«دوشنبه ١١ اردیبهشت «روز جهانی کارگر» به خیابان‌ها خواهیم آمد»

جمع کثیری از فعالین حقوق زنان، فعالان صنفی و جوانان و زنان مبارز انقلابی با انتشار بیانیه‌ای ضمن حمایت از اعتصاب کارگران بخش پتروشیمی و نفت اعلام کردند که روز جهانی کارگر به خیابان‌ها خواهند آمد.

مرکز خبر- امروز یکشنبه ١٠ اردیبهشت‌ماه، جمع کثیری از فعالین حقوق زنان، فعالان صنفی، دانشجویان و جوانان و زنان مبارز انقلابی در شهرهای مختلف روژهلات کوردستان با انتشار بیانیه‌ای، ضمن اعلام حمایت از اعتصاب کارگران بخش پتروشیمی و نفت و فراخوان پیوستن به این کارگران در روز دوشنبه ١١ اردیبهشت‌ماه(مصادف با ١ ماه مه، روز جهانی کارگر) خواهان آزادی زندانیان سیاسی، برداشته شدن حجاب اجباری، حق بیمه‌ی رایگان برای تمامی اقشار جامعه، مجازات عاملان کشتار در طی چهار دهه حکومت جمهوری اسلامی و... شدند.

 

متن کامل بیانیه به شرح زیر است:   

روز جهانی کارگر امسال برای ما متفاوت‌تر از همیشه است. قیام چند ماهه‌ی اخیر ما اگرچه در ادامه‌ی مبارزات مردم ایران بعد از اولین روز روی کارآمدن جمهوری اسلامی، در ادامه‌ی مقاومت‌های دهه‌ی سیاه شصت، دهه‌ی هفتاد و هشتاد، دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه ۹۸ است، اما کیفیت قیام این چندماهه‌ی اخیر با همه‌ی هزینه‌هایی که از جان بهترین عزیزانمان کرده‌ایم، باعث شده که بار دیگر خواست انقلاب و باور به ممکن بودن آن در جان تک‌تک انسان‌های تحت ستم طبقاتی، ستم ملی و مذهبی، در جان زنان، کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان، دانش‌آموزان، اقلیت‌های جنسی جنسیتی، کولبران، سوختبران، حاشیه‌نشینان، هیچ بودگان و انکارشدگان ، شعله‌ور کند.

ضرورت انقلاب، ممکن و شکوهمند بودن آن، امری که در تمامی این سالیان به وسیله‌ی آنانی که حیات خود را در گرو تحت انقیاد بودن و ستم‌کشی اکثریت عظیم جامعه‌ی ایران می‌دانند، نه تنها انکار شد بلکه ناممکن، ترسناک، خشونت‌آمیز و غیرانسانی جلوه داده شد. اصلاح‌طلبان حاکمیتی، سلطنت‌طلبان، رفرمیست‌های هر روز به رنگی درآمده‌ و مدافع نظام سرمایه‌داری چه در ایران و چه در کشورهای امپریالیستی هرچه در توان داشتند از قتل و شکنجه، اعدام و زندان دریغ نکردند تا بلکه بتوانند نظم موجود مناسبات کالایی را حفظ کنند. اما طی این چند ماهه‌ی اخیر همه‌ی آن‌چه آنان کاشتند به دست آنانی دود شد و به هوا رفت که دیگر نمی‌خواستند به این بردگی، خفقان و سرکوب ادامه دهند. حماسه‌هایی که طی این هفت ماهه‌ی اخیر خلق شد آن‌چنان تحسین برانگیز و به یاد ماندنی است که تمام دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده است. سران کشورهای همسایه‌ی ایران مانند افغانستان، ترکیه و کشورهایی که در آن تضادهای سرمایه‌داری در آن‌ها حادتر است، نیز امپریالیست‌ها بیش از هرکس خطر این انقلابی‌گری را حس کرده‌اند. بی‌خود نیست که هرچه در توان داشته‌اند به کاربسته‌اند تا با علم کردن جریانات سلطنت‌طلبی، کسانی که در واقعیت کمترین ربطی به مبارزات مردم ندارند در فکر راه چاره برای فردای سرنگونی جمهوری اسلامی باشند. اما این سناریوها یکی بعد از دیگری با شکست مفتضحانه روبه‌رو شده است.

اما این قیام چند ماهه بیشتر از همیشه به ما ثابت کرد که غیاب کارگران به مثابه طبقه‌ی کارگر، به مثابه طبقه‌ای که توانسته باشد خود را آماده کند که با اعتصاب سراسری چرخ‌های تولید و بازتولید استثمار و ستم را از حرکت بازدارد، به هیچ شکلی قابل جبران نیست، این طبقه‌ی کارگر است که به اعتبار نقشی که در تولید دارد می‌تواند این سیستم ستمگرانه را زیر و زبر کند. 

اکنون که شاهد آنیم در آستانه‌ی روز جهانی کارگر اعتصابات گسترده‌ی کارگران نفت و پتروشیمی آغاز شده و به وسیله‌ی بخش‌های زیادی از طبقه‌ی کارگر مورد استقبال قرار گرفته ما نیز ضمن دفاع از این فراخوان آن‌ها، خود را هم‌سرنوشت با آن‌ها می‌دانیم و اعلام می‌کنیم نه تنها از فراخوان آن‌ها حمایت کرده بلکه تلاش می‌کنیم تا در روز کارگر با برگزاری هرچه باشکوه‌تر این روز در خیابان‌ها بار دیگر کیفرخواست خود را به مثابه یک طبقه‌ی جهانی علیه سرمایه‌داری اعلام کنیم و براین نکته پای بفشاریم که نجات ما تنها در به زیر کشیدن مناسبات کالایی سرمایه‌داری و ایجاد یک دولت سوسیالیستی میسر است. بنابراین تا روز پیروزی عجالتاً ما روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت مصادف با روز جهانی کارگر به خیابان‌ها آمده و خواست‌هایمان را به شرح

 

زیر فریاد می‌زنیم؛

١- سیاسی، از هر قشر و طبقه‌ای بدون قید و شرط آزاد باید گردد. 

٢- حجاب اجباری، افکار پوسیده و عقب مانده، فرهنگ پدر مردسالاری علیه زنان و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی باید به فوریت از بین برود.

٣- حق بیمه‌ی بیکاری برای بیکاران و حقوق مکفی برای یک زندگی مرفه برای کارگران و شاغلین در جامعه باید متحقق شود. خدمات و بیمه‌ی درمانی باید بصورت رایگان و با شمول کامل و باکیفیت، برای همه‌ی افراد جامعه در نظر گرفته شود.

۴- کارکودکان باید ممنوع شود، خرید و فروش کودکان تحت نام‌های کذایی چون «ازدواج» باید سریعاً خاتمه یابد.

۵- کشتار، قتل، سرکوب، شکنجه، تجاوز و بازداشت معترضین و مخالفین پیش از شروع انقلاب جاری، درست از روز روی کار آمدن جمهوری اسلامی، دهه‌ی شصت تا سال‌های ۷۸ و ۸۸ و ۹۶ و ۹۸ نه بخشیدنی است و نه فراموش شدنی ما دادخواه خون هزاران هزار انقلابی شناخته و ناشناخته‌ای هستیم که به دست جمهوری اسلامی به قتل رسیده، شکنجه و زندانی شده اند.

۶- کارگران مهاجر و خانواده‌هایشان که غالباً افغانستانی هستند از جمله تحت ستم‌ترین و محروم‌ترین افراد هستند، ما ضمن محکوم کردن هرگونه فرهنگ نژاد پرستانه و مهاجرستیز، خواهان برچیده شدن هرگونه قوانین تحقیرآمیز و ضد انسانی علیه مهاجرین و خانواده‌هایشان هستیم.

زنان مبارز و انقلابی کوردستان 

جمعی از فعالین حقوق زنان 

هسته‌ی جوانان انقلابی زاهدان

کمیته‌ی انقلابی قزوین

هسته‌ی دانشجویان کمونیست تهران و تبریز

جوانان انقلابی دزلی

جوانان انقلابی ژاورود

جوانان انقلابی پیرانشار

جوانان انقلابی محلات کامیاران

کمیته‌ی جوانان انقلابی سرخ مهاباد

جوانان انقلابی محلات سنه(سنندج)