مرکز خبر –

ادامه‌ی دل‌نوشته‌ی لیلا حسین‌زاده به شرح زیر است:

 

‏سلامِ دلتنگی

خوب می‌دانم شدت فشار و ضربه‌ی جسمی و روانی که طی پرونده‌سازی اخیر اطلاعات متحمل شدم در دل کلیت نظم شکنجه، ذره‌ی ناچیزیست اما لااقل مرا به این درک مفید روانشناختی رساند که اگر با دهان بسته و چشمان باز خیره بمانید سگ‌های فاشیست، هاری می‌گیرند.

‏حمایت‌تان به بهبود شرایطم در بازداشت کمک کرد، ممنونتام. عزیزانی نادیده برای تامین وثیقه‌ی ظالمانه ۱.۵میلیاردی که توان تامین یک دهمش را هم نداشتم، اقدام کردند و روزهای متمادی بازپرس آزارشان داد، مدیونشانم. از وکیلم آقای رئیسیان ‎که وکالتش همواره تجسد شرافت و دلسوزیست ممنونم.

‏شرمنده‌ی دوستان عزیزم هستم که بخاطر حضور من در جمعشان، کلت‌کشی یورشگران را شاهد بودند، وسایلشان ضبط شد، تحت فشار روانی، مالی و امنیتی قرار گرفتند، افترا و لجن‌پراکنی خبرگزاری‌های امنیتی گریبانگیر آنان هم شد و اذیت شدند.

علی‌الحساب بیرونم.