«وریشه مرادی بە شنکجهگراناش اثبات خواهد کرد که از تبار شیرینعلم هولی و زینب جلالیان است»
جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) در پیامی ضمن ابراز تاسف از ناپدیدسازی وریشە مرادی توسط نیروهای امنیتی ایران تاکید کردە است:چیزی که از آن دلهره نداریم، مقاومت و ایستادگی جوانای نترس است که به گفتهی زندهیاد خسرو گلسرخی همچون سروی خواهد ایستاد.
مرکز خبر- امروز شنبە ١۵ مهرماه، جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) در پیامی، با اشارە بە ناپدیدسازی قهری فعال سیاسی کورد وریشە مرادی، اعلام کرد: به تمامی سازمانها و تشکلهای پیشرو در سرتاسر جهان ندا سر میدهیم که اجازه ندهیم رژیم فاشیست ایران و رژیمهای دیکتاتور دیگر با خیال آرام به دستگیری و زندان و شکنجه انقلابیون ادامه دهند.
متن کامل پیامی کە از طریق خبرگزاری ما منتشر میشود بە شرح زیر است:
از دستگیری رفیق وریشه مرادی (جوانا سنه) آگاهی حاصل کردیم و قلب مان سخت آزرده شد که رفیق دیگری به دام رژیم خونآشام ایران افتاد؛ اما چیزی که از آن دلهره نداریم، مقاومت و ایستادگی جوانای نترس است که به گفتهی زندهیاد خسرو گلسرخی همچون سروی خواهد ایستاد و شنکجهگراناش اثبات خواهد کرد که از تبار شیرینعلم هولی و زینب جلالیان است. با این رفیق گرامی از نزدیک نمیشناختیم، ولی مطابق اطلاعیه «جامعهی زنان آزاد شرق کوردستان – کژار» پی بردیم که جوانای عزیز در هنگام انجام فعالیتهای سیاسی و سازماندهی زنان در شرق کوردستان با ضرب و شتم توسط اوباشان رژیم اسلامی موسوم به نیروهای امنیتی دستگیر شده -که ما را به یاد ربودن سپیده قلیان انداخت- و باوجود تلاشهای فراوان خانواده تا هنوز از سرنوشت وی خبری در دسترس نیست.
با آغاز جنبش «زن زندگی آزادی»، پایههای پوسیدهی رژیم سفاک اسلامی بیشتر لرزان گردید و از اینرو رژیم به قساوت و بربریتاش افزود تا این جنبش پرشور و رسا را خاموش کند. رژیم افزون بر دستگیریهای گسترده و سربهنیستسازی معترضان و فعالان این جنبش، موج اعدامهایش را بیشتر از پیش افزایش داد تا مردم را به تمکین واداشته و به عمر ننگین خویش بیفزاید، اما دیگر هیچ سدی مانع سیل خروشان خلق ایران شده نمیتواند و به زودی گواه سرنگونی این رژیم آدمکش خواهیم بود و یتیمشدن چاکران افغاناش.
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) به تمامی سازمانها و تشکلهای پیشرو و انقلابی و بهعلاوه سازمانهای مدافع حقوق بشر در سرتاسر جهان ندا سر میدهد که اجازه ندهیم رژیم فاشیست ایران و رژیمهای دیکتاتور دیگر با خیال آرام به دستگیری و زندان و شکنجه انقلابیون ادامه دهند. از دولتهای امپریالیست و مرتجع غرب و شرق توقعی نمیتوان داشت، مگر بر ما ملل ستمکش است که نباید در کرانهای ایستاد و تنها نظارهگر بود. خاموش و بیتفاوتی ما در واقع همدست شدن با این همه ستم و بیعدالتی است. بایست آوای اعتراض خویش را بلند کنیم تا جهانیان از این جنایت آگاهی یابند و کمازکم فشار و شکنجه بر رفیق جوانا کاهش یابد.
به امید فردای عاری از شکنجه و زندان و بند!