آگرین حسینی

سقز- این انقلاب برای مسئولان نظام در حقیقت همان روز محشری است که به‌خاطر فرارسیدن و گسترشش در هراس بودند. چون زنان تنها قشری هستند که موجب فروپاشی و شکست خیال‌های استعمارگرانه سردمداران نظام گردیدەاند، بدین دلیل زنان در ایران برای طلوع حقیقت زن زندگی آزادی مدام با تهاجمات نظام مواجه گردیده و به قشری مخرب‌، آشوبگر و فتنه‌انگیز متهم می‌شوند که این هم سرآغازی نوین برای سرکوب و کشتار خلق‌ها به شمار می‌آید. بدین منوال در قرن ۲۱ زنان و خلق‌های موجود در ایران از ابتدایی‌ترین حق و حقوق طبیعی‌‌شان محروم گشته‌ و  جمهوری اسلامی با طناب اعدام موج هراس‌انگیزی و وحشت را در ذهن آحاد جامعه قرار می‌دهند.

در این رابطه دختران سقز با در دست داشتن شعار زن زندگی آزادی پیمان خود را تازه می‌کنند، بهاره احمدی ۳۷ساله و متأهل در این رابطه می‌گوید: این انقلاب تنها جنبشی بود کە صدای ما زنان شنیده شد و طنین زن زندگی آزادی گوش تمام جهان را به لرزه انداخته است.

وی می‌گوید: در نهایت، انقلاب زن زندگی آزادی ذهنیت شوم و زن‌ستیزانه‌ی نظام را به لبه‌ی پرتگاه سوق داد و حاصل آن ذهنیت و ایدئولوژی نظام را به منجلابی کشاند که ۴۳ سال زنان را در اسارت محبوس کرده بودند. ذهنیت مردمحور و مستبدانه‌ی نظام، رهایی زنان از این باطلاق نظام استبدادگر ایران را بی‌پروا و بی‌باکانه به مرگی ننگین برای قدرت و اقتدار مردسالارانه‌ی خود قلمداد می‌نماید.

یعنی نجات زنان از بند استبداد و بردگی، وقوع زلزله‌ای مهیب با ریشتری بسیار شدید است که پس لرزه‌های آن روزانه نهادهای نظام را به کام مرگ فرومی‌برد. آزادی زن در ذهنیت مردسالار نظام برابر است با مرگ حتمی کل نظام. و این انقلاب وقوع و فوران انقلاب دمکراسی و آزادی و نویددهنده‌ی برساخت ملت دمکراتیک در چارچوب ایران می‌باشد.