زینب عیسی

تربَسپی - زنان کورد روژاوا با تمام توان در راستای حفظ هویت و میراث کهن کوردی تلاش می‌کنند. برخی از آنان با خلق آثار هنری، از طریق نقش و رنگ، در برابر نابودی فرهنگی مقاومت می‌کنند. سوزان عباس، زنی کورد از شهر تربَسپی در کانتون جزیره واقع در شمال و شرق سوریه است. وی برای پاسداری از میراث فرهنگی خلق کورد، نمایشگاهی برپا کرده و آثار خود را در آن به نمایش گذاشته است. علاوه بر این، سوزان عباس به نقاشی نیز می‌پردازد و این آثار را نیز در نمایشگاه عرضه می‌کند.

 

از علاقه شخصی تا معلمی نقاشی

سوزان عباس درباره شکوفایی استعدادش در زمینه نقاشی و صنایع دستی چنین گفت: «این استعداد از آغاز در من وجود داشت، چرا که همواره به نقاشی و ساخت صنایع دستی مشغول بودم. اما پس از انقلاب روژاوا، به مؤسسات آموزش زبان کوردی پیوستم، سپس در رشته نقاشی تحصیل کردم و در این زمینه توانمندتر شدم، و سرانجام به مقام معلمی نقاشی دست یافتم. در کنار تدریس، پیوسته استعداد خود را در زمینه صنایع دستی پرورش می‌دادم. همواره آرزو داشتم همچون مادرانمان دستکش، کلاه، جوراب و جلیقه بسازم. سپس تصمیم گرفتم آثارم را از خانه به بیرون آورده و در نمایشگاهی ارائه کنم. این نمایشگاه را برپا کردم و نقاشی‌ها و صنایع دستی‌ام را در معرض دید عموم قرار دادم. حمایت خانواده‌ام سبب شد که علی‌رغم شرایط دشوار شهرمان، همواره به کارم ادامه دهم.»

 

غلبه بر چالش‌ها با پشتکار و اراده

سوزان عباس درباره دشواری‌های آغازین و هدفش برای حفظ میراث فرهنگی خلق کورد چنین گفت: «نخستین چالش در کار من این بود که مردم به محصولات جدید علاقمند بودند. همواره به من می‌گفتند آثار تو مورد استقبال قرار نخواهند گرفت و دیگر کسی به حفظ میراث کوردها اهمیت نمی‌دهد. من با پشتکار و اراده به راهم ادامه دادم و مصر بودم تا کارم پیوسته پیشرفت کند و همگان از نمایشگاهم بازدید کنند. ابزارهایی که با آنها کار می‌کنم همگی طبیعی هستند، مانند خاک، آب، برگ درختان و غیره. هنگام ساخت دستکش یا کلاه، از کامواهای پشمی و قلاب استفاده می‌کنم. در نقاشی‌هایم عمدتاً از رنگ‌های آبی و زغال استفاده می‌کنم. هدفم از برپایی این نمایشگاه، حفظ فرهنگ کورد است. تمام اشیایی که در خانه‌های قدیمی ما یافت می‌شوند، مانند آسیاب دستی و دوک نخ‌ریسی را اینجا گرد آورده‌ام. زیرا هر آنچه زنان کورد با دستان خود می‌سازند، زیباست و من می‌خواهم فرهنگ خود را پاس بدارم.»

 

تلاش برای حفظ و احیای فرهنگ کورد از طریق هنر

سوزان عباس ابراز امیدواری کرد که در آینده نمایشگاه خود را گسترش دهد و از زنان کورد خواست تا میراث فرهنگی کورد را در خانه خود حفظ کند. او سخنانش را این گونه به پایان رساند: «طرحی وجود دارد که می‌خواهم در آن مشارکت کنم؛ درمان کودکان مبتلا به اوتیسم از طریق نقاشی. انسان باید به خود اعتماد داشته باشد، استعداد خود را به شکوفا سازد و تحت تأثیر سخنان منفی دیگران قرار نگیرد. وظیفه ماست که آثار میراث کورد را، هر کجا که هست، در خانه خود حفظ کنیم تا فرهنگمان را از دست ندهیم.»