رجاء حمید رشید

سلیمانیه - نخستین کنفرانس ائتلاف نادا پس از تأسیس آن از ۱۵ ماه مه آغاز شد. این همایش به مدت سه روز در شهر سلیمانیه اقلیم کوردستان برگزار گردید. شعار کنفرانس «به سوی جامعه‌ای دموکراتیک مبتنی بر انقلاب زنان» بود. شرکت‌کنندگان بر موفقیت این کنفرانس در تمامی نشست‌ها، نتایج و توصیه‌هایش تأکید کردند. به گفته آنان، تمامی این دستاوردها در خدمت پیشبرد مسائل زنان در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارد.

هلویست عبدالله کریم، فعال مدنی از سلیمانیه، اظهار داشت: «این کنفرانس، نمادی از همبستگی زنان از بیش از ۱۸ کشور و ۲۰۰ سازمان در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا است.» وی ضمن تأکید بر اهمیت فوق‌العاده این گردهمایی برای تمامی کشورها، افزود که در این کنفرانس چالش‌ها و بحران‌های پیش روی زنان، به‌ویژه مسائل مرتبط با نظام سرمایه‌داری مردسالار، بی‌عدالتی‌های زیست‌محیطی و قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. به باور او، این کنفرانس فرصتی مغتنم برای برقراری ارتباط و ایجاد همکاری میان سازمان‌ها و نهادهای فعال در حوزه مسائل و حقوق زنان فراهم آورد.

 

 

اهمیت شبکه‌سازی و همبستگی زنان

ازهار زید الجبوری، رئیس بنیاد المدی برای حقوق بشر از استان واسط عراق، با تحسین مباحث مطرح‌شده در طول سه روز کنفرانس، اظهار داشت: «این کنفرانس همچون جشنواره‌ای برجسته برای زنان و فرصتی مغتنم برای تمامی زنان منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا بود که در آن به مسائل و حقوق زنان پرداخته شد. از آنجا که چالش‌های پیش روی زنان در کشورها و مناطق گوناگون تا حد زیادی یکسان است، وجود چنین شبکه‌سازی و همبستگی میان آنان امری ضروری است.»

وی افزود: «ما همواره شاهد تشکیل ائتلاف‌ها و شبکه‌ها میان سازمان‌های جامعه مدنی در سطح ملی بوده‌ایم، اما ایجاد چنین شبکه‌ای در سطح زنان و سازمان‌های منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، با این گستردگی و آن هم در نخستین کنفرانس پس از تأسیس، به خودی خود دستاوردی بزرگ محسوب می‌شود. شور و اشتیاق موجود، چالش‌های بررسی‌شده و راه‌حل‌های پیشنهادی، همگی گواه یک موفقیت حقیقی است. امیدواریم صدای تمام زنان شنیده شود و زنان به حقوق کامل خود دست یابند.»

 

 

بررسی مسائل حیاتی زنان در کنفرانس

دکتر سولافه فاروق الزعبی از اردن، استاد دانشگاه، فعال رسانه‌ای و عضو شبکه همبستگی زنان اردن، نیز این کنفرانس را «فراتر از عالی» توصیف کرد. وی با اشاره به سه روز فعالیت بی‌وقفه و سازنده، از تلاش‌های کمیته برگزارکننده که موفق به گردهم‌آوری بیش از دویست زن شده بود، قدردانی نمود.

وی گفت: «ما با زنانی از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا آشنا شدیم، با فعالان برجسته‌ای از افغانستان، جامعه ایزدی و سایر کشورها دیدار کردیم و در جریان مشکلات و مسائلی قرار گرفتیم که پیش از این شناخت چندانی از آن‌ها نداشتیم.»

وی توضیح داد این کنفرانس به واسطه روحیه عالی همکاری میان تمامی زنان شرکت‌کننده و شبکه‌سازی کارآمد میان سازمان‌ها و ائتلاف‌ها، برجسته بود؛ امری که تحقق آن بدون چنین گردهمایی ممکن نبود. زنان، دوشادوش یکدیگر، برای تغییر آداب و رسوم و قوانین مرتجع در جهت دستیابی به عدالت، آزادی و برابری کوشیدند و به مسائل بسیار حیاتی زنان پرداخته شد. او همچنین با اشاره به اهمیت فراوان استراتژی‌ها و کمیته‌های برخاسته از این کنفرانس، آن‌ها را ابزارهایی کارآمد برای آینده خواند.

وی تأکید کرد: «در این کنفرانس شاهد چنان همکاری و از خودگذشتگی میان شرکت‌کنندگان بودیم که در هیچ همایش پیشینی نظیر آن را ندیده بودیم. امروز به‌خوبی می‌دانیم در چه جایگاهی هستیم، چه اهدافی داریم و گام‌های نخستین ما کدامند. این، سرآغاز مسیری صحیح است و این کنفرانس، از هر نظر، شایسته عنوان موفقیت کامل است.»