بهاران لهیب

کابل - در حدود دو سال حاکمیت طالبان، دختران بالاتر از صنف ششم اجازه‌ی تحصیل نداشتند. ولی آن تعداد دختران و پسران که به مکتب می‌روند، وضعیت آموزشی آنان خوب نیست. معلمین زن که به پسران تدریس می‌کردند، از مدارس پسرانه اخراج و یا به مدارس دخترانه منتقل شده‌اند. همچنین، در بسیاری از مکاتب پسرانه، کمبود یا نبود معلمان مسلکی وجود دارد. چندی قبل در شبکه‌های اجتماعی، نصاب تعلمی طالبان منتشر شده که خانواده‌ها ترجیح می‌دهند فرزندان شان بی‌سواد بمانند، تا همه با فکر طالبانی کلان شوند.

سال قبل، دخترانی که به صنف دوازده رفته بودند، همه را یک روزه دعوت کردند و تمام مضامین را امتحان گرفتند و فارغ شدند. در امتحان کانکور که دختران شرکت کرده بودند، اجازه انتخاب پنج رشته تحصیلی «ژورنالیزم، اقتصاد، انجینیری، وترنری و زراعت» را نداشتند.

ما با نازنین وفا، یکی از دخترانی که سال قبل از صنف دوازدهم فارغ شده و امسال اجازه شرکت در کانکور را پیدا نکرده، صحبت کرده‌ایم.

نامبرده در جریان سخنانش گفت: «طالبان آخرین تلاش‌های خود را می‌کنند تا ما زنان را سرکوب نمایند. من متعجب نشدم که اجازه نیافتم در امتحان کانکور شرکت کنم. بار اول نبود که مانع ما زنان شده‌اند؛ سال قبل تمام دختران امتحان صنف دوازده را در یک روز داده اند که اساسی‌ترین مضامین در آن سال است، عده‌ای از دختران که محصل بودند و یا در امتحان سال قبل کامیاب شدند، اجازه رفتن به پوهنتون (دانشگاه) را نیافتند. مراکز آموزشی بسته شدند. من می‌دانم که با انسانان قرون وسطایی در قرن ۲۱ رو به رو هستم.»

مانند نازنین، میلیون‌ها زن و دختر در افغانستان در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند، ولی با آن هم برای این که زندگی خود را ادامه دهند، روزنه امید برای خود ایجاد کرده‌اند و در عین حال نفرت و مخالفت شان را با سرکوب کردن زنان توسط طالبان نشان می‌دهند. نازنین در خانه برای این که مصروف شود و در عین حال کمک به هم‌جنسان خود نماید، کورس‌های خانگی و مخفی را ایجاد کرده است و برای شان ریاضی و انگلیسی تدریس می‌کند.

نازنین اشاره داشت: «ما فعلاً در خانه هستیم، ولی بالاخره ما زنان متحد شده، طالبان قرون وسطایی را سرنگون خواهیم کرد.»