درآمد یک خیاط ماهر در ایران حتی کمتر از درآمد یک کارگر ساده در کشورهای دیگر است

قیمتی که من در ازای دوخت لباس می‌گیرم، نسبت به نرخی که اتحادیه معین کرده است، کمتر است. چون واقعا بخش زیادی از مردم با توجه به وضع اقتصادی این روزها وسعشان نمی‌رسد این مقدار پول برای خیاطی کنار بگذارند.

ژوان کرمی

 

کرماشان - به مناسبت روز جهانی کارگر در کرماشان با "ھ.ط" که خیاطی ماهر و باسابقە است گفت‌وگویی دربارەی وضعیت صنف خیاطان، اتحادیە، ساعات کار و دستمزدشان داشتیم که به نکات قابل تٲملی اشاره نمود.

"ھ.ط" ابتدا در رابطه با ساعات کار و دستمزد و درآمد خود عنوان کرد که: من خیاط لباس زنانه هستم و نزدیک به ۱۵ سال است به این کار مشغولم و یکی از استادکاران ماهر در شهر خودم هستم، اما با وجود این ناچارم روزانە میانگین حدود ۱۱ ساعت مشغول کار باشم کە با توجە بە فصل و برخی عوامل دیگر زمانش متغیر است. درآمدم ماهانه حدود ۱۵ میلیون تومان است که برای یک خیاط ماهر این یک فاجعە است. این درآمد با نرخ ارز امروز حتی ۳۰۰ دلار نیز نمی‌شود. این مسئلە نشان می‌دهد درآمد یک استادکار ماهر و باسابقه در ایران حتی کمتر از درآمد یک کارگر ساده در کشورهای دیگر است. این را هم فراموش نکنیم که استاندارد روزانە ٨ ساعت کار در اکثر کشورها رعایت می‌شود، اما من با این درآمد ناچارم روزانه ۱۱ ساعت کار کنم و با توجه به وقت زیادی که من روی این کار می‌گذارم و حتی روزهای تعطیل هم به کار مشغولم، درآمدم واقعا ناچیز است. حال شما تصور کنید وضعیت دیگر خیاطان که مشتریان کمتری دارند چگونه است!

در ادامه از وی در رابطه با وضعیت اتحادیەی خیاطان و اینکه آیا این اتحادیه می‌تواند وضعیتشان را بهبود بخشد پرسیدیم که خاطرنشان کرد: قیمتی که من در ازای دوخت لباس می‌گیرم، نسبت به نرخی که اتحادیه معین کرده است، کمتر است. چون واقعا بخش زیادی از مردم با توجه به وضع اقتصادی این روزها وسعشان نمی‌رسد این مقدار پول برای خیاطی کنار بگذارند. از طرفی دیگر این نرخ برای وقت و انرژی‌ای که من برای کارم می‌گذارم واقعا کم است. من مدتی مغازه داشتم که هر چند وقت یکبار برای گرفتن پروانه کسب تحت فشار بودم. پروانه کسب هم واقعا هم هزیەی زیادی دارد و هم خیلی زمانبر است. با توجه به کلاس‌های آموزشی‌ای که دارد و روند اداری طاقت‌فرسای آن، برای منی کە تحت فشار کاری بالایی هستم، واقعا اتلاف وقت است. با توجه به اینکه با پروانە کسب هیچگونە مزایایی به خیاطان تعلق نمی‌گیرد و علی‌رغم مالیات سنگینی که می‌پردازیم خدماتی به ما ارائه نمی‌شود.

"ھ.ط" در پایان دربارەی وضعیت بیمەی خیاطان اظهار کرد: ما خیاطان بیمە نداریم و باید خود برای آن اقدام و هزینە کنیم و درواقع به صورت خویش‌فرما خود را بیمه کنیم. من بیمەی عمر دارم که فقط شامل بازنشستگی می‌شود و در حال حاضر برای من هیچ استفادەی خاصی ندارد. به عنوان مثال دفترچەی خدمات درمانی ندارد و برای منی که بیماری خاص دارم و هر چند ماه یکبار باید مبلغ قابل توجهی برای داروهایم هزینه می‌کنم این موضوع آزاردهندە است.