لارا گوهری

بوکان- پس از شروع انقلاب ژینا، مردم از هر بهانه‌ای برای نشان دادن اعتراضات خود استفاده می‌کنند و علاوەبر مراسم‌های به خاک‌سپاری و چهلم جانباختگان، روز تولد آنها نیز بهانه‌ای برای نشان دادن اعتراض تبدیل ‌شده است. مراسم‌های که باید با شادی و جشن برگزار می‌شدند اکنون نشان‌دهنده‌ی مقاومت پایدار مردم است، مردمی که حتی سالروز تولد فرزندانشان را نیز باخشم خود نسبت جمهوری اسلامی برگزار می‌کنند.

۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۱ سالروز تولد یکی از جانباختگان شهر بوکان، هژار مام خسروی بود. خانواده‌ی هژار، بستگان و عده‌ای از مردم این شهر در مراسم تولد او شرکت کردند.

هژار مام خسروی اگر زنده بود تولد ۲۱ سالگی‌اش را جشن می‌گرفت اما او ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۱ در حالی که در تظاهرات و اعتراضات مردمی علیه حکومت ایران شرکت کرده بود توسط نیروهای حکومتی با شلیک مستقیم گلوله در شهر بوکان جان باخت.

تعداد بسیاری از شهروندان در یک تولد متفاوت شرکت کردند و بر روی کیک تولد هژار عکس خود او با لباس کوردی چاپ‌ شده بود و هدیه‌ی تولدش گل‌هایی بودند که مردم دسته‌دسته آن را بر مزارش می‌گذاشتند. یکی از هنرمندان شهر نیز تصویری از او را بر کاغذ نقاشی کرده بود و آن را به خانواده‌ی این جانباختەی راە آزادی تقدیم کرد.

مادرش جامانه بر سرکرد  و کنار مزار هژار نشست او می‌گوید: «جگرم سوخته است، هنوز باور نمی‌کنم کسی بتواند پسرم را از من بگیرد. خانه‌ام سوت و کور است پسرم، بی تو نمی‌توانم در خانه بمانم. خدا لعنت کند کسی را که تن زیبای تو را زخمی کرد. ای مردم شما هم دیدید وقتی تن پسرم را می‌شستند خونش هنوز جاری بود. خدا حق پسرم را می‌گیرد».

حاضرین در مراسم برای حمایت از جانباختگان و خانواده‌ی هژار شعار «شهید نمی‌میرد» و «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. مادرانی که به مادر هژار تسلیت می‌گفتند باعث‌وبانی خون به‌ناحق ریخته‌ی او را لعنت می‌کردند و شاید این نفرین‌ها یکی از بزرگ‌ترین چیزهایی است که باید هر دیکتاتوری را از عواقب اعمالش بترساند.

پدر و مادر هژار سرافرازانه در خانه‌ی خودپذیرای مهمانان پسرشان بودند و مردم کوردستان دوباره نشان دادند جانباختگان و خانواده‌های آنها را تنها نمی‌گذارند.

 روز جمعە بار دیگر شهر بوکان بسیار امنیتی بود و در پی انفجار شامگاە پنجشنبە که در یک‌منزل مسکونی رخ داد و منجر بە جانباختن شش تن شد، تجمع مردم برای به خاک‌سپاری این افراد هم موجب ترس حکومت شد و آن‌طور که معلوم است تجمعات مردمی به هر بهانه‌ای در کوردستان حکومت را می‌ترساند‌. منابع رسمی دلیل انفجار را نشت گاز دانستە و برخی نیز وجود ترقه، مواد اشتعال‌زا و موادی که اخیراً در تظاهرات و مبارزات خیابانی استفاده‌ شده است را عامل انفجار می‌دانند اما تاکنون هیچ مدرکی دال بر تائید این ادعاها وجود ندارد.