روبارين بكر

شهبا - نیروهای اشغالگر ترکیه در شهر اشغال شده عفرین، مرتکب تخلفات و جنایاتی علیه غیرنظامیان، به ویژه زنان، شده‌اند که شامل قتل و تجاوز می‌شود. این اعمال نه تنها فاجعه خشونت جسمی را به بار آورده، بلکه تأثیرات روانی و اجتماعی عمیقی بر زنان گذاشته و آنها را از حق زندگی امنی که پیش از اشغال داشتند، محروم کرده است.

هیهان علی، عضو سازمان حقوق بشر عفرین-سوریه، درباره جنایات و تعرضات علیه زنان در عفرین و دیگر مناطق اشغالی اظهار داشت: «از آغاز اشغال عفرین، مزدوران وابسته به دولت ترکیه به طور سیستماتیک مرتکب تخلفات و جنایاتی شده‌اند که ناقض قوانین و معاهدات بین‌المللی است. این موارد شامل آدم‌ربایی، قتل، غارت، سرقت، تصرف اموال غیرنظامیان و بسیاری موارد دیگر با هدف تغییر بافت جمعیتی و اخراج ساکنان اصلی می‌شود.»

وی توضیح داد که علی‌رغم وجود قوانینی که بر حمایت از زنان در زمان درگیری‌ها و جنگ‌ها تأکید دارند، تخلفات متعددی علیه زنان صورت گرفته است. او خاطرنشان کرد که مزدوران اشغالگر ترک در عفرین این معاهدات را نادیده گرفته و از آنها تخطی کرده‌اند: «ما برای مستندسازی و نظارت بر این تخلفات تلاش کرده و با بسیاری از بازماندگان زندان‌های مزدوران مصاحبه کردیم. آنها شرح دادند که چه وقایعی در زیرزمین‌ها و زندان‌های مخفی رخ می‌داد، از جمله تجاوز، قتل، شکنجه و توهین، و چگونه از زنان به عنوان ابزاری برای اخاذی از مردان و دستیابی به اهداف خود در رابطه با غارت و کسب پول استفاده می‌کردند.»

درباره آمار جنایات علیه زنان از زمان آغاز اشغال، او گفت: «شمار زنان ربوده شده در عفرین به بیش از ١٢٠٠ نفر رسیده و سرنوشت بسیاری از آنها همچنان نامعلوم است. تعداد زنانی که مورد خشونت جنسی قرار گرفته‌اند، چه در بازداشتگاه‌ها و چه خارج از آنها، به ٨٠ مورد رسیده است. همچنین بسیاری از زنان و دختران به روش‌های مختلف به قتل رسیده‌اند. تمام این جنایات و موارد افشا شده مبهم و نامشخص باقی می‌مانند و در نهایت به عنوان قتل ناموسی یا قتل به دلایل شخصی یا خانوادگی قلمداد می‌شوند. همه این موارد به عنوان قتل زنان ثبت شده است.»

درباره وضعیت روانی و اجتماعی زنان در داخل عفرین، او افزود که شرایط ناامن، هرج و مرج، و فرهنگ متفاوت با ساکنان عفرین، همگی عواملی هستند که باعث شده‌اند زنان به دلیل ترس از اخاذی و ربوده شدن توسط گروهک‌ها در خانه بمانند. در نتیجه تمام این فشارهای روانی، اخیراً موارد اجبار به خودکشی و مرگ در شرایط مشکوک افزایش یافته است.

او اشاره کرد که زنان علی‌رغم تخلفاتی که علیه آنها صورت گرفته، مقاومت کرده و استوار مانده‌اند و با صدای بلند فریاد می‌زنند که «دیگر بس است» به تخلفات و ظلم. «صدای زنان در عفرین همواره رسا بوده است، آخرین مورد آن در روستای کاخره بود، زمانی که آنها علیه پرداخت جریمه برای هر درخت زیتون اعتراض کردند.» او خاطرنشان کرد که عدم مجازات مجرمان در عفرین برای جنایاتی که مرتکب می‌شوند، باعث افزایش نرخ تخلفات توسط مزدوران می‌شود.

او توضیح داد که بسیاری از هنجارهای اجتماعی در عفرین ظهور کرده‌اند که کاملاً با فرهنگ ساکنان متفاوت است، مانند ازدواج کودکان. خانواده‌ها از ترس مزدوران مجبور می‌شوند دخترانشان را به ازدواج دربیاورند، زیرا آنها با تهدید خانواده‌ها، دختران را به ازدواج وادار می‌کنند. تمام این موارد تأثیرات منفی داشته و فشارهای روانی و اجتماعی ایجاد می‌کنند، که این امر باعث افزایش موارد اجبار به خودکشی، طلاق، چندهمسری و ازدواج کودکان می‌شود.

 

از سوی دیگر، فاطمه لکتو، عضو شورای مردمی در منطقه شمال و شرق سوریه اظهار داشت که مناطق اشغال شده توسط دولت ترکیه مانند عفرین، الباب، اعزاز، جرابلس و دیگر مناطق، روزانه و به طور مستمر مورد تخلف قرار می‌گیرند، چه علیه غیرنظامیان و چه علیه طبیعت. عفرین اشغالی یکی از مناطقی است که بیشترین تخلفات و تجاوز به حقوق ساکنانش را تجربه می‌کند.

 

او تأکید کرد که نهادهایی به ویژه در عفرین وجود دارند که برای مستندسازی جنایات علیه زنان فعالیت می‌کنند. او خاطرنشان کرد که «هدف از تمام این تخلفات، نابودی اراده زن و از بین بردن او پس از آنکه توانسته خود را در تمام زمینه‌ها اثبات کند، است. به همین دلیل می‌بینیم که اشغالگران ترک از دستاوردهای زنان، به ویژه زنان عفرین، انتقام می‌گیرند.»

او گفت: «خشونتی که علیه زنان در عفرین اعمال می‌شود به دو دسته تقسیم می‌شود: اول، خشونت فیزیکی از طریق شکنجه‌ای که زن توسط مزدوران متحمل می‌شوند، و دوم، خشونت روانی که شامل فشارهای روانی، اجتماعی و خانوادگی است. به همین دلیل برخی از زنان در عفرین راه خودکشی را برای رهایی از تمام این فشارها انتخاب می‌کنند.»

فاطمه لکتو از تمام سازمان‌های حقوق بشری، زنان و نهادهای بین‌المللی درخواست کرد تا برای متوقف کردن جنایاتی که در عفرین رخ می‌دهد مداخله کنند و زنان و حقوق از دست رفته‌شان را نجات دهند.