حسنا محمد

حسکه - روز جهانی زنان که هر ساله در ۸ مارس گرامی داشته می‌شود، امسال برای زنان کورد رنگ و بویی ویژه داشت. آنان در پاسخ به فراخوان تاریخی عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، چندین روز برنامه‌های متنوعی برگزار کردند و مشتاقانه برای شنیدن پیام او در میدان‌ها گرد هم آمدند.

شور و اشتیاق زنان، مرا نیز به میدان ۸ مارس در حسکه کشاند تا با دوربینم، روحیه آنان را در مسیر مبارزه برای آزادی ثبت کنم. زنان عرب، سریانی، چرکس، ارمنی و کورد با نمادهای فرهنگی خود میدان را پر کرده بودند. آنچه بیش از همه نظرم را جلب کرد، تنوع فرهنگی شرکت‌کنندگان بود. در آن روز، میدان حسکه با طراوت ۸ مارس که نماد بهار و زندگی است، می‌درخشید.

 

همه خلق‌ها دست در دست هم

هنگام گردش در میدان جشن، برابری خلق‌ها و پیوند عمیقی که به واسطه فلسفه عبدالله اوجالان و طرح ملت دموکراتیک او در جامعه شکل گرفته، توجهم را جلب کرد. در رقص دسته‌جمعی، تنوع فرهنگی منطقه به زیبایی نمایان بود که همان مفهوم رقص آزادی را تجسم می‌بخشید. زنان از مرزهای ملی فراتر رفته و تنها با هویت زنانه خود در میدان حضور داشتند.

در سراسر میدان، زنان با وجود بارش باران، مصمم و استوار با شعار «ژن، ژیان، آزادی» جشن خود را ادامه می‌دادند. تصویر زنانی که زیر باران، نشان پیروزی را بالا می‌بردند، هرگز از خاطرم نخواهد رفت.

دیدن این زنان مبارز، سرچشمه نیرو و الهام بود. آنها با چنان اشتیاقی زیر باران به پیام‌های عبدالله اوجالان گوش می‌دادند که شور و حرارتشان در آن لحظات وصف‌ناشدنی بود. در این گردهمایی، زنان اعلام کردند که برای آنان تمام روزهای سال همچون ۸ مارس است و با گل‌های سرخ که نماد عشق، برابری و رهایی است، این روز را گرامی داشتند.

 

پیام‌های زنان در جشن

در اوج شادی و سرور، زنان اعلام کردند که نه باران و نه هیچ تهدیدی نمی‌تواند شور و اشتیاق جشن آنها را کمرنگ کند. با اشاره به پیام عبدالله اوجالان، آنها با افتخار از ویژگی خاص جشن امسال سخن گفتند و آرزوی دیدار دوباره او را در دل می‌پروراندند.

حاضران با عزمی راسخ و صدایی رسا فریاد برآوردند که در هر شرایط و هر مکانی، این روز را با قدرت و نشاط جشن خواهند گرفت. آنان تصمیم گرفته‌اند روح ۸ مارس را در تک‌تک روزهای زندگی خود جاری سازند و با این الهام، راه مبارزه را استوارتر از همیشه ادامه دهند.

 

آواره اما سرافراز؛ جشن ۸ مارس در میان بحران

حین ثبت شور و هیجان زنان در میدان جشن، توجهم به مادری جلب شد که زیر باران، علامت پیروزی را بالا گرفته بود. لباس‌ها و چهره خسته‌اش نشان می‌داد از عفرین اشغال‌شده آمده است. با اشتیاق دوربینم را سمت او چرخاندم. زنی ۶۰ ساله با روحیه‌ای بزرگتر از سنش که عزم مبارزه از نگاهش می‌بارید. تصویر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان روی لباس محلی‌اش، پیوند عمیق زنان با رهبرشان را نمایان می‌کرد.

رشیده محمد، وقتی از او درباره برگزاری جشن پس از دو بار آوارگی پرسیدم، با شور پاسخ داد: «دخترم، ما کورد هستیم، هرجا باشیم روزهای خاص خود را گرامی می‌داریم. هفت سال در شهبا بدون وقفه مقاومت کردیم. نه آوارگی و نه حملات نمی‌تواند اراده ما را بشکند. فلسفه آزادی در وجودمان ریشه دارد. درست است دوبار آواره شده‌ایم، اما تسلیم سیاست‌های اشغالگری نخواهیم شد. دشمن از فرهنگ، هویت و موجودیت زن آزاد هراس دارد. ما امروز دوباره پیمان مقاومت می‌بندیم.»

 

پاسخ تاریخی به فراخوان تاریخی

به عنوان یک زن جوان، از سخنان آن مادر دلیر، نیرو و انگیزه گرفتم. پس از ثبت تصویرش، با امید به من گفت: «روزی در عفرین آزاد دوباره یکدیگر را خواهیم دید و تو باز هم از من عکس خواهی گرفت.»

در این گردهمایی، تجلی نیم قرن مبارزه آزادی‌بخشی را می‌توان دید که توسط رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان به تمام زنان، به‌ویژه زنان کورد، تقدیم شده است. زن کورد در طول سال‌های انقلاب، همواره پاسدار مبارزه خود بوده و ۸ مارس را فراتر از یک جشن ساده، به نماد مقاومت و پایداری تبدیل کرده است. این روز، محور اتحاد همه زنان شده است.

با حضور پرشور خود در میدان ۸ مارس، زنان پاسخی تاریخی به فراخوان تاریخی عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، دادند.