چالش‌های انتخاباتی؛ تهدید کاندیداهای انصرافی، نارضایتی عمومی و هزینه‌های گزاف

چالش‌های انتخاباتی شامل تهدید کاندیداهای انصرافی توسط نهادهای امنیتی، نارضایتی عمومی از فرآیندهای غیر رقابتی، و هزینه‌های گزاف کمپین‌ها، نشان از عمق بی‌اعتمادی و تبعیض در فرآیند انتخاباتی دارد.

نسیم محمد‌خواه

پیرانشار- در شرایطی که فضای انتخاباتی عمدتا برای نمایش یک رقابت ساختگی و فرمالیته طراحی شده بود، شاهد حضور تعدادی نماینده ناشناخته بودیم که صرفا به منظور ایجاد تصویری از رقابت در این فرآیند، وارد عرصه شدند. این در حالی است که فعالان سیاسی مستقل و واجد شرایط، به دلیل سیستماتیک رد صلاحیت شدن از سوی نهادهای نظارتی، از امکان کاندیداتوری محروم بودند. این نمایندگان ناشناخته، که در ابتدا به عنوان پر کننده فضای خالی انتخاباتی مطرح شده بودند، به سرعت با بی‌میلی و عدم استقبال عمومی شهروندان مواجه شدند. این وضعیت، همراه با انحصار استفاده از امکانات دولتی و منابع مالی توسط چهره‌های شاخص حامی حکومت، سبب شد تا آنها تصمیم به انصراف از انتخابات بگیرند. با این حال، در مواردی، این تصمیم تحت فشار و تهدیدات نهادهای امنیتی مورد بازنگری قرار گرفت، به طوری که برخی از این نمایندگان به ناچار به رقابت‌های انتخاباتی بازگردانده شدند، در یک تلاش نمادین برای حفظ ظاهر رقابتی انتخابات.

 

تهدید نمایندگان انصرافی

در شرایطی که فضای انتخاباتی در چندین شهر با انتقادات فزاینده‌ای از بابت عدم رقابتی بودن و نارضایتی شهروندان روبرو شده است، تعدادی از نمایندگان انتخاباتی تصمیم به کناره‌گیری از میدان رقابت گرفته‌اند. این اقدام، که به منظور اعتراض به شرایط غیرمنصفانه و کمبود فضای واقعی برای رقابت صورت گرفته است. بر اساس اطلاعات منتشر شده و از نزدیکان کاندیدهای انصرافی، کاندیداهای مناطقی چون پیرانشهر، سردشت و میراباد پس از اعلام انصراف خود، به ادارات امنیتی فراخوانده و با تهدیداتی مواجه شده‌اند. این تهدیدات شامل هشدارهایی بوده است که در صورت عدم بازگشت به فرآیند انتخاباتی، این افراد دیگر هرگز برای شرکت در انتخابات یا دستیابی به هرگونه موقعیت مدیریتی در آینده، تأیید صلاحیت نخواهند شد.

 

تحریم انتخابات توسط اهالی روستاها

در یک حرکت که نشان دهنده بی‌اعتمادی و نارضایتی اهالی روستاها نسبت به فرآیندهای انتخاباتی را به نمایش گذاشت، اهالی روستای نستان واقع در منطقه سردشت، شاهد یک واقعه قابل تأمل بود. با وجود برنامه‌ریزی‌ها و تدارکات از پیش طراحی‌شده توسط تیم یکی از کاندیدها و نماینده فعلی این حوزه، برای جلب حمایت و استقبال اهالی، هیچ یک از ساکنین روستا در مقابل این فراخوان پاسخ مثبت ندادند. این عدم حضور، فراتر از یک سکوت ساده، به عنوان یک اعتراض پرمعنا در برابر شرایط موجود انتخاباتی و نمادی از فاصله گرفتن عمیق مردم از سیستم‌های سیاسی‌ای که قرار است نماینده آرا و اراده آنها باشد، تلقی می‌شود.

 

هزینه‌های هنگفت

هزینه‌های هنگفت انتخاباتی به عنوان یکی از جنبه‌های بحث‌برانگیز و قابل توجه در عرصه سیاسی، به شدت مورد بررسی و نقد قرار گرفته است. این پدیده، که شامل صرف مبالغ گزافی توسط برخی از کاندیداها برای جلب نظر و حمایت رأی‌دهندگان است، نه تنها بر دینامیک‌های رقابتی انتخابات تأثیر می‌گذارد بلکه بر اصول دموکراسی و برابری فرصت‌ها نیز سایه می‌اندازد. بر اساس گزارش‌های موجود، برخی نمایندگان تا حدود ٢٠ میلیارد تومان را صرف کمپین‌های تبلیغاتی و فعالیت‌های جذب حمایت کرده‌اند، مبلغی که با توجه به تعداد آرای احتمالی به دست آمده، به نظر می‌رسد بسیار زیاد و نامتناسب است. این روند نه تنها باعث افزایش نگرانی‌ها در مورد شفافیت مالی و اثرات آن بر انتخابات می‌شود، بلکه سؤالاتی جدی را در مورد عدالت و برابری فرصت‌ها برای تمام کاندیداها، به ویژه آنهایی که از منابع مالی محدودتری برخوردار هستند، مطرح می‌کند. این شکاف مالی عملاً می‌تواند به یک مانع بزرگ برای دستیابی به یک رقابت سالم و بر پایه ایده‌ها و برنامه‌های واقعی تبدیل شود و زمینه‌ساز سیاست‌زدگی و تأثیرپذیری انتخابات از عوامل غیراصولی باشد.