وان- قیم منصوب‌شده در ۱۵ فوریه برای شهرداری شهر وان، علاوه بر پروژه‌های مرتبط با زنان، برنامه‌های خدمات اجتماعی را نیز لغو کرد. قیم نه‌تنها پروژه «JINKART» که حمل‌ونقل رایگان برای زنان فراهم می‌کرد و همچنین «کارت حمایت اجتماعی» ویژه زنان نیازمند را متوقف کرد، بلکه دو مرکز ویژه زنان برای تعامل اجتماعی و تولید را نیز تعطیل نمود. علاوه بر این، بسیاری از پروژه‌ها در حوزه‌های راه‌سازی، آب، فاضلاب، شهرسازی، زنان، جوانان و فرهنگ نیز به حالت تعلیق درآمد. در تازه‌ترین اقدام، قیم کتابخانه «زنان» را که در ۲۷ ژانویه در چارچوب شهرداری زنان افتتاح شده بود، لغو کرد و نام آن را از روی بنا حذف نمود.

 

«قیم در وهله نخست دستاوردهای زنان را هدف قرار داد»

نسلیهان شدال، ریاست مشترک برکنارشده شهرداری شهر وان، در واکنش به لغو «کتابخانه زنان» تأکید کرد که قیم در نخستین گام با بستن نهادهای زنان، دستاوردهای آنان را هدف قرار داده است. او با اشاره به اینکه در چارچوب فعالیت‌های آزادی‌خواهانه زنان در شهرداری کار می‌کردند، گفت که پروژه‌ها بر اساس ایده‌ها و خواسته‌های زنان اجرا می‌شدند.

 

«قرار بود به مکان‌هایی که زنان هرگز نرفته‌اند، سفرهایی برگزار شود»

نسلیهان شدال گفت: «کتابخانه "زنان" در گذشته یک قایق تشریفاتی بود که تنها به یک گروه خاص خدمات ارائه می‌داد. اما ما تلاش کردیم منابع شهرداری و مردم را نه در اختیار یک قشر خاص، بلکه در خدمت عموم جامعه قرار دهیم. در شهری مانند وان که فقر زنان به‌شدت گسترده است، تمرکز اصلی ما این بود که زنان بتوانند از حمل‌ونقل دریایی و فضاهای اجتماعی‌ای که تاکنون از دسترس‌شان خارج بوده، بهره‌مند شوند. این قایق به‌گونه‌ای طراحی شده بود که زنان بتوانند به‌راحتی و به‌صورت رایگان از آن استفاده کنند، هنگام سفر کتاب بخوانند و در عین حال، به مکان‌هایی در دریاچه وان سفر کنند که تاکنون هیچ زنی به آنجا نرفته است.»

 

«عقب‌نشینی نخواهیم کرد، مبارزه‌مان ادامه خواهد داشت»

نسلیهان شدال با اشاره به اینکه «کتابخانه زنان» که برای برگزاری کارگاه‌های متعدد مورد استفاده قرار می‌گرفت، توسط قیم لغو شده است، سخنانش را این‌گونه به پایان رساند: «نام "ژن" را پوشاندند، تابلوی آن را پایین کشیدند و لوگویش را رنگ کردند و به‌طور رسمی آن را بستند. این پروژه، که در تاریخ ترکیه نخستین نمونه بود، به همین دلیل توجه بسیاری از زنان را به خود جلب کرد و هم در رسانه‌های محلی و هم در سطح ملی بازتاب گسترده‌ای داشت. این کتابخانه از جمله مکان‌هایی بود که زنان به‌طور مداوم از آن بازدید می‌کردند. بسته شدن چنین مکانی که نیاز و استقبال گسترده‌ای را پاسخ می‌داد، در واقع تلاشی برای محروم‌سازی دوباره زنان از دسترسی به این فضاهای اجتماعی است. این تصمیم تنها علیه ما نیست، بلکه واکنش زنان شهر وان را نیز برخواهد انگیخت. آنها فکر می‌کنند با محدودیت‌ها و بستن فضاهای ما، ما را از مبارزه بازمی‌دارند، اما ما تا زمانی که تمام عرصه‌ها را به فضاهایی آزاد برای زنان تبدیل نکنیم، به مبارزه خود ادامه خواهیم داد.»