شهادتی درباره پاکسازی علوی‌ها در سواحل سوریه
زنی علوی، شاهد کشتارهای سواحل سوریه، آن را نسل‌کشی با هدف پاکسازی باوری خواند. شهادتش رنج هزاران قربانی غیرنظامی را آشکار می‌کند.
آورین ناودار
حسکه - با به‌دست گرفتن قدرت از سوی گروهک جهادی هیئت تحریر شام، تبعیض‌های باوری و مذهبی در سوریه شدت گرفت. جامعه علوی و دروزی در معرض نقض‌های جدی حقوقی قرار گرفتند، بی‌آنکه واکنشی از سوی جامعه جهانی صورت گیرد.
زنی علوی از روستاهای سواحل سوریه، آنچه را از جنایات گروهک جهادی هیئت تحریر الشام در حق جامعه‌اش دیده، برای خبرگزاری ما روایت کرده است؛ از قتل و غارت تا آدم‌ربایی و کشتار.
(ف. ب) با اشاره به وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی پیش از سقوط رژیم بعث، گفت: روستاها به‌طور سیستماتیک از شهرها جدا شده بودند و ساکنان‌شان از آموزش، اقتصاد و خدمات اجتماعی محروم بودند.
به گفته‌ی او، نبود فرصت‌های شغلی، جوانان را ناگزیر به پیوستن به ارتش می‌کرد تا تنها راه نان‌آوری را در خدمت نظامی بیابند.
برخی چهره‌های حکومتی با رویکردی سرکوبگر، حتی در میان علویان، شکاف طبقاتی ایجاد کرده بودند؛ جامعه علوی قربانی ظلمی ساختاری شدند. با فروپاشی رژیم، نخبگان وابسته به بعث گریختند و تنها اقشار محروم در روستاها باقی ماندند تا بار دشوارترین دوران را بر دوش بکشند.
آرزوهایی که در چشم‌انداز نابود شدند
(ف. ب) تأکید کرد که پیش از سقوط رژیم بعث، زندگی در مناطق ساحلی به‌شدت دشوار بود و مردم راهی برای تأمین معیشت نداشتند. به‌گفته‌ی او، فروپاشی رژیم بعث برای بسیاری چون معجزه‌ای بود؛ روزنه‌ای برای آزادی و امیدی برای زندگی بهتر.
او گفت: «تصور کردیم از سلطه و آشوب رها شده‌ایم» و افزود که در آن روزها، علویان با حسن‌نیت به آینده‌ای آزاد برای سوریه دل بسته بودند.
شعارهایی که به فریاد بدل شدند و در آسمان ناپدید گشتند
(ف. ب) می‌گوید پس از سقوط رژیم بعث، فجایعی در سواحل سوریه رخ داد که هنوز ناگفته مانده‌اند. با ادعای پاکسازی منطقه از سلاح و بقایای رژیم، گروه‌های مسلح وابسته به گروهک جهادی هیئت تحریر الشام ناگهان مناطق علوی‌نشین را محاصره کردند، به خانه‌ها یورش بردند و با گلوله و خمپاره به مردم حمله‌ور شدند.
او از رفتارهای تحقیرآمیز این گروهک علیه غیرنظامیان، به‌ویژه علویان، پرده برداشت: پرسش نخست مهاجمان این بود: «تو چی هستی؟» و اگر فردی علوی بود، با ناسزا و توهین و تهدید به قتل مواجه می‌شد. کسانی که مقاومت می‌کردند، با کشتار خود و خانواده‌شان روبه‌رو می‌شدند.
در برخی مناطق، اجساد قربانیان روزها بر زمین می‌ماندند چون مردم از ترس نمی‌توانستند نزدیک شوند. ف.ب می‌گوید آنچه رخ داد، صرفاً جست‌وجوی بقایای نظام نبود، بلکه پاکسازی علوی‌ها هدف اصلی بود.
او به زبان نفرت‌پراکن جهادی‌ها نیز اشاره می‌کند: آن‌ها ما را «کافر» و «نصیری» می‌نامیدند و در ماه رمضان، قتل و غارت را «ادامه کار پس از افطار» می‌خواندند.
در پایان می‌گوید: علویان مردمی صلح‌جو و اهل مدارا هستند، به ایمان و اخلاق باور دارند و به همه ادیان احترام می‌گذارند؛ ما هیچ‌گاه کینه‌ای از دیگران در دل نداشتیم.
مردم سواحل سوریه دیگر احساس امنیت نمی‌کنند
(ف. ب) می‌گوید بزرگ‌ترین چیزی که مردم سواحل سوریه اکنون از دست داده‌اند، احساس امنیت است. حتی در خانه‌های خود هم آرامش ندارند و با هر صدای در، ترس وجودشان را فرا می‌گیرد.
او اشاره کرد که گروه‌های مسلح و مزدوران با رفتارهای وحشیانه همچنان مردم را می‌ترسانند و موارد ربودن زنان افزایش یافته است.
زنان ربوده‌شده تهدید به قتل یا گروگان‌گیری خانواده‌هایشان می‌شوند. مزدورها تحت فشار و تهدید، ویدیوهایی جعلی ساخته و در فضای مجازی منتشر می‌کنند تا واقعیت را پنهان کنند و وانمود کنند که دختران با دیگران فرار کرده‌اند.
علویان گرفتار محاصره‌ای ذهنی و ظلم‌اند
(ف. ب) گفت: گروهک جهادی هیئت تحریر شام زنان سوری، به‌ویژه علوی‌ها را در جامعه و سیاست نادیده می‌گیرند و آن‌ها را بی‌دین و اسیر می‌دانند. زنان علوی در مناطق مانند ساحل، به‌شدت محدود و ممنوع‌الخروج از خانه هستند که این شرایط، باعث تضعیف فکری و زندگی آنان می‌شود.
او همچنین به آتش‌سوزی‌های مکرر در مناطق کوهستانی ساحل اشاره کرد که خسارت زیادی به مردم وارد کرده و با بی‌توجهی حکومت، خانواده‌ها توان بازسازی ندارند. ف. ب معتقد است این آتش‌ها سیاستی هدفمند برای تخلیه منطقه است.
او از بی‌توجهی جامعه بین‌المللی نسبت به کشتارهای علویان ابراز تعجب کرد و خواستار پیگرد مجرمان شد و گفت آنچه بر علویان رفته، نسل‌کشی واقعی است.
سوریه شایسته اتحاد همه ملت‌ها و مذاهب زیر پرچم دموکراتیک است
(ف. ب) بر ضرورت وحدت طوائف و ادیان بدون تحمیل گروهی بر دیگری تأکید کرد و خواستار ایجاد محیطی دموکراتیک شد که حقوق همه اقشار جامعه سوریه را تضمین کند تا در امنیت و ثبات زندگی کنند. او گفت: «ما به هیچ قدرتی نیاز به سرپرستی نداریم و خود قادر به مدیریت امور و زندگی مسالمت‌آمیز با دیگر ملل هستیم.»
او به افتخار تنوع و فرهنگ غنی سوریه اشاره کرد و گفت همه شهروندان، فارغ از مذهب، توان علمی و عملی خود را نشان می‌دهند چون دین تجربه‌ای فردی و معنوی است.
در پایان، هشدار داد که تفکر متعصب گروهک جهادی هیئت تحریر الشام نمی‌تواند کشور را به ثبات برساند و ادامه سیاست‌های دولت موقت سوریه به فروپاشی وحشتناک آینده سوریه خواهد انجامید.