است، و گواه آن قیام‌ها و انقلاب‌هایی است که زنان برای رسیدن به آزادی خود به راه انداخته‌اند. این انقلاب تنها به زنان مناطق ما محدود نبوده، بلکه زنان در سراسر جهان با شجاعت خواستار حقوق خود شده‌اند، چیزی که تهدیدی جدی برای سیاست‌های دولت‌های دیکتاتوری محسوب می‌شود.

او بیان کرد: «هر گام و دستاوردی که زن به دست می‌آورد با موانعی مواجه می‌شود، یا همانطور که گفته می‌شود با سیلی برای توقفش همراه است. بسیاری از فعالان، حقوقدانان و سیاست‌مداران زن در جهان که حقیقت مبارزه زنان را منتقل می‌کنند، با نقض‌هایی مواجه می‌شوند که وجدان بشری را شرمنده می‌کند؛ نقض‌هایی از سوی حکومت‌های سلطه‌گر.»

عذراء سعدو افزود: هدف از استفاده از شیوه‌های سرکوب و ترساندن، در هم شکستن اراده و فکر زن، ممانعت از بیان خواسته‌ها و اهدافش، و ایجاد مانع در مسیر مبارزه‌اش است. نمونه‌ی واضح این سرکوب در ایران است، به‌ویژه پس از انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی»، جایی که هر زنی که واقعیت خود را بیان کند و خواهان آزادی شود، تحت تعقیب قرار گرفته و حتی همراه یکی از اعضای خانواده‌اش بازداشت می‌شود. از جمله این افراد، فعالان «بخشان عزیزی» و «وریشه مرادی» هستند که حکم اعدام برای‌شان صادر شده است.

او اشاره کرد که بسیاری از بیانیه‌ها، کارزارهای امضا و اعتراضات از سوی سازمان‌های زنان، نهادهای حقوق بشری و فعالان سیاسی برای محکوم کردن این نقض‌ها و درخواست توقف این احکام خودسرانه انجام شده‌اند، اما سکوت بین‌المللی همچنان حاکم است.

 

نقش مهم در انتقال حقیقت مقاومت

در مورد انقلاب زنان در منطقه شمال و شرق سوریه، او گفت: «زنان در مناطق ما نقشی پیشرو و رهبری‌کننده در طول سال‌های انقلاب ایفا کرده‌اند و انقلاب آن‌ها تبدیل به الگویی برای جهان شده است. امروز زنان در منطقه شمال و شرق سوریه از طریق فکر، قلم و دوربین‌شان برای انتقال تصویر واقعی از انقلاب و دستاوردهای‌شان، و رساندن صدای زن و خواسته‌هایش مبارزه می‌کنند. و همین باعث شده‌اند که هدف مستقیم اشغالگران ترکیه قرار گیرند.»

او افزود: «زنان خبرنگار نقش مهمی در نشان دادن مقاومت مردمان ما در سد تشرين ایفا کردند تا از فروپاشی منطقه جلوگیری کنند. این خبرنگاران چهره واقعی اشغالگران ترکیه و مزدورانشان را آشکار کردند. برای پنهان کردن جنایات علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های منطقه، خبرنگاران مورد هدف قرار گرفتند، از جمله 'جیهان بلکین' که در هر لحظه‌ای از روی سد تشرین در حال انتقال واقعیت بود.»

 

پهپادها خبرنگاران زن را در خارج از مرزها هدف قرار می‌دهند

بسیاری از زنان خبرنگار همچنین توسط پهپادهای اشغالگران ترکیه مورد هدف قرار گرفته‌اند. از جمله خبرنگاران «گلستان تارا» و «هیرو بهاءالدین» که در حال نشان دادن حقیقت و دستاوردهای انقلاب زنان و مبارزه‌ی آن‌ها در تمام سطوح بودند و جنایات اشغالگران ترکیه را فاش کردند.

 

«محاکمه ضروری است»

او تأکید کرد که هدف قرار دادن خبرنگاران و مؤسسات خبری، و مانع‌تراشی در کار آن‌ها برای افشای حقیقت و جنایات، نقض قوانین بین‌المللی است. «با وجود قوانینی که برای حفاظت از خبرنگاران وجود دارد، اما هیچ‌گونه اجرایی برای آن‌ها نیست، حتی هیچ محکومیت یا محاکمه‌ای برای مرتکبان این نقض‌ها انجام نشده است.»

او تأکید کرد: «نبود بازدارنده‌ی قانونی و قوانین واقعی برای حمایت از آزادی رسانه و بیان، دولت‌های استبدادی را به ادامه‌ی هدف‌گیری خبرنگاران تشویق می‌کند. با این حال، زنان خبرنگار تسلیم نشده‌اند و حتی در زندان نیز به مبارزه ادامه می‌دهند تا به عدالت و آزادی برای همه زنان جهان برسند. آن‌ها به الگوی شجاعت و قدرت تبدیل شده‌اند و منبع امید برای همه زنان‌اند. این مبارزه بی‌نتیجه نخواهد ماند و حق، پیروز خواهد شد؛ اراده‌ی زن آزاد پیروز خواهد شد، و آزادی و دموکراسی که هر زنی آرزویش را دارد، فراگیر خواهد شد.»

 

روزنامه‌نگاری حرفه‌ای والا

عذراء سعدو پیام تشکر خود را خطاب به زنان خبرنگاری که برای آزادی زن مبارزه می‌کنند، این‌گونه بیان کرد: «قدردان همه فعالان، خبرنگاران و حقوقدانانی هستیم که در زندان‌های ایران، ترکیه و هر جای دیگر مقاومت می‌کنند. هر زنی که برای آزادی‌اش مبارزه کند، مورد احترام ماست.»

او جامعه بین‌المللی و سازمان‌های مرتبط با حفاظت از حقوق خبرنگاران را فراخواند تا به مسئولیت خود در قبال این حرفه‌ی والا عمل کنند. «روزنامه‌نگاری حرفه‌ای شریف است که وظیفه‌اش انتقال واقعیت و حقیقت است، بنابراین مسئولان باید از خبرنگاران محافظت کرده و مرتکبان جنایت علیه آن‌ها را بازخواست کنند.»