سیبیلیا ابراهیم     

رقه - سوریه در ماه نوامبر شاهد تحولات و رویدادهای سریع و گسترده‌ای بود که به سرعت از سوی مردم منطقه و جهان درک و جذب شد. این تحولات از حمله مزدوران اشغالگر ترکیه به شهر حلب آغاز شد و سپس به حماه و حمص رسید و در نهایت به دمشق ختم شد، تا جایی که اعلام شد نظام بشار اسد سرنگون شده است.

دولت اشغالگر ترکیه و مزدوران تحت حمایتش از این حوادث و تغییرات سریع در سوریه سوءاستفاده کرده و حملات خود را به مناطق تل رفعت و شهبا گسترش دادند و این مناطق را اشغال کردند. همچنین حملات آنان به مناطق شمال و شرق سوریه از جمله منطقه منبج رسید. منبج که پس از ورود مزدوران به آن، به‌ویژه پس از تصمیم نیروهای سوریه دموکراتیک مبنی بر عقب‌نشینی نیروهای شورای نظامی منبج برای حفاظت از غیرنظامیان در جریان نبردهای شدید شرایط بسیار دشواری را تجربه می‌کند.

 

سوریه به عرصه‌ای برای درگیری‌ها و منافع بین‌المللی تبدیل شده‌ است

اوین سوید، ریاست مشترک شورای اجرایی اداره خودمدیریتی دموکراتیک در شمال و شرق سوریه، در رابطه با وضعیت و تحولات اخیر در عرصه سوریه، گفت: «شرایط سوریه، به ویژه پس از آنچه به «بهار ملت‌ها» معروف شد، متفاوت است. سوریه موقعیت ژئواستراتژیک ویژه‌ای داشت که منجر به مداخله خارجی و شرط‌بندی بر سر سقوط سریع نظام اسد شد. اما آنچه در واقعیت رخ داد، نشان داد که این شرط‌ ‌‌بندی‌ها اشتباه بود و بحران سوریه عمیق‌تر و طولانی‌تر شده است. کشورهایی که در سوریه مداخله کردند و جایگاه خود را تثبیت نمودند، به‌عنوان قدرت‌های جهانی در منطقه خاورمیانه ظاهر شدند، درحالیکه پیش از این نقشی در این منطقه نداشتند.

وی افزود: «وضعیت سوریه اکنون با سایر کشورها متفاوت است. اگر رژیم سوریه طی سال‌های گذشته به خواسته‌های مردم گوش می‌داد، حقوق آنان را رعایت می‌کرد و نقش اتنیک‌های مختلف را حذف نمی‌کرد، می‌توانست بحران را حل کند. اما همانطور که قبلاً هم ارزیابی کردیم، نظام سوریه اراده‌ای برای ارائه راه‌حل‌هایی جهت پایان دادن به بحران نداشت.»

اوین سوی در ادامه‌ی صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: «ما به‌عنوان اداره خودمدیریتی در سال‌های گذشته سیاستی روشن در شمال و شرق سوریه داشتیم تا در صلح زندگی کنیم و از طریق گفت‌وگو به راه‌حل‌های مناسب برسیم، بدون اینکه هیچ یک از اتنیک‌های منطقه حذف شوند. مناطقی مانند منبج، رقه، طبقه و دیرالزور از داعش آزاد شدند و یک اداره خودمدیریتی ایجاد شد که به خدمت‌رسانی به مردم می‌پردازد. اما امروز، به دلیل حملات اخیر دولت اشغالگر ترکیه و مزدوران تحت حمایتش، بسیاری از مردم از خانه‌های خود آواره شده‌اند و کشورهای منطقه تلاش می‌کنند آنان را از گفت‌وگوهای سوری-سوری دور نگه دارند. اکنون مسئله‌هایی مانند سنی، علوی، کورد و عرب مطرح می‌شود و این نشان می‌دهد که بحران سوریه تا چه حد عمیق شده است. همه اتنیک‌ها و خلق‌ها اکنون نگران آینده خود هستند و از اینکه چه بر سرشان خواهد آمد، هراس دارند.»

 

تحولات اخیر در سوریه و سقوط رژیم بشار اسد

اوین سوید در خصوص تحولات اخیر سوریه و سقوط رژیم بشار اسد افزود: «این رویدادهای اخیر که در این مدت رخ داده است، در حقیقت نزاع‌هایی هستند که سوریه را به کشوری تقسیم‌شده تبدیل کرده و مردم مختلف را پراکنده کرده است. علاوه بر این، مردم با رنج‌های زیادی از جمله فقر، تغییرات بافت جمعیتی و آوارگی اجباری روبرو هستند. اعلام تشکیل دولت انتقالی در دمشق، شوک بزرگی به خیابان‌های سوریه و حتی به تمام جهان وارد کرد، به‌ویژه با این تغییر سریع. کشورهای که طی ١۴ سال از دولت دمشق حمایت می‌کردند، به‌طور ناگهانی و در عرض چند روز از حلب، حماە و حمص عقب‌نشینی کردند و به دمشق رسیدند تا سقوط نظام اسد را اعلام کنند. این موضوع موجب ایجاد سؤالات زیادی در میان مردم سوریه شده است که چه اتفاقی افتاده است و چگونه همه این تحولات در عرض چند روز رخ داد؟»

اوین سوید در رابطه با حملات وحشیانه مزدوران اشغالگر ترکیه به شهرهای شهبا و تل رفعت و آوارگی اجباری هزاران نفر از ساکنان این مناطق به دلیل ترس از وقوع کشتار، اظهار داشت: «در سال ٢٠١٨، جهان شاهد مقاومت قهرمانانه‌ای بود که مردم عفرین در برابر اشغالگری ترکیه از خود نشان دادند. این مقاومت ۵٨ روز در برابر حملات ترکیه ادامه داشت. در آن زمان، مردم شمال و شرق سوریه با آنان اعلام همبستگی کردند و نیروهایی که از تمام اتنیک‌ها تشکیل شده بودند، به عفرین رفتند. پس از اشغال این شهر، مردم در اردوگاه آوارگان مقاومت در منطقه شهبا ماندند و به امید بازگشت به شهرشان پس از آزادسازی آن، مقاومت کردند.»

 

«استقبال و همبستگی میان مردم عفرین، شهبا و تل رفعت، نمونه‌ای بارز از اتحاد و همبستگی مردمی است»

پس از حملات مزدوران اشغالگر ترکیه به شهرهای تل رفعت و شهبا در اواخر نوامبر گذشته، شورای شهبا و عفرین تصمیم گرفتند برای حفاظت از ساکنان این مناطق، آن‌ها را به مناطق امن در شمال و شرق سوریه منتقل کنند. این اقدام با همکاری اداره خودمدیریتی و مردم محلی صورت گرفت که تمام تلاش خود را برای برآورده کردن نیازهای آوارگان به کار گرفتند.

اوین سوید با اشاره به اینکه ساکنان آواره از این مناطق در شهرهای طبقه، رقه و حسکه مستقر شده‌اند، افزود: آن‌ها روایت‌هایی از رنج‌هایی که متحمل شدند، از جمله قتل، تجاوز، ربایش و تهدید توسط مزدوران، بازگو می‌کنند. بنابراین، تصمیم انتقال آن‌ها از این مناطق کاملاً درست بود تا از آن‌ها محافظت شود. همانطور که خودشان تأکید می‌کنند، آن‌ها نمی‌توانند زیر پرچم مزدوران زندگی کنند.»

در ٨ دسامبر، مزدوران اشغالگر ترکیه حمله‌ای را برای اشغال شهر منبج آغاز کردند. اوین سوید در این باره گفت: «حمله به منبج نیز نتیجه سوءاستفاده اشغالگران ترکیه و مزدوران تحت حمایتش از هرج‌ومرج موجود در سوریه بود. این شرایط به آن‌ها فرصت داد تا مناطق بیشتری را اشغال کرده و دست به کشتار بزنند. این حملات به سد تشرين، پل قراقوزاق، عین عیسی، تل تمر و حتی کوبانی نیز گسترش یافت. برای مقابله با این حملات، سازماندهی مردمی شکل گرفت تا مقاومت لازم در برابر اشغالگری صورت گیرد.»

اوین سوید، در پایان صحبت‌های خود در مورد وضعیت زنان در میان این تحولات و ضرورت ایجاد یک جبهه متحد زنان برای مقابله با تمام حملات، گفت: «تحولات سریع اخیر در سوریه باعث شده که توجه همگان به دمشق معطوف شود و سؤالات زیادی مطرح گردد؛ از جمله اینکه آینده سوریه چگونه خواهد بود؟ آیا تمامی اتنیک‌ها نمایندگی خواهند داشت؟ و آیا در سوریه جدید جایی برای زنان وجود خواهد داشت؟». وی افزود: «درگیری‌های اخیر بیشترین آسیب را به زنان وارد کرده است، همانطور که در منبج شاهد بودیم، زنان را ربوده و به قتل رساندند تا اراده آن‌ها را درهم بشکنند. زنان سوریه، به‌ویژه در شمال و شرق سوریه، فداکاری‌های زیادی انجام دادند تا به نقطه‌ا‌‌ی برسیم که امروز در آن قرار داریم.»