پس از کودتای نظامی ١٢ مارس سال ١٩٧١ در ترکیه و در دوران جوانی با جنبش جوانان انقلابی آشنا شد و به آن پیوست. وی بعدها به آنکارا سفر کرد و با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آشنا شد. سکینە در نوامبر ١٩٧٨ در نخستین کنگره‌ی بنیان‌گذاری حزب کارگران کوردستان مشارکت یافت. سکینه جانسز در زمان کودتای نظامیان ترکیه در سال ١٩٨٠ بازداشت و به زندان شهر آمد که در آن زمان در فهرست ده زندان مخوف جهان قرار داشت، منتقل و پس از ١٢ سال از زندان آزاد شد.

سکینه جانسز در زندان‌های العزیز، ملاتیه، آمد، بورسا و چاناک کالا با مقاومت افسانه‌ای خود در برابر فاشیسم برخاسته از کودتای ١٢ سپتامبر به سمبل مبارزه و مقاومت علیه ظلم و ستم تبدیل شده بود.

سکینه جانسز در فلسطین، سوریه و روژآوای کوردستان به مبارزات خود برای آزادی و برابری ادامه داد و پس از آن به نیروهای مبارز کورد در کوهستان‌های کوردستان ملحق شد.

وی در بسط و گسترش مفهوم ژنولوژی و همچنین نظریه کنفدرالیسم دموکراتیک نقش بسزایی داشت.

سکینه جانسز پس از هشت سال مبارزه برای آزادی در سال ١٩٩٨ در کشور فرانسه پناهندگی سیاسی دریافت کرد و در آن‌جا تمام زندگی خود را صرف تحقق آزادی خلق کورد و زنان و همچنین استقرار برابری و استقلال در خاورمیانه کرد.

سکینه جانسز در روز ٩ ژانویه‌ی ٢٠١٣ در یک خانه خیابان لافاییت پاریس به همراه فیدان دوغان و لیلا شایلمز دو فمینیست و مبارز کورد مورد حمله‌ی تروریستی قرار گرفته و جان خود را از دست داد.