سودان- سازمان حمایت از قربانیان دارفور در بیانیه‌ای که روز دوشنبه ۲۱ آوریل در صفحه رسمی‌اش در فیس‌بوک منتشر کرد، اعلام نمود که منطقه اداری کورما و اردوگاه «سِلَک» از تاریخ ۱۶ آوریل شاهد موجی از آوارگی گسترده بوده‌اند. این موج ابتدا با ورود تنها ۴۰ خانواده آغاز شد، اما به‌تدریج کاروان‌هایی از خانواده‌های آواره با خودروهای باری بزرگ از روستاهای ویران ‌شده‌ای چون «جرنه»، «دونکی کشطه»، «الشجره» و بخش‌هایی از حومه فاشر وارد اردوگاه «سِلَک» شدند.

بر پایه‌ این گزارش، تا روز یک‌شنبه ۲۰ آوریل، شمار خانواده‌های آواره به حدود ۵۰۰ خانواده رسیده که برابر با نزدیک به ۷۰ هزار نفر است. بیشتر این افراد را زنان، کودکان و سالمندان تشکیل می‌دهند که همگی در فضای باز و بدون پناهگاه، غذا، مراقبت‌های بهداشتی و حتی آب آشامیدنی سالم به سر می‌برند.

این سازمان تأکید کرد که بقای این خانواده‌ها تنها به تلاش‌های بسیار محدود محلی وابسته است؛ تلاش‌هایی که توسط جوانان داوطلب اداره می‌شود و صرفاً با کمک‌های مردمی، مقدار اندکی آب و مواد غذایی تأمین می‌کنند، آن هم در حدی که حتی نیازهای اولیه را هم پوشش نمی‌دهد.

سازمان در ادامه افزود که با وجود تداوم ورود آوارگان با نرخی بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ خانواده در روز، هنوز هیچ واکنشی از سوی نهادهای بین‌المللی بشردوستانه یا سازمان‌های بزرگ امدادی دیده نشده و این وضعیت، هشداردهنده‌ بروز یک فاجعه‌ قریب‌الوقوع است.

در بیانیه آمده: «وضعیت بهداشتی اردوگاه اکنون به‌شدت نگران‌کننده شده است. موارد حاد سوءتغذیه در میان کودکان زیر پنج سال آغاز شده و زیرساخت‌های درمانی یا تیم‌های پزشکی تخصصی به‌کلی غایب هستند. شرایط فعلی تنها با ابتکارات ابتدایی و با امکانات ناچیز اداره می‌شود، در حالی که نیاز شدید به غذاهای درمانی، مکمل‌های تغذیه‌ای و مراقبت‌های پزشکی فوری احساس می‌شود.»

این سازمان تأکید کرد که وضعیت اردوگاه «سِلَک» دیگر از مرحله هشدار گذشته و اکنون نشانه‌های شکل‌گیری یک فاجعه انسانی کامل‌عیار نمایان شده است؛ آن‌ هم در میان سکوت نگران‌کننده‌ جامعه‌ جهانی.

در پایان، این نهاد از تمامی سازمان‌های امدادی بین‌المللی، آژانس‌های سازمان ملل، نهادهای بشردوستانه، و همچنین حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی خواست تا به‌سرعت وارد عمل شوند و برای نجات جان هزاران نفر کمک‌رسانی فوری انجام دهند؛ از جمله از طریق ایجاد مراکز اضطراری اسکان، تأمین آب و غذای سالم، راه‌اندازی واحدهای سیار درمانی، و پشتیبانی از ابتکارات محلی فعال در میدان