زنان کوبانی: پرونده‌ی کوبانی، توجیه حقوقی یک نسل‌کشی است
زنان کوبانی با ابراز خشم خود از «پرونده‌ی زندانیان کوبانی»، اعلام کردند که دولت ترکیه این پرونده را به ابزاری برای توجیه حقوقی و تداوم سیاست انکار و نسل‌کشی بدل کرده است.
برچم جودی
کوبانی – دولت ترکیه سال‌هاست که با دستاویز قرار دادن بهانه‌های گوناگون، عملیات نسل‌کشی سیاسی گسترده‌ای را علیه حزب دَم، نهادهای وابسته به آن و سازمان‌های اپوزیسیون در شمال کوردستان و ترکیه به راه انداخته است. «پرونده‌ی کوبانی» یکی از اصلی‌ترین نمونه‌های این سرکوب حقوقی و سیاسی به شمار می‌رود.
حمله‌ی مزدوران داعش به شهر کوبانی در روژاوای کوردستان در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴، با مقاومت شکوهمند خلق، مبارزان و فرماندهان این شهر روبرو شد. این مقاومت سرانجام در ۲۶ ژانویه‌ی ۲۰۱۵ به پیروزی رسید و در تمام طول آن، خلق شمال کوردستان با تمامی تشکل‌های اجتماعی، سیاسی و حقوقی خود، پشتیبانی همه‌جانبه‌ای را به نمایش گذاشتند. با این حال، دولت ترکیه پس از این پیروزی، موج گسترده‌ای از بازداشت‌ها را تحت عنوان «پرونده‌ی کوبانی» علیه حامیان این مقاومت آغاز کرد. این پرونده که بیش از صد سیاستمدار در آن محاکمه و صدها تن دیگر تحت پیگرد قرار گرفته‌اند، سال‌هاست که همچنان ادامه دارد.
زنان کوبانی در واکنش به فشارها و سیاست‌های دولت ترکیه، ضمن تشریح مواضع خود، از طریق خبرگزاری ما به تمامی زندانیان «پرونده‌ی کوبانی» درود فرستادند.
«پرونده‌ی کوبانی، آرمان شرف و موجودیت است»
هَدله حَسن با بیان اینکه دولت ترکیه کینه‌ی خود از پیروزی کوبانی را به اشکال گوناگون نشان می‌دهد، گفت: «ما، زنان کوبانی، از صمیم قلب به تمامی زنان مبارزی که در 'پرونده‌ی کوبانی' به بند کشیده شده‌اند، درود می‌فرستیم و مقاومت‌شان برای آزادی را ارج می‌نهیم. از دید ما، این پرونده، پرونده‌ی شرف و موجودیت ماست. در سال ۲۰۱۴، هر فردی که خود را سپر بلای کوبانی کرد، از کرامت و سرنوشت خلق کورد و تمام بشریت دفاع نمود. مبارزان و فرماندهان یگان‌های مدافع زنان که سینه‌شان را در برابر تروریستان داعش سپر کردند، به سرچشمه‌ی الهام برای تمام زنان کورد بدل شدند. زنان باکور کوردستان در این میان نقشی تاریخی ایفا کردند، اما از آن زمان تاکنون، همین زنان و تمام کسانی که قلبشان برای کوبانی تپید، هدف بازداشت‌های دولت ترکیه قرار گرفته و پرونده‌هایشان همچنان باز است. دولت ترکیه با بازداشت حامیان این مقاومت، تنها یکی از شیوه‌های انتقام‌جویی خود را از آن پیروزی بزرگ به نمایش گذاشته است.»
دولت ترکیه به جای صلح، سرکوب را ادامه می‌دهد
هَدله حَسن با تأکید بر اینکه دولت ترکیه به جای گام برداشتن در مسیر صلح و دموکراسی، همچنان بر نقض حقوق اصرار می‌ورزد، اظهار داشت: «متأسفانه سرکوب و قانون‌شکنی دولت ترکیه در شمال کوردستان پایانی ندارد و پرونده‌ی کوبانی تنها یک نمونه از آن است. در حالی که رهبر آپو بیش از سه ماه پیش فراخوان 'صلح و جامعه‌ی دموکراتیک' را مطرح کرد و حزب کارگران کوردستان نیز در راستای همین چشم‌انداز اعلام انحلال نمود، دولت ترکیه هیچ گامی در مسیر صلح برنداشته است. برعکس، ما شاهد تداوم همان ذهنیت و همان سیاست‌های سرکوبگرانه هستیم.»
فراخوانی که در ۲۰۱۴ طنین‌انداز شد، در ۲۰۲۵ به پیروزی می‌رسد
هَدله حَسن در پایان، با تأکید بر اینکه فراخوان عبدالله اوجالان با اتکا به روحیه‌ی بسیج کوبانی پیروز خواهد شد، گفت: «در اوج نبردهای کوبانی در سال ۲۰۱۴، رهبر آپو فراخوانی تاریخی برای بسیج عمومی صادر کرد. هرچند دولت ترکیه با ایجاد موانع بسیار کوشید این حرکت را خنثی کند، اما فراخوان به نتیجه رسید و با گرد آمدن خلق کورد، مقاومت به اوج خود رسید. همین موفقیت به ما ایمان می‌دهد که فراخوان امروز ایشان برای 'صلح و جامعه‌ی دموکراتیک' نیز پیروز شده و سرنوشت خلق کورد را دگرگون خواهد ساخت. این، آرمانِ شرف و موجودیتی است که رهبر آپو بنیان نهاده و ما با همان روحیه‌ی بسیج کوبانی، پیروزی آن را تضمین خواهیم کرد.»
پیوندی ناگسستنی
سَمیرا اَحمد، از شاهدان عینی مقاومت کوبانی، همبستگی خلق باکور کوردستان را این‌گونه توصیف کرد: «من خود شاهد حماسه‌ی کوبانی در سال ۲۰۱۴ و بخشی از آن مقاومت بودم. ما همبستگی خلق شمال کوردستان را از نزدیک لمس کردیم؛ پیوندشان با ما پیوندی ناگسستنی و عمیق بود. آنان در طول ۱۳۴ روز مقاومت، لحظه‌ای ما را تنها نگذاشتند و صدها تن از جوانانشان در خاک کوبانی جنگیدند و به شهادت رسیدند. کشتار پرسوس (سوروچ) خود گواهی بر عمق این اتحاد بود. آنان در عمل به فراخوان رهبر آپو و وظیفه‌ی وجدانی و ملی خود، حماسه‌ای از فداکاری آفریدند.»
نسل‌کشی سیاسی در پوشش یک پرونده
سَمیرا اَحمد در پایان، با اشاره به اینکه دولت ترکیه حامیان کوبانی را به بهانه‌های واهی محاکمه می‌کند، گفت: «هرکس در سال ۲۰۱۴ برای کوبانی قدمی برداشت، هدف سیاست‌های نسل‌کشی دولت ترکیه قرار گرفت. امروز حتی کسانی که تنها یک درود به کوبانی فرستادند، در چارچوب همین پرونده در زندان به سر می‌برند. این چه پرونده‌ای است که دولت ترکیه صدها نفر را به بهانه‌ی آن زندانی کرده است؟ صدها مبارز انترناسیونال از سراسر جهان در نبرد علیه داعش جنگیدند. چرا آن مبارزان توسط دولت‌های خودشان محاکمه نشدند؟ همین واقعیت نشان می‌دهد که دولت ترکیه از 'پرونده‌ی کوبانی' به عنوان یک پوشش حقوقی برای پیشبرد سیاست انکار و نسل‌کشی خود استفاده می‌کند. تا زمانی که این ذهنیت و این سیاست‌ها تغییر نکند، سخن گفتن از صلح و دموکراسی بی‌معنا خواهد بود.»