خشونت رتبه‌ی اول را در بین خطرپذیری دانش‌آموزان داشته و خودکشی نیز همواره یکی از سه خطر اول تهدید‌کننده‌ی دانش‌آموزان در زمینه‌ی رفتار‌های پرخطر بوده است.

 

مرکز خبر- در طول ماه‌های گذشته و در عرض چند هفته، بیش از بیست مورد خودکشی دانش‌آموزان منتشر شد.

سازمان پزشکی قانونی از ابتدای سال ۱۴۰۰ آماری درباره خودکشی در ایران منتشر نکرده است.

با این حال طبق گزارش‌هایی که در شهریور ماه امسال از برخی سایت‌ها منتشر شده بود،  از خودکشی دست‌کم ۳۵ فرد زیر ۱۸ سال تنها در مناطق کوردنشین ایران از ابتدای سال ۲۰۲۱ "طی هشت ماه "گزارش شده بود.

 عامل اصلی این خودکشی‌ها  "اختلافات خانوادگی، تعصبات کورکورانه، تعارض‌های فکری و عاطفی و پاسخ ندادن به نیازهای زیستی" می‌باشد.

بر اساس تازه‌ترین آمار منتشر شده در ایران، چهار میلیون دانش‌آموز در دوران همه‌گیری کرونا از دسترسی به شبکه‌ی‌ شاد بازمانده‌اند و امکان تحصیل نداشته‌اند.

نتایج ارزیابی‌های صورت‌ گرفته مبتنی بر داده‌های سامانه‌ی پایش و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان نیز در ۶ سال گذشته نشان‌دهنده‌ی رشد حدود ۱۰ برابری میزان خطرپذیری دانش‌آموزان "با رشد سالانه‌ی حدود ۱/۵ درصد" است.

 متاسفانه در ۳ سال گذشته، خشونت رتبه‌ی اول را در بین خطرپذیری دانش‌آموزان داشته و خودکشی نیز همواره یکی از سه خطر اول تهدید‌کننده‌ی دانش‌آموزان در زمینه‌ی رفتار‌های پرخطر بوده است.

نبود دسترسی به اینترنت، نداشتن گوشی تلفن همراه یا تبلت، عمده‌ی عوامل جاماندن از تحصیل بوده است.

مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و نبود زیرساخت‌های صحیح برای دسترسی عادلانه به آموزش در کشور از جمله مواردی است که به کرات در گزارش‌ها به آن اشاره شده است.

بر اساس نتایج ارزیابی‌های صورت‌ گرفته مبتنی بر داده‌های آزمون غربالگری سلامت روانی - رفتاری و گزارش هسته‌ها و مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی ایران، در حوزه‌ی سلامت روان با رویکرد مثبت و منفی "شامل خرده مقیاس‌های خوش‌بینی، امید، نشاط، عزت نفس، افسردگی، اضطراب، خشم و رفتار‌های پرخطر"، گروه قابل توجهی از دانش‌آموزان در معرض خطر و نیازمند انجام اقدامات فوری و تخصصی هستند.

نبود امکانات آموزشی برابر در دروان کرونا برای دانش‌آموزان در ایران منجر به ترک تحصیل و بازماندن از تحصیل گروه بسیاری در ایران شده است.

 همچنین برای بسیاری از دانش‌آموزان پیامدهای روحی و روانی جدی در پی داشته که منجر به خودکشی در برخی از دانش‌آموزان شده است.

دانش‌آموزانی که از تحصیل بازمانده‌اند را می‌توان در خانواده‌های کم‌درآمد، مناطق محروم، دانش‌آموزان عشایر، دانش‌آموزان روستا و کودکان کار، کودکان بدسرپرست یا بی‌سرپرست جا داد.