رنیا عبدالله

یمن- کودکان و زنان از جمله  آسیب‌پذیرترین گروه‌هایی هستند که بیش از همە تحت تأثیر جنگ قرار می‌گیرند. جنگ داخلی در یمن سال‌هاست ادامه دارد، وضعیت زندگی خانواده‌ها بدتر شده و تعداد کودکان کار نیز رو به افزایش است.

 

«جنگ باعث بیکاری پدرم شد»

افنان مراد ١١ساله که با پدر و مادرش در شهر تعز در جنوب غربی یمن زندگی می‌کند، یکی از این کودکان است که هم کار می‌کند و هم درس می‌خواند. او صبح به مدرسه می‌رود و بعد از مدرسه در بوفه کار می‌کند. افنان مراد با بیان اینکه به دلیل شرایط بد اقتصادی خانواده مجبور به کار شده است، گفت: پدرم به دلیل جنگ بیکار شد و روز به روز وضعیت زندگی ما بدتر می‌شد. من هم باید برای زندگی بهتر تلاش کنم. امیدوارم وقتی وضعیت خانواده‌ام بهتر شد، بتوانم به زندگی عادی خود مثل درس خواندن و بازی برگردم.

 

«بیشتر وقت را در خیابان کار می‌کنم»

پسر ١٠ساله‌ای که نخواست نامش را ذکر کند گفت: به دلیل شرایط بد مالی مجبور به ترک تحصیل و کار شده است. این پسر با بیان اینکه تمام روز را با ترازوی متحرک در خیابان کار می‌کند، گفت: پدرم نتوانست نیازهای زندگی ما را تأمین کند و نمی‌دانیم پدرم کجاست. بیشتر وقتم را در خیابان‌ها کار می‌کنم. عصر به خانه برمی‌گردم و به نیازهای خانواده‌ام رسیدگی می‌کنم.

 

«افزایش کودکان کار بە دلیل جنگ»

بر اساس گزارش بنیاد توسعە انسانی مسارات در تعز، تعداد کودکانی که در خیابان‌ها کار می‌کنند در سال ٢٠٢٣ تنها در سه منطقه تعز به ٢٠٠ نفر  رسید. سن این کودکان بین  ٨ تا ١۶سال متغیر است. عروه شرابی، مدیر برنامه بنیاد مسارات برای توسعه انسانی، با اشارە بە اینکە تعداد کودکان کار افزایش یافتە است، گفت: تحقیقات میدانی کە شامل سە منطقه شهر بود نظرسنجی انجام دادیم. کودکان در رستوران‌ها، مغازه‌ها، کارگاه‌ها و مشاغل مختلف دیگر کار می‌کنند. جنگ تعداد کودکانی را که در سنین پایین مسئولیت می‌پذیرند، چه پسر و چه دختر، دو برابر کرده است.

 

«مقامات به وظایف خود عمل نمی‌کنند»

عروه شرابی با اشاره به اینکه مسئولان به وظایف خود عمل نمی‌کنند، گفت: لازم است مسئولان برای این خانواده‌ها منبع درآمد پایداری فراهم کنند، شرایط مدرسه رفتن و زندگی عادی فرزندان را بهبود بخشیده و راه‌حل‌های جدی بیابند. واقعیت اقتصادی که امروزه کودکان در آن زندگی می‌کنند، آنها را مجبور می‌کند یا به دلیل درخواست خانوادە، ترس از گرسنگی و بی خانمانی یا به دلیل احتیاط بە خانوداەهایشان کمک کنند.

عروه شرابی با انتقاد از سازمان‌های مردم نهاد کە برای کودکان کار می‌کنند و نتوانستند «کودک کار» را کاهش دهند،  گفت: آنها با ارائه آموزش‌های نظارتی و طبقه‌بندی، موضوع را به سازمان‌های تخصصی در زمینه خدمات اولیه کودکان هدایت کردە و در حمایت از آنها محدود ماندند.