زنان معترض خطاب به شرل بنارد: برای طالبان لابیگری و تبلیغ سیاسی نکنید
جنبش زنان مقتدر افغانستان، در واکنش به اظهارات شرل بنارد، همسر نماینده ویژهی پیشین امریکا در امور صلح افغانستان بیانیهای صادر و آن را «لابیگری و تبلیغ سیاسی» برای طالبان عنوان کردند.

مرکز خبر- امروز شنبه ۴ خردادماه، در ادامهی واکنش نهادها، فعالان حقوق زنان و فعالان حقوق بشر به اظهارات شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، نماینده ویژهی پیشین امریکا در امور صلح افغانستان، جنبش زنان مقتدر افغانستان، در تهران پایتخت ایران گردهمایی اعتراض برگزار کرده و ضمن محکوم کردن اظهارات وی، آن را «لابیگری و تبلیغ سیاسی» برای طالبان عنوان کردند.
جنبش زنان مقتدر افغانستان، اظهارات شرل بنارد را نهتنها بازتاب یک بیاعتنایی آشکار به رنج و مقاومت زنان افغانستان؛ بلکه آن را تلاشی آگاهانه برای تطهیر چهرهی سیاه یک گروه تروریستی که عامل سرکوب سیستماتیک حقوق بشر، بهویژه حقوق زنان در افغانستان عنوان کردند.
این جنبش اعتراضی زنان با اشاره به سیاستهای طالبان بر زنان گفتند: تحت حاکمیت طالبان، زنان از ابتداییترین حقوقشان محروم شدهاند، اما دستهای خارجی چون همسر زلمی خلیلزاد، در تلاش «مشروعیتبخشی و سفیدنمایی» طالبان در سطح بینالمللی است.
در بیانیه جنبش مقتدر زنان آمده است: «طالبان، که هنوز هم به حذف زنان از عرصههای اجتماعی، تحصیلی و سیاسی ادامه میدهند، هیچگاه نماینده مردم افغانستان نبوده و نخواهند بود. هرگونه حمایت سیاسی، رسانهای یا فکری از این گروه، مشروعیتبخشی به جنایتهایی است که روزانه در برابر چشم جهانیان بر مردم ما روا داشته میشود.»
این جنبش از شهروندان آگاه و عدالتخواه کشور، نهادهای بینالمللی، سازمانهای حقوق بشری و جامعه جهانی خواسته است که سخنان «خطرناک و غیراخلاقی» شرل بنارد را که «در خدمت تداوم خشونت و تبعیض در افغانستان» است، به صراحت محکوم کرده و از هرگونه سکوت یا بیتفاوتی در برابر لابیگری برای «گروههای تروریستی» بپرهیزند.
در این بیانیه همچنین خواسته شده که پرونده چنین اقدامها و اظهاراتی که به «تقویت ساختارهای ضد انسانی» میانجامد، در مراجع عدلی بینالمللی از جمله دیوان کیفری بینالمللی مورد پیگرد قرار گیرد و از جهان خواسته شده که با صدای بلند در کنار مردم افغانستان برای تحقق عدالت، آزادی و حقوق انسانی بایستد.
شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، نمایندهی ویژهی پیشین آمریکا در امور افغانستان، در اظهاراتی گفت که تنها مکتبهای دولتی بهروی دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان بستهاند و مکتبهای خصوصی «در هر سطحی» میتوانند فعالیت داشته باشد و محدودیتهای طالبان بر پوشش زنان در افغانستان را رد کرده و مدعی شده بود که اقتصاد افغانستان در حال تثبیت است و زنان در آن نقش دارند.
او حمایت جامعهی جهانی از زنان افغانستانی را «گزینشی» توصیف کرده و گفته که بهعنوان نمونه، رفتار طالبان با زنان در افغانستان از وضعیت زنان در هند «به مراتب کمتر وحشیانه» است. به تازگی شریل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد نماینده ویژهی پیشین امریکا در امور صلح افغانستان، در مقالهای که به وضعیت زنان افغانستانی پرداخته، واکنش برانگیز شده است.
پیش از این، ۶۴ نهاد مدنی، حقوق بشری و جنبشهای اعتراضی در نامهای سرگشاده به دیوان کیفری بینالمللی مستقر در لاهه، خواستار پیگیرد قانونی شرل بنارد شدند.