سورگول شیخو

تل تمر - ارمنی‌های شمال و شرق سوریه که در کنار خلق کورد و عرب‌ زندگی می‌کنند، با تشکیل مجلس جامعه‌ی ارمنی توانستند هویت از دست رفته‌ی خود را بازیابند و دوباره در یک سیستم دموکراتیک گرد هم آیند.

انقلاب ١٩ ژوئیه، نقطه‌ی عطفی در شکل‌گیری حوزه فرهنگی این منطقه بود. ارمنی‌ها در این منطقه، با تشکیل مجلس، توانستند در زمینه‌های مختلف هنری از جمله شعر، مجسمه‌سازی، موسیقی، رقص، رمان، تئاتر و سینما پیشرفت چشمگیری داشته باشند.

اما میکائیلیان، ١٩ ساله و فارغ‌التحصیل دبیرستان، قرار است به دانشگاه برود. پدربزرگ و مادربزرگ او نسل‌کشی ارمنی‌ها را از نزدیک تجربه کرده‌اند. پدربزرگ او همراه با یک خانواده‌ی عرب بزرگ شده و مانند بسیاری از ارمنی‌های نجات‌یافته، از حقوق، زبان، فرهنگ و هویت ارمنی محروم بوده است. اما امروز، اوضاع متفاوت است و ارمنی‌ها به زبان و فرهنگ خود افتخار می‌کنند.

اما میکائیلیان، سه سال است که در کمیته‌ی فرهنگی مجلس جامعه‌ی ارمنی فعالیت می‌کند. او در گروه رقص‌های فولکلوریک آرتساخ و گروه تئاتر آرارات بسیار فعال است. در ادامه، او درباره‌ی تجربه‌ی خود به عنوان یک بازیگر تئاتر صحبت می‌کند.

 

از اتفاقی تا حرفه‌ای: از یک تجربه تصادفی تا رسیدن به اوج تئاتر

اما میکائیلیان مسیر خود را به سوی تئاتر، تصادفی توصیف می‌کند. او می‌گوید: «دوستانم درباره‌ی خواندن رشته‌ی تئاتر صحبت می‌کردند، اما من علاقه‌ای به آن نداشتم. حتی آن‌ها را از این انتخاب منصرف می‌کردم. اما وقتی شنیدم که مجلس جامعه‌ی ارمنی تشکیل شده است، تصمیم گرفتم به آن‌ها بپیوندم. در کمیته‌ی فرهنگی، فرصت تجربه کردن تئاتر را پیدا کردم و به‌تدریج به آن علاقه‌مند شدم. حالا، هدفم رسیدن به بالاترین سطح و جایگاه در دنیای تئاتر است. تئاتر به بخش جدایی‌ناپذیر زندگی‌ام تبدیل شده و تصور یک روز بدون تئاتر برایم غیرممکن است.»

 

ویژگی‌های ضروری یک بازیگر تئاتر

اما میکائیلیان، با تاکید بر برخی جزئیات مهم در بازیگری تئاتر، تصویری روشن از یک بازیگر ایده‌آل ترسیم می‌کند. به گفته‌ی او: «بازیگر تئاتر باید هرگونه شرم و خجالت را از خود دور کرده و با اطمینان کامل به ایفای نقش بپردازد. در لحظات حضور بر صحنه، بازیگر باید 'خود' را فراموش کرده و به طور کامل در شخصیت نقش فرو رود. آشنایی عمیق با نمایشنامه‌های مطرح جهان، تسلط کامل بر زبان و توانایی انتقال دقیق پیام از طریق کلام و بیان، از جمله‌ی مهم‌ترین ویژگی‌های یک بازیگر حرفه‌ای است. داشتن اندیشه‌ای خلاق و قوه‌ی تخیلی قوی نیز به بازیگر کمک می‌کند تا بتواند شخصیت‌های مختلف را با تمام ظرافت‌های آن‌ها به تصویر بکشد و خود را در موقعیت‌های دراماتیک قرار دهد. به همین دلیل است که کارگردانان تئاتر، اما میکائیلیان را هنرمندی کاریزماتیک می‌دانند که توانایی ایفای نقش‌های متنوع را دارد. برای مثال، هنگامی که نقش یک شخصیت غمگین را بازی می‌کنم، تلاش می‌کنم با نگاه مستقیم به چشمان تماشاگران، آن‌ها را به عمق احساسات شخصیتم ببرد و به این ترتیب، پیام مورد نظر را به طور مؤثری منتقل کنم.»

 

سفر در دنیای تئاتر و کشف اسرار پنهان آن

سفر در دنیای تئاتر و کشف اسرار پنهان آن، همیشه برای اما میکائیلیان جذاب بوده است. او می‌گوید: «من در بسیاری از نمایش‌ها و فیلم‌های سینمایی بازی کرده‌ام و همچنان مشتاقم تا در نمایش‌ها و فیلم‌های سینمایی بزرگ‌تری حضور داشته باشم. تئاتر برای من صرفاً یک شغل نیست، بلکه دنیایی است که می‌خواهم به عمق آن نفوذ کنم و اسرار پنهان آن را کشف کنم. هدفم این است که به یک بازیگر بزرگ تبدیل شوم و در نمایش‌های بزرگ‌تر بدرخشم. می‌دانم که هنوز زمان زیادی برای من لازم است تا به سطح تخصص برسم، برای این کار من بسیار تلاش می‌کنم. من در بسیاری از نمایش‌ها، اسکچ‌ها و فیلم‌های کوتاه و بلند نیز حضور داشته‌ام، بنابراین همه افراد نزدیک، دور و آنهایی که در رسانه‌ها من را دیده‌اند، از بازیگری من خوششان آمده است، بنابراین این امید و اعتماد بزرگی به من می‌دهد که مسیرم را ادامه دهم.»

 

تئاتر توانایی های بازیگر را بیشتر نمایان می کند

اما میکائیلیان، با وجود علاقه‌مندی به سینما، معتقد است تئاتر چالش‌های بیشتری را پیش روی بازیگران قرار می‌دهد. او می‌گوید: «هر دو مدیوم، سینما و تئاتر، دشواری‌های خاص خود را دارند. اما در تئاتر، بازیگر به طور مستقیم با مخاطب در ارتباط است و این موضوع، نیازمند تمرکز و مهارت بالایی است. در تئاتر، کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند بر کل اجرا تأثیر بگذارد. در حالی که در سینما، فرصت برای تکرار و اصلاح وجود دارد. با این حال، من از بازی در سینما لذت می‌برم، اما معتقدم تئاتر بهترین فرصت را برای نمایش توانایی‌های واقعی یک بازیگر فراهم می‌کند. در تئاتر، بازیگر مجبور است با تمام وجود نقش خود را ایفا کند و بدون واسطه، پیامش را به مخاطب برساند. »

 

موضوعات مرتبط با نسل کشی ارمنی ها موضوعات تئاتر هستند

اما میکائیلیان با نقش‌هایی که بازی می کند، توجه را به موضوعات مرتبط با زنان، جامعه و به ویژه نسل کشی ارمنی‌ها جلب می کند و در این باره می گوید: «ما بیشترین اهمیت را به موضوع ارمنیان، موفقیت‌های مجلس جامعه ارمنی، نسل کشی‌هایی که با آنها مواجه شده‌ایم و زنانی که در نسل کشی قربانی شده‌اند، می‌دهیم. بنابراین ما به رویدادهای تاریخی و زمان آنها اهمیت می‌دهیم و بر اساس آن نمایش‌های خود را می‌سازیم. بر این اساس نیز خود را مسئول می‌دانیم که کاری را آغاز کرده‌ایم نیمه تمام رها نکنیم و آن را به سطوح بالاتر برسانیم. هر کس باید به دنبال آرزوهای خود باشد. ممکن است در آینده بر روی یکی از صحنه‌های ارمنستان نمایش اجرا کنم، چیز غیرممکنی وجود ندارد. ممکن است به کارگردان نیز تبدیل شوم، اما کسی به کارگردانان تئاتر تبدیل نمی‌شود مگر اینکه قبلاً در تئاتر بازی کرده باشد.»

اما میکائیلیان با این پیام به سخنان خود پایان داد: «من از طریق تئاتر می‌خواهم نشان چگونگی قتل‌عام ارمنی‌ها را به نمایش بگذارم. از طریق تئاتر می‌خواهیم بگوییم که حتی اگر همه قدرت‌های جهان علیه ما باشند، از آرزوهای خود دست نخواهیم کشید و دوباره به هویت ملی خود که از آن محروم بوده‌ایم، شاد خواهیم شد.»