فخرآفاق پارسا، نخستین روزنامه‌نگار زن تبعیدی در ایران
فخرآفاق پارسا (۱۲۷۷ تهران – ۱۳۵۸) روزنامه‌نگار و از فعالان جنبش زنان در ایران بود. وی مادر فرخ‌رو پارسا، اولین وزیر زن ایران بود.
او مدیر مجله‌ی «جهان زنان» و نخستین زن روزنامه‌نگار تبعید شده در تاریخ ایران است.
مجله «جهان زنان» ابتدا در سال ۱۲۹۹ با هدف «تفهیم لزوم تعلیم و تعلم زنان» و «آشنا کردن آنان به حقوقشان» توسط او و همسرش در مشهد منتشر شد.
این نشریه که ابتدا هر دو هفته یک بار منتشر می‌شد به موضوعات مربوط به آزادی زنان و تساوی حقوقی می‌پرداخت.
نخستین شمارەی این مجله که با مدیریت فخرآفاق پارسا منتشر شد، لحنی میانه و معتدل در مورد تحصیل زنان و ضرورت آموزش آن‌ها داشت اما پس از انتشار سرمقاله‌ای در مورد حقوق مساوی زنان و مردان، تعدادی به ضدیت با او برخاستند. برخی‌ها نیز به حمایت کسانی که او را به ضدیت با دین محکوم کرده بودند، خانه‌اش را غارت کردند.
پس از انتشار مقالات دردسرساز در مشهد، پنجمین شمارەی مجله «جهان زنان» در تهران منتشر شد. انتشار مقاله‌ای با عنوان «از حالا» در این شماره با مضمون دعوت زنان برای همکاری با مردان چنان غوغایی بر پا کرد که او و همسرش را به اتهام مخالفت با دین تبعید کردند و پس از دو سال تبعید، در بازگشت به عضویت جمعیت نسوان وطنخواه درآمد.
فخرآفاق پارسا در بهمن ۱۳۵۸ شاهد دستگیری و زندان شدن فرزندش فرخ‌رو پارسا بود. چند هفته‌ای پس از دستگیری فرزندش، چشم از جهان فرو بست و شاهد محاکمه و اعدام فرزندش در اردیبهشت ۱۳۵۹، نبود.