مدینە مامد اوغلو

آمد- ٩ سپتامبر ٢٠٢٣  هالیسه آکسوی، مادر آگیت ایپک یکی از اعضای حزب نیروهای مدافع خلق (HPG)، در آوریل گذشته پس از دریافت بقایای استخوان‌های فرزندش، کە در یک جعبه بە وی تحویل دادە شد، بازداشت و روانه زندان شد.

اولین جلسه رسیدگی به اتهامات هالیسه آکسوی که به  "عضویت در یکی از احزاب" از سوی دادستانی کل آمد متهم شده، قرار است در تاریخ اکتبر برگزار شود.

وضعیت سلامتی هالیسە آکسوی که در پی اظهارات شاهد عمومی امید آکبیک بازداشت شده بود، روزبه‌روز رو به وخامت است.

 

زینب کاراییلان از انجمن وکلای آزادی (ÖHD) وکیل هالیسه آکسوی،، در گفت‌وگویی پیش از جلسه دادگاه دهم کیفری آمد، اعلام کرد که دردهای معدی هالیسە آکسوی روزبه‌روز شدیدتر شده و داروهای تجویزی نیز درد ایشان را تسکین نمی‌دهد. قرار است هالیسه آکسوی طی روزهای آینده جهت بررسی وضعیت سلامتی‌اش به کمیته پزشکی معرفی شود.

 

 

«حکم‌ها هیچ اساس حقوقی ندارند»

زینب کاراییلان بیان کرد که هالیسه آکسوی و دخترش مژگان کاراتاش بدون هیچ سند و مدرکی صرفاً به دلایل سیاسی زندانی شده‌اند. وی در ادامه افزود: حکم بازداشت و پاسخ‌های داده شده به درخواست‌های تخفیف و آزادی، هیچ پایه حقوقی ندارند.

 زینب کاراییلان با اشارە بە اینکه هالیسه آکسوی مورد آزار و اذیت‌های حقوقی قرار گرفته، بیان کرد: طبق اصول حقوق کیفری، اولویت با محاکمه بدون بازداشت است و بازداشت آخرین راهکار است. اما هالیسه آکسوی پس از بازداشت در ۲۵ آوریل صرفاً با استناد به اظهارات شاهد عینی در ۲۸ آوریل زندانی شد. در بررسی‌های ماهانه وضعیت بازداشت نیز مجدداً حکم بازداشت تمدید ‌شد. پس از صدور کیفرخواست در ۷ ژوئیه، تاریخ دادگاه تعیین شد. با وجود گفت‌وگوی مستقیم ما با رئیس دادگاه و ارائه درخواست‌های تخفیف و آزادی، هالیسه آکسوی آزاد نشد. سیاست حقوقی دشمنانه‌ای نسبت به هالیسه آکسوی و دختر ۳ ساله‌اش مژگان کاراتاش اعمال شده است.

 

 

«او به خاطر درد در راه رفتن و تنفس مشکل دارد»

زینب کاراییلان اعلام کرد که هالیسه آکسوی زندانی بیمار، مبتلا به دیابت و کلسترول مزمن است و در دوران اخیر دردهای شدیدی را تحمل می‌کند و به دلیل این دردها حتی نفس کشیدن نیز برایش دشوار شده است.

 زینب کاراییلان در مورد وضعیت سلامتی هالیسه آکسوی چنین توضیح داد: در روزهای اخیر با ایجاد فشار افکار عمومی، مدیریت زندان او را برای معاینه دقیق و گزارش جامع پزشکی فرستاد. مدیریت گفته بود که پروندە او را برای ارزیابی بە هیئت مدیره خواهد فرستاد، اما برای این کار وقتی تعیین نشده است. دو روز پیش با او ملاقات کردم. بیان کرد که حدود دو هفته است درد معده دارد و به همین خاطر به مرکز درمانی زندان رفته است. داروهایی که در آنجا گرفته اصلاً به تسکین دردش کمک نکرده و این دردها به کمرش نیز کشیده شده و نفس‌هایش مکرراً قطع می‌شود و نمی‌تواند بە خوبی نفس بکشد. هنگام ملاقات، کمرش را گرفته بود و حین صحبت کردن هم نفس‌هایش بە طور مکرر قطع می‌شد. درد معده بسیار آزارش می‌دهد. به خاطر بیماری‌هایش غذای دیابتی دریافت می‌کند اما این غذا اصلاً برایش کافی نیست. با وجود این مسائل، او همچنان روحیه خوبی دارد و وقت خود را با خواندن کتاب و مطالعه زبان کوردی می‌گذراند.

 

«باید اقدامات مؤثری برای زندانیان بیمار انجام شود»

زینب کاراییلان با اشاره به نقض حقوق زندانیان بیمار و مرگ‌های روزانه در زندان‌ها در نتیجه  بی‌توجهی به اصول جهانی حقوق بشر، تأکید کرد تا زمانی که اقدام مؤثری صورت نگیرد، مرگ‌ومیر در زندان‌ها ادامه خواهد داشت.

وی با اشاره به اینکه مسئول این وضعیت را قوه قضاییه، مدیریت زندان‌ها و شورای عالی حقوق بشر ترکیه دانست که با صدور حکم‌های غیرقانونی، مانع دسترسی زندانیان به مراقبت‌های پزشکی می‌شوندو خاطرنشان کرد: مثال اخیر آن را در شاکر توران مبتلا به سرطان مرحله پیشرفته در زندان ارزینجان دیدیم که با وجود بیماری‌اش، شورای حقوق بشر ترکیه مانع آزادی او شد و حق زندگی‌اش را سلب کرد. نگهداری بیماران به عنوان زندانی خود شکنجه است، در حالی که مورد بازرسی‌های توهین‌آمیز و برهنه‌شدن هنگام رفتن به بیمارستان قرار گرفتە و علاوه بر بدرفتاری، از دسترسی زندانیان بیمار به مراقبت‌های سلامتی جلوگیری می‌کند. زندانیان بیمار یا در زندان یا مدت کوتاهی پس از آزادی جان خود را از دست می‌دهند. وزارت دادگستری باید در مورد تمام زندانیان بیمار حکم آزادی صادر کند. زندانیان بیمار باید بتوانند به حقوق سلامت و زندگی خود دسترسی داشته باشند.