برگزاری بازار زنانه غزه پس از جنگ
نخستین بازار زنان پس از جنگ برای تجسم تابآوری زنان فلسطینی برگزار شد. در این بازار زنان محصولات میراثی و آثار بازیافتی را به نمایش گذاشتند و تأکید کردند که هویت باقی میماند و کار و خلاقیت راه آنها برای برخاستن از زیر آوار است.
رفيف اسليم
غزه- دیروز چهارشنبه ۱۰ دسامبر، تیم امور زنان در نوار غزه، نخستین بازار محصولات زنان پس از جنگ را راهاندازی کرد تا فضایی برای حمایت و توانمندسازی اقتصادی زنان آواره و تقویت پروژههای کوچک آنها که بر اثر خسارات آسیب دیده بودند، ایجاد شود. این رویداد با شعار «مبارزه کردیم؛ ساختیم، با هم خلاق شدیم و قوی ماندیم» برگزار شد.
زنان شجاع محصولهای خود را از میان آوار بیرون آوردند
بیسان أبو جاب، مدیر تیم امور زنان، توضیح داد که «این بازار برگزار شد تا پیامی را منتقل کند: زنان فلسطینی از زیر آوار جان سالم به در بردهاند و آثاری فلسطینی تولید میکنند با دستان زنانهای که از طریق آن میراث و هویت را حفظ میکنند. در اینجا مرکز نقش خود را ایفا میکند تا از این زنان حمایت کند و دست آنها را برای برخاستن دوباره مانند ققنوس بگیرد.»
او تأکید کرد که برگزاری این نمایشگاه در این زمان، چالشی ویژه دارد، زیرا زنان از طریق آن میخواهند عمق تعلق و ریشههای خود در سرزمینشان را اثبات کنند و تأکید کردند که هیچ نیرویی قادر به ریشهکن کردن آنها از این زمین نیست. به همین دلیل بیشتر محصولات ارائهشده حالتی سنتی دارند که پیام مادربزرگها را منتقل میکند، در حالی که مواد اولیه این آثار از زیر آوار خانهها و از قلب اردوگاه استخراج شده است، در شرایط زندگی و اقلیمی سخت که زن را از ابتداییترین حقوق آسایش محروم میکند، اما این مانع ادامه کار و تولید او نشده است.
غرفهها بر هویت و میراث فلسطینی تمرکز داشتند
نمایشگاه بر هویت و میراث فلسطینی تمرکز داشت و شامل ۴۰ غرفه بود که فرصتی تازه برای زنان و خانوادههایشان فراهم کرد، بهویژه برای زنان آوارهای که تحت فشار، گرسنگی و محاصره زندگی میکنند.
یاسمین المبیض، یکی از شرکتکنندگان، گفت حضورش برای احیای میراث مادربزرگهاست؛ از جمله فر نان طابون و تهیه غذاهای سنتی مانند مسخن، مفتول و نان صاج که در گرسنگی اخیر غزه اهمیت یافت. زنان با احیای این سنت، آن را به دختران و زنان جوان منتقل کردند.
او تأکید کرد هر شهر فلسطینی نشانه آشپزی خاص خود را دارد و برخی غذاها با شادیها و برخی با غمها پیوند دارند، میراثی که اسرائیل تلاش دارد به خود نسبت دهد. این تلاشها تنها به غذا محدود نمیشود، بلکه شامل خیمهسازی و دوختهای سنتی نیز هست، اما زنان فلسطینی بهعنوان حافظان میراث، با حضور قوی در مناسبتها و نمایشگاهها، هویت فرهنگی خود را حفظ و تثبیت میکنند.
بازیافت راهحل است
حیات أبو سعادة تأکید کرد که زنان نقش حیاتی در صیانت میراث دارند و خود نیز با محصولات بازیافتی در نمایشگاه شرکت کرد، زیرا مواد اولیه محدود شده بود و نمیخواست فرصت گردهمایی زنان را از دست بدهد.
او مجموعهای از صنایع دستی گلدوزی شده شامل شالها، کیفها و مجسمههای هنری بازنماییکننده اماکن تاریخی و میراثی مانند مسجد قبهالصخره(گنبد صخره) ارائه داد تا نشان دهد خلاقیت حتی در شرایط دشوار همچنان زنده است.
این بازار برای سنجش توانمندی زنان برگزار شد
رغد سیف، یکی از شرکتکنندگان، گفت این بازار فرصتی است برای سنجش توانمندی زنان فلسطینی و میزان توانایی آنها برای ادامه پس از سختیهایی که تجربه کردهاند. همچنین بازار از نظر اقتصادی آنها را حمایت میکند تا از بحرانهای اطراف خود خارج شوند و به بهبود روانی سریعتر دست یابند، زیرا کار کردن به زنان انرژی لازم برای مقابله با فشارهای زندگی پس از جنگ میدهد.
او اشاره کرد که برخلاف گذشته، غرفهها و محصولات در نمایشگاه متنوعتر از قبل جنگ بودند، زیرا مواد اولیه فراوان و پول نقد در دسترس بود؛ اما امروز کمبودها مانع فروش و خرید میشوند. با این حال، زنان با استفاده از بازیافت و امکانات محدود، محصولاتی زیبا و ارزشمند تولید میکنند که هویت فلسطینی را حفظ میکند.
ادامه کار ضرورت است، نه تجمل
آمنه الخروبی اشاره کرد که از کودکی به کارهای دستی، بهویژه بافتنی با پشم، علاقهمند بوده و با وجود صرف زمان و تلاش زیاد، تلاش میکند قطعاتی تولید کند و در مقابل محاصره مقاومت کند؛ او از شهری به شهری دیگر میرود یا زیر آوار خانه خود به دنبال مواد اولیه میگردد تا محصولاتی مانند شالها و لباسهای کودکانه بسازد و گذشته را زنده نگه دارد.
اسراء کحلوت نیز با غرفهای ویژه محصولات آرایشی زنان شرکت کرد تا پیام دهد زنان قویاند و میتوانند پس از هر تجربه تلخ و دردناک دوباره بایستند، ابتدا برای خانواده و کودکان و سپس برای خودشان. او تأکید کرد بزرگترین چالش تأمین مواد اولیه مناسب برای محصولات بود، زیرا با پوست حساس زنان و دختران سر و کار دارد و نمیتوانسته در کیفیت آن کوتاهی کند.
او افزود که احساس میکرد جنگ بهطور خاص علیه زنانی است که مجبور به ترک خانههای خود و زندگی در خیمههای فرسوده شدهاند که در هر بارندگی آب میگیرد؛ بنابراین تصمیمش واضح بود: بازگشت به چالش، کار کردن و حفظ نامی که با آن شناخته میشود، و او به خود و هر زنی که توانسته دوباره روی پا بایستد و مشارکت کند، افتخار میکند.
جنگ بسیاری از شرکتکنندگان را از صحنه غایب کرد
رسمیه العرجه، یکی از بازدیدکنندگان نمایشگاه، برای حمایت از زنان و محصولاتشان حضور یافت و از دیدن شادی و انرژی آنها احساس خوشحالی عمیق کرد. او تأکید کرد که ریشههای فلسطینی پایدارند و حتی جنگ دو ساله هم نتوانست آنها را محو کند و از قبل هم میدانست که زنان در حفظ میراث چقدر توانمند هستند، بنابراین انتظار دیدن این تلاش منظم و مستمر در بازار را داشت.
او افزود که نمایشگاه احساسات مثبت و منفی برایش به همراه داشت؛ یاد زنان خلاقی که در جنگ کشته شدند و به اجبار از نمایشگاه غایب بودند افتاد و همچنین به خانه و صنایع دستی سنتیای که جمع میکرد و اکنون زیر آوار است، فکر کرد. وی تأکید کرد که زنان از صفر شروع میکنند و در شرایط دشوار برای ادامه زندگی تلاش میکنند.