مادران صلح: چیزی برای از دست دادن نداریم پس سکوت همسویی با جانیان است

مادران صلح کوردستان ضمن سیستماتیک خواندن قتل زنان، در بیانیەای اعلام کردند ما مادران که هر کدام به نوعی توسط حکومت فرزندانمان اعدام و یا مورد ناپدید سازی قهری قرار گرفته و در گورهای بی نام و نشان دفن شده با خانواده ژینا و مردم سقز اعلام همبستگی می‌کنیم.

مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن، در ادامەی واکنش‌ها بە قتل ژینا امینی توسط نیروهای گشت ارشاد، مادران صلح کوردستان نیز با انتشار بیانیەای ضمن همبستگی با مردم سقز از تمامی انسان‌های آزادی‌خواە خواستند تا در برابر ظلم سکوت نکنند چرا کە روزانە در کوردستان شاهد قتل جوانان بە هر بهانەای هستیم پس چیزی برای از دست دادن نداریم.

 

متن کامل بیانیە بە شرح زیر است:

مردم قهرمان کوردستان همانطور که می دانید ژینای۲۲ ساله کوردستان در تهران و به دست نیروهای سرکوبگر و خودکامه گشت ارشاد بازداشت و بعد از دو ساعت با جمجمه شکسته از بازداشتگاه به بیمارستان و متاسفانه بعد از سه روز جان عزیزش را از دست داد.

ما مادران آشتی از تمامی مردم قهرمان کردستان و ایران می‌خواهیم که در این بزنگاه ظلم و تاریکی خانواده داغدیده ژینا که در تهران به دست دستگاه سرکوب حکومت به قتل رسیده را تنها نگذاریم. 

ما مادران صلح کوردستان که هر کدام به نوعی توسط حکومت فرزندانمان اعدام و یا مورد ناپدید سازی قهری قرار گرفته و در گورهای بی نام و نشان دفن شده با خانواده ژینای عزیز و مردم سقز همیشه قهرمان اعلام هبستگی کرده و از تمامی انسان‌های آزاده می‌خواهیم که دیگر بس است تا کی در برابر ظلم سکوت کنیم تا کی درشکنجه گاها فرزندانمان که عزیزترین سرمایه‌های زندگیمان هستند را از ما بگیرند.

در این روزگار تلخ گرانی سرکوب بیکاری فقر اعتیاد که جامعه را فرا گرفته ننگ است که در برابر این همه ظلم و بی عدالتی کشتار سکوت کنیم.

روزی نیست که در کوردستان جوانان ما به خاک و خون کشیده نشوند اگر دانشجو باشی به جرم انتقاد کشته می‌شوید. اگر معلم باشی مانند فرزاد کمانگر شکنجه و زندانی اعدام  می‌شوی. اگر کارگر باشی باز به همان سرنوشت دچار می‌شوید اگر روزنامه نگار باشی قلمت را می‌شکنند، شکنجه و زندانیت می‌کنند و اگر تن به خود فروختگی ندهید به دنبال یک لقمه نان به کولبری روی بیاری با شلیک مستقیم به خاک خون کشیده می‌شوی.

اگر زن باشی و برای حقت مبارزه کنی مانند زینب جلالیان زندانی و شکنجه می‌شوی. کافی است زن باشی تا به سرنوشت شلێر و ژیناها دچار شوی. پس دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم و سکوت  کردن به معنای همسویی با این جانیان است.

به امید روزی که تمامی مادران در زیر سقف کوچک خانه‌هایشان فرزندانشان را با آرامش و امید بزرگ کنند.