پروین دولتآبادی شاعر کودکان
پروین دولتآبادی شاعر کودکان و بنیانگذار شرکت انتشاراتی «سخن» و از بنیانگذاران شورای کتاب کودک بود.
مرکز خبر- پروین دولتآبادی متولد ۲۱ بهمن ۱۳۰۳ محلەی احمدآباد اصفهان بود. او در خانوادەای فرهنگی چشم بە جهان گشود و مادرش فخر گیتی مدیر مدرسەی «ناموس» در اصفهان بود.
او اوایل در مدرسەای کە مادرش مدیر آن بود مشغول بە تحصیل شد اما پس از مدت کوتاهی بە تهران نقل مکان کردند و پروین دوران دبستان را در مدرسەی ابتدایی «نوروز» بە اتمام رساند. دوران دبیرستان نیز اوایل در مدرسەی «نور و صداقت» مشغول تحصیل شد اما دوران دبیرستان را در مدرسەی «نوربخش» بە پایان رساند.
پروین از کودکی بە تحصیل در رشتەهای نقاشی و مجسمەسازی علاقمند بود و بە همین دلیل در دانشکدەی هنرهای زیبایی مشغول بە تحصیل شد، اما بازدید از پرورشگاه زندگی و تصمیمات پروین را متحول کرد. او از تحصیل در دانشکدە منصرف شد و تصمیم گرفت در پرورشگاە کار سرپرستی و پرورش کودکان را برعهدە بگیرد.
پرورشگاە متعلق بە شهرداری تهران بود و پدر پروین ریاست و خواهرش مهین نیز ادارەی بخش شیرخوارگاە آن را برعهدە داشت. پروین نیز کار در این پرورشگاە را آغاز کرد و شعرهایی برای کودکان سرود. اشعار او زیبا بودند و مورد توجە کودکان و ادیبان وقت قرار گرفت.
سال ۱۳۳۹ پروین دولتآبادی با همکاری پرویز ناتل خانلری، زهرا خانلری و همسرش اسماعیل صارمی، شرکت انتشاراتی «سخن» را پایهگذاری کرد و به ثبت رساند. از همان آغاز انتشار نشریهی «پیک» با این نشریه همکاری داشت و در دو سال اول انتشار آن تنها شاعر این نشریه بود.
پروین همچنین از بنیانگذاران شورای کتاب کودک بود، او توانست با کتاب شعر گل بادام، جایزهی شعر شورای کتاب کودک را در سال ۱۳۶۶ را از آن خود کند.
پروین دولتآبادی آثار بسیاری برای کودکان از خود برجایی گذاشت و بیش از۵۰ اثر برای کودکان دارد کە «خانەی مقوایی»، «گل را بشناس کودک من»، «مرغ سرخ پا کوتاە»، «گل بادام»، «گل آمد و گل آمد، نوشتهی هانس کریستین اندرسن؛ ترجمه به نظم پروین دولتآبادی» و «هلال نقرەای» نمونەهایی از آن هستند. بسیاری از شعرهای این شاعر در کتابهای درسی چاپ شده است.
علاوەبر کتابها و اشعارش برای کودکان، پروین آثار گرانبهایی برای بزرگسالان نیز داشتە است کە میتوان بە «شهر سنگی»، «شعر نو» و «آتش و آب» اشارە کرد.
پروین دولت آبادی ۲۷ فروردین سال ۱۳۸۷در سن ۸۴ سالگی بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت و در قطعەی هنرمندان بهشت زهرای تهران بە خاک سپردە شد.