«رأی نخواهم داد زیرا سال‌هاست می‌دانم که این حکومت یک حکومت مردمی نیست»
طبق گفتەهای شماری از شهروندان مهاباد، نمایندگان هیچ قدرتی نداشته و کاملا تابع حکومت بوده‌اند و به همین دلیل بایکوت بهترین انتخاب است چرا که رأی‌دادن، وضعیت ملت‌های تحت ستم، زنان، وضعیت اقتصادی و رفاهی و ... را بهبود نمی‌‌بخشد.
لارا گوهری
مهاباد- اگرچه بایکوت انتخابات در روژهلات کوردستان مسئله‌ای ناآشنا برای مردم نیست اما در این دوره حتی از فضای شهرها نیز می‌توان تفاوت آشکار را نسبت به سایر دوره‌ها درک نمود.عدم شرکت در مراسم سخنرانی کاندیداها، خالی بودن ستادهای تبلیغاتی، پاره کردن اعتراضی بنرهای تبلیغاتی و پوسترها نصب شده در سطح شهرو ... حاکی از تفاوت این دوره با سایر دوره‌ها بود.
انتخابات در جمهوری اسلامی برای مردم یک عمل نمادین به شمار می‌رود و شرکت کنندگان در این نمایش، بازیگرانی بیش نیستند و در آن هیچ نقش مؤثری ندارند. آنچه که انقلاب نامیده می‌شود دیگر مشروعیت ندارد و می‌توان گفت انقلابی‌ست که تنها در نسل گذشته و به عده‌ای خاص تعلق دارد و این الزام را ایجاد می‌کند که باید دوباره به رأی گذاشته شود چراکه ایران امروز این حکومت را با سیاست‌های شکست خورده‌اش نمی‌پذیرد.
آنچه مشهود است این است که انتخابات و قوانین نوشته شده در ایران دموکراتیک نیستند تا نماینده‌ای برای آن مبارزه کند و برای تغییر قوانین قدمی بردارد. نمایندگان تنها دیکته‌های حکومت را در مجلس نطق می‌کنند و به همین دلیل بایکوت بهترین انتخاب است چرا که رأی دادن، وضعیت ملت‌های تحت ستم، زنان، وضعیت اقتصادی و رفاهی و ... را بهبود نمی‌‌بخشد.
زینب.م در مورد دلایل شرکت نکردن در انتخابات می گوید:«من رأی نمی‌دهم چون حکومت هیچ یک از خواسته‌های من را برآورده نکرده است ، دزدی و فساد آشکارا انجام میآشود و فقر بیداد می کند.من دو سال است به دنبال یک وام صد میلیون تومانی هستم اما هیچ بانکی در ایران به من وام نمی‌دهد، حالا از من رأی می خواهند؟ فرزندانم بیکار هستند، حقوق بازنشستگی همسرم کفاف این زندگی را نمی‌دهد و با سن پنجاە سالگی به فروشندگی روی آورده‌ام و به هیچ یک از گفتەهایشان هم اعتمادی نداریم.»
شیرین.م استاد دانشگاه و نویسنده نیز در این باره می‌گوید:«ما کوردها نه تنها به عنوان یک ایر انی به حساب نمی‌آییم، بلکه به عنوان یک کورد حکومت من را حتی به عنوان یک شهروند درجه دو و سه هم قبول ندارد و تاریخ نشان داده کسانی که مورد تأیید مردم هم بوده‌اند و به مجلس رفته‌اند هیچ قدرتی نداشته و کاملا تابع حکومت بوده‌اند و این یعنی دوباره علیه من و هر کورد دیگری ظلم مضاعفی اعمال می‌شود.من با رأی دادن خودم به حکومت رسمیت می‌بخشم، اما واقعیت این است که این رژیم دیکتاتوری را نمی‌خواهم و رأی نخواهم داد زیرا سال‌هاست می‌دانم که این حکومت یک حکومت مردمی نیست.»
کازیوه.م کارمند شهرداری مهاباد است و در مورد رأی خود این چنین می‌گوید: « همیشه برای ما ترس وجود دارد از اینکه کارمان را از دست بدهیم یا از طرف گزینش برایمان مشکلی ایجاد شود اما واقعیت این است که هیچ کدام از کسانی که کاندید شده‌اند از نظر من صلاحیت این جایگاه را ندارند و بدون هیچ ترسی این را بارها گفته‌ام که این‌ها انتخاب من نیستند. فکر می‌کنم اگر بسیاری همانند من وجود داشته باشند که مجبور به رأی دادن شوند رأی سفید تنها گزینه مناسب خواهد بود.»