مدینه مامداوغلو

سمسور- با گذشت پنج ماە از زلزلە ویرانگر ترکیە و کوردستان کە در تاریخ ششم فوریە بە وقوع انجامید، در سمسور نیازهای اساسی زلزلەزدگان هنوز تامین نشدە است. در حالی که شهروندان بە دلیل گرمی هوا نمی‌توانند در طول روز در چادر بمانند و در جست و جوی سایەای خنک هستند، به دلیل عدم تمیز کردن لوله‌‌های شبکه، هنوز هم دسترسی به آب شرب دشوار است. بعد از انفجار لوله‌های شبکه، آب آلوده شده است و قابل استفادە نمی‌باشد. شهروندان با استفاده از بطری‌های آب ۱۰ لیتری که روزانه توسط مسئولان توزیع می‌شود، نیاز خود به آب شرب را برآورده می‌کنند. در روستاهایی که آب شرب توزیع نمی‌شود، شهروندان مجبور به استفاده از آب چاه هستند. بسیاری از شهروندان به دلیل عدم دسترسی به آب شرب، از آب شبکه استفاده کرده‌اند وبە علائم اسهال و درد شکم دچار شدەاند.

 

استفادە از آب لولەکشی منجر به بیماری می‌شود.

 پس از گذشت پنج ماه از زلزلە، کار بر روی ساخت لوله‌های شبکه آغاز شد. شهرداری آدیامان با انتشار پستی در حساب رسانه اجتماعی خود اعلام کرد که ساخت لوله‌های شبکه در دست اقدام است.  با این وجود مردم سمسور هنوز هم مجبور به استفاده از آب شبکه آلوده هستند.

طی مصاحبەایی کە با زنان منطقه‌ی زلزله‌زده داشتیم بیان کردند که برای شستن ظروف خود از آب چشمه یا آب چاە استفاده می‌کنند و در صورتی که امکان دستیابی بە آب شرب را نداشتە باشند، مجبور به استفاده از آب شبکه می‌شوند. نائیل اولوجا که در محله سومرولر در مرکز شهر سکونت دارد، بیان داشت: از چهار شیر آب موجود در خانه ما، فقط یکی از آنها آب دارد. وقتی به محل توزیع آب شرب می‌روم، به دلیل بالا بودن سنم قادر بە ماندن در صف نیستم، بنابراین بە ناچار از از آب لولە کشی استفادە می‌کنم. آب شبکه آلوده است، اما ما بە ناچار برای پخت و پز و نوشیدن از آن استفادە می‌کنیم. به دلیل استفاده از آب شبکه، همە فرزندانمان اسهال شده‌اند. صدها نفر دیگر همانند من در چنین شرایطی بە سر می‌برند. می‌ترسم، اما ترسم هیچ فایدهای ندارد و مجبور به نوشیدن آب هستم. آنها باید هرچە زودتر این آب‌ها را  تصفیه کنند. این هوای گرم، رنج و مشقت مردم را چندین برابر کردە است

.

"آب چاه گل‌آلود استفاده می‌کنیم"

فاطمه جنگیز که در روستای شکسلر ساکن است، گفت که به دلیل عدم وجود آب در روستایشان، مجبور به استفاده از آب گل آلود چاه هستند. او اشاره کرد که مردم نمی‌توانند برای تهیە آب شرب به مرکز شهر بروند و تنها دو بطری پنج لیتری آبی که توسط مسئولان توزیع می‌شود، برایشان کافی نیست. فاطمه گفت: "آب نداریم، خانه ما در زلزله خراب شده و هیچ شیر آبی نداریم. هیچ کس برای ما آب نمی‌آورد. همە چاه آب‌های روستای ما آلودە هستند. حتی برای حمام هم مناسب نبودە و بوی گل و لایی می‌دهد. وضعیت ما برای شهرداری و مسئولان اهمیتی ندارد، هیچ کس بە فکر چارەایی برای حل مشکل ما نیست. از زمان زلزلە تا کنون ما در شرایط بدی بە سر می‌بریم و مجبور به استفاده از آب چاه هستیم."