مراسم چهلم شورش نیکنام چهره‌ای زیبا از انقلابی زنانه
یکی از نمادهای مقاومت سیران مصطفی پور است که تمام‌قد ایستاده و به‌عنوان یک زن، مادر و همسر سوگند یاد کرد که انتقام خون شورش را خواهد گرفت. آزادسازی کبوتر بە نشان آزادی و گل‌های در دست زنان نمایش چهرەای زیبا از انقلابی زنانە بود.
لارا گوهری
مهاباد- امروز پنجشنبه ۱۵ دی‌ماه ۱۴۰۱ مراسم چهلمین روز از جانباختن شورش نیکنام ساعت ٢:٣٠ بعدازظهر در آرامستان روستای قلعه جوغە برگزار شد. باوجود آب‌وهوای نامساعد و بارش سنگین برف خویشاوندان و شمار زیادی از مردم روستای قلعه جوغە، روستاهای اطراف و مردم شهر مهاباد بر مزار شورش نیکنام حاضر شدند و با این جانباختەی راە آزادی پیمان تازه کردند.
یکی از نمادهای مقاومت سیران مصطفی پور است که تمام‌قد ایستاده و به‌عنوان یک زن، مادر و همسر سوگند یاد کرد که انتقام خون شورش را خواهد گرفت.
فریاد آزادی‌خواهی زنان تن هر دیکتاتوری را به لرزه در می‌آورد. این زنان جز مبارزه، حق‌طلبی و آزادی‌خواهی خواسته دیگری ندارند. زرین آذر افزا و سیران مصطفی پور مادر و همسر شورش نیکنام دو کبوتر را به نماد آزادی‌خواهی آزاد کردند و فریاد می‌زدند شهید نمی‌میرد، مردم نیز پس‌ازآن ها شعارها را تکرار می‌کنند و صدای این فریاد آن‌قدر رساست که تمام دنیا بدانند این جانباختەی راه آزادی زن فراموش نمی‌شوند.
زنان با پوشیدن لباس کوردی و با استفاده از جامانه در پوشش خود و مردان با پوشاندن کامل صورت با جامانه یا استفاده از آن به‌عنوان شال‌گردن تصویری زیبا در مراسم ایجاد کرده بودند و به شکلی جامانه در این انقلاب بە نمادی از همبستگی و اتحاد خلق کورد تبدیل شدە است.
برادر شورش بر مزار او با خواندن شعر قسم می‌خورد که راهش را ادامه می‌دهد. برادر شورش نیکنام بر مزار او گفت: شهید تو برای سرزمین شهادت و رشادت به دنیا آمدی، شهید تو مدافع و شهید راه آزادی زن هستی و همچون معلمی درراه مقاومت و دلاوری در دل‌های ما به یک مظهر و نماد تبدیل شدی، شورش خون تو شعله‌ای از آتش شورش و مبارزه است. شهادت پیروز و مبارک باد برادر و بدان که راهت را ادامه می‌دهیم.
مردم به رهبری خانواده‌ی جانباختگان شعارهای «شهید نمی‌میرد، مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر دیکتاتور، زن زندگی آزادی، کوردستان کوردستان گورستان فاشیستان» سر می‌دادند. این در حالی است که خانواده از جانب اداره‌ی اطلاعات تهدید به عدم برگزاری مراسماتی این‌چنین شدند.
مردم در مشت خود گل‌هایی قرمز، زرد و سفید داشتند که با هر شعار و فریاد آزادی منظره‌ای بی‌نظیر خلق می‌کرد و چهره‌ای زیبا از انقلابی زنانه به نمایش گذاشت.
به گفته‌ی خانواده و همسرش، شورش نیکنام شروع آزادی را از آزادی زنان می‌دید و به‌عنوان پدر یک دختر می‌خواست فردای زیباتری را رقم بزند.
مراسم با خواندن اشعار حماسی و سرودهای انقلابی ادامه یافت و در پایان مردم مزار این جانباختە را گل‌باران کردند.