نوآوری و تولید؛ مشارکت زنان در توسعه صنعت انبه در سودان
بیش از ٣٠ زن سودانی در یک سالن برای یک دوره آموزشی چند روزه گرد هم آمدند تا یاد بگیرند که چگونه محصولات مختلف از انبه، محصول اصلی در ایالت شمالی، درست کنند.

آیه ابراهیم
سودان - بیش از سی زن سودانی در یک سالن گرد هم آمدند تا در دوره آموزشی چند روزهای شرکت کنند و فرآیند تولید محصولات مختلف از میوه انبه را بیاموزند. این میوه به عنوان محصول اصلی در ایالت شمالی سودان شناخته میشود و با نزدیک شدن به فصل برداشت، زنان تلاش دارند از آن بهرهبرداری کنند.
شذی عوض بحیری، مدیر مرکز «عناب» برای آموزش حرفهای و مربی این دوره، اظهار داشت که در این دوره بیش از ۱۵ محصول مختلف از انبه آموزش داده شد. این محصولات شامل ماست طعمدار با انبه، چیپس شیرین و شور و دیگر محصولات طبیعی بدون مواد نگهدارنده بودند.
وی افزود: «هدف ما صادرات محصولات به کشورهای دیگر است، نه فقط ارسال مواد خام.» بیش از ۴۰ زن در این دوره شرکت کردند و هدف این است که پس از کسب مهارتها، خودشان به مربیان تبدیل شوند.
چالشها و فرصتها
محصول انبه یکی از محصولات اصلی ایالت شمالی است که در ماه ژوئن هر سال برداشت میشود. پیش از این، کارخانههایی در سودان مشروباتی از انبه تولید میکردند، اما پس از آغاز درگیریها در آوریل ۲۰۲۳، بسیاری از این کارخانهها تعطیل شدند. این وضعیت زنان را بر آن داشت تا به شیوههای نوآورانهای برای استفاده از محصول انبه و تولید محصولات مختلف از آن بیاندیشند.
زینب عثمان، یکی از شرکتکنندگان، از تجربه خود گفت و ابراز خرسندی کرد که در میان گروهی از زنان شرکتکننده است. او تأکید کرد که از این دوره آموزشی بهرهبرداری زیادی داشته و آموخته است که انبه میتواند برای استخراج محصولات مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
آسیه حسین، شرکتکننده دیگری، از موفقیتآمیز بودن این دوره سخن گفت و اظهار داشت که آنچه آموخته را در خانه به کار گرفته و قصد دارد دورهای مشابه در منطقه خود برگزار کند تا دیگر زنان نیز از مهارتهایی که کسب کردهاند بهرهمند شوند.
فاطمه حاج، شرکتکننده دیگری، از آموختن نحوه استفاده از فصل انبه و تولید محصولاتی مانند قمرالدین و تانگ سخن گفت و افزود که این محصولات دارای ماندگاری طولانی هستند و قصد دارد در آینده آنها را تولید کند.
بازارهای محلی و نمایشگاهها
علاوه بر برگزاری دورههای آموزشی، برخی از زنان نمایشگاههایی به نام «بازار» برگزار میکنند. این بازارها تجمعاتی محدود در مناطق خاص هستند که در آن گروهی از زنان محصولات خود را عرضه میکنند. این محصولات شامل صنایع دستی، محصولات غذایی خانگی و دیگر اقلام است. از زمان آغاز درگیریها، این زنان توانستهاند چندین نمایشگاه برگزار کنند که بسیاری از آوارگان نیز در آن شرکت کرده و از این تجربیات بهرهمند شدهاند.