مجموعه آثار عکاسی «ئاو» ژاله بهرامی

ژالە بهرامی می‌گوید: اشکال انتزاعی، زاویه دید بیگانه، آشنایی زدایی از رنگ ها، فیلترگذاری طبیعی نور و ترکیب آنان با نشانه ها و نمادهای ویژه‌ی کوردستان که در وجه عمومی این رخداد است باعث شد مجموعه «ئاو» متولد شود و در بستری که همه چیز رنگ بود و خیال.

 

شبنم توکلی

تهران - ژاله بهرامی هنرمند و عکاس سقزی در خانه هنرمندان ایران در تهران نمایشگاه عکاسی خود را با نامه مجموعه آثار «ئاو» از تاریخ ٢١ مهر تا ٨  آبان افتتاح کرد که با استقبال زیادی روبه رو شد.

ژاله درباره آثارش می‌گوید: دیگر گونه نگریستن انکار شده‌ترین مفهوم روزمرگی‌های ماست که به شکل تاریخی و با تأکید فراوان نسل از پس نسل ما را از این امکان ضروری بازداشته‌اند. آسیب‌های اجتماعی برآمده از این نهی و انکار تاریخی جز تلنگری برای یادآوری که شاید این کلمات و عکس‌ها پس از آن برما زند. به شکل متعارف ما همیشه بر آب نگریسته‌ایم و چه بسیار آثار هنری برآمده از این نگاه خلق شده باشد. اشکال انتزاعی، زاویه دید بیگانه، آشنایی زدایی از رنگ ها، فیلترگذاری طبیعی نور و ترکیب آنان با نشانه ها و نمادهای ویژه‌ی کوردستان که در وجه عمومی این رخداد است باعث شد مجموعه «ئاو» متولد شود و در بستری که همه چیز رنگ بود و خیال.

ژاله بهرامی هفت سال است که به صورت حرفه‌ای به کار عکاسی مشغول و خلق این مجموعه حدود سه سال زمان برده است. او گفت: من دوست داشتم دنیای خیالی خودم را به تصویر بکشم دنیایی که به آن باور دارم و پر از موسیقی، عشق و دوست داشتن است که به نظر من همه اینها را آب می‌تواند نشان دهد از رقص تا موسیقی و عشق تا اصالت همین باعث شد که این مجموعه خلق شود، مجموعه ای که در سکوت کار شد.

 او گفت: به عقیده من باید صداقت، افکار، عقیده و ایدئولوژی هنرمند در کارهایش وجود داشته باشد و این همین تفاوتی است که هنرمند را به عنوان خالق از بقیه مردم جدا می‌کند. بعد از خواندن کتاب‌های بسیاری در باره‌ی اساطیری که مربوط به کوردستان بود و خدایان میترا و نقش زن در آن همانند خدای آب میترا، این جرقه را در ذهن من ایجاد کرد که زن‌هایی که در جغرافیای من هستند را می‌توانم با شیوه‌‌ی خودم و با دنیا و باور خودم به تصویر بکشم.