سلیمانی - روز گذشته، شنبه ١٠ خردادماه، در دفتر سازمان «ئازادبوون« در شهر سلیمانی و با شعار «برابری کامل میان زنان و مردان»، سازمان استقلال زنان نشستی را برای معرفی خود برگزار کرد. در این نشست درباره وجود سازمانی مبارز که در حوزه مسائل زنان در اقلیم کوردستان فعالیت می‌کند، بحث و گفتگو شد.

در ابتدای نشست، شنه علی، سخنگوی سازمان استقلال زنان، گزارش عملکرد این سازمان را قرائت کرد و به‌طور مفصل چهارچوب کاری و برنامه‌های آن را تشریح نمود. وی با اشاره به اینکه این سازمان در تمام مناطق اقلیم کوردستان و حتی در اروپا نیز عضو دارد و اعضای آن خود را ادامه‌دهنده راه جنبش زنان می‌دانند، گفت: شمار اعضای این سازمان تاکنون به ۳۴ نفر رسیده است و تعدادی از زنان آزادی‌خواه با هدف کار در میان مردم، به‌ویژه در میان زنان و برای ایجاد یک جنبش واقعی که بتواند خشم‌ها و نارضایتی‌ها را به‌درستی هدایت کرده و به مقاومت در برابر هرگونه ظلم و تبعیض علیه زنان تبدیل کند، این سازمان را بنیان‌گذاری کرده‌اند. سازمان استقلال زنان بر این باور است که این مبارزه همان مبارزه‌ی ضروری است که می‌تواند تغییرات ریشه‌ای در جامعه کوردستان به‌وجود آورد. خلأیی در این زمینه وجود دارد، و دلیل آن نیز نبود یک نیروی اجتماعی و سیاسی تأثیرگذار در صحنه سیاسی کوردستان است که بتواند به‌طور جدی بر مسائلی که سرنوشت زنان را شکل می‌دهند، اثر بگذارد و زن آزاد بتواند تأثیرگذار باشد، نه آن‌که به همان نگرش‌های سنتی بازگردانده شود که زن را در مرتبه‌ای پایین‌تر قرار می‌دهند.»

بَهار مونزیر، عضو هیئت مشورتی سازمان، نیز با تأکید بر اینکه سازمان استقلال زنان یکی از سازمان‌های تازه‌تأسیس است، یادآور شد که این سازمان در ۱۲ آوریل سال جاری (۲۰۲۵) یک کنفرانس برگزار کرد، که در آن تعداد چشمگیری از اعضا و بنیان‌گذاران حضور داشتند. در این کنفرانس، برنامه کاری و فعالیت‌های سازمان مورد تصویب قرار گرفت.

وی افزود: «دلیل وجود این سازمان از نگاه ما این است که همیشه جای خالی‌ای برای تأسیس سازمانی مبارز، سازمانی که بتواند بر مسائل زنان تمرکز کند و صدایی قوی در سطح اقلیم کوردستان باشد، وجود داشته است. همچنین هدف این است که سازمان در میان خود زنان شکل بگیرد و رشد کند. این همان هدف اصلی سازمان است.»

وی در ادامه گفت: «نمی‌توانیم بگوییم که همان سازمان استقلال زنان پیشین هستیم، اما می‌توانیم بگوییم که صاحب همان نگرش و روش کار هستیم؛ هرچند تاریخچه‌ی این دو متفاوت است و مدت‌زمان زیادی از آن گذشته است. هرچند دیر شروع کردیم و ای‌کاش زودتر آغاز می‌کردیم، اما دیگر جای تأخیر بیشتر نیست، چرا که اکنون زمان آن فرا رسیده است. ما شاهدیم که وضعیت زنان در اقلیم کوردستان، به‌ویژه در پنج سال اخیر، به‌شدت رو به وخامت رفته و این مسئله هنوز به موضوعی عمومی تبدیل نشده است، بلکه بیشتر در چارچوب یک نخبه‌گرایی و در قالب فعالیت برخی سازمان‌ها باقی مانده است. به همین دلیل هدف اصلی ما از تأسیس این سازمان، این است که این موضوع فقط در میان نخبگان نماند بلکه به یک موضوع عمومی تبدیل شود و زنان در گرد هم آمدن حول آن نقش داشته باشند.»

بهار مونزیر در پایان گفت: «برنامه ما این است که بتوانیم فعالیت‌هایمان را به شکلی گسترده به زنان در سطح اقلیم کوردستان برسانیم. ما در شهرها و مناطق مختلف کوردستان مانند هولیر، کویه، کلار، سلیمانی و رانیه عضو داریم.»