داعش و واقعیت تلخ دولت‌های جهان؛ اردوگاه هول
در اردوگاه هول، داعشی‌ها طی چهار سال، ١٧٨ نفر را به قتل رساندند، کودکان را مسلح و آنان را مورد تجاوز قرار دادند، اما گزارشگر سازمان ملل، بە جای نشان دادن این واقعیت‌ها، تریبونی برای مطرح کردن موضوع خودمختاری آنها شد.
اردوگاه هول چگونە به یک بمب آماده انفجار تبدیل شد؟
بریتان ساریا
مرکز خبر- یکی از بزرگترین خطراتی که مناطق خودمدیریتی شمال و شرق سوریه که بە صورت مداوم تحت حمله دولت ترکیه هستند را، تهدید می‌کند، اردوگاه هول است که شبیه به یک بمب آماده انفجار است. اردوگاه هول که در چهل و پنج کیلومتری شرق حسکه قرار دارد، عمدتاً متشکل از خانواده‌های داعشی‌هاست کە از شصت کشور مختلف در آن کمپ حضور دارند و جمعیت آن در حال حاضر چهل و نە هزار و شصت و نە نفر است. همچنین پناهندگان سوری و عراقی که در مناطق تحت اشغال داعش زندگی کرده‌اند و از ایدئولوژی آنها تأثیر پذیرفته‌اند نیز در این اردوگاه زندگی می‌کنند. در این اردوگاە از سال ٢٠١٩ تا پایان سال ٢٠٢٢، صد و هفتاد و هشت نفر کشته شده‌اند.
اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه بارها از کشورهای قیم داعشی‌های ساکن اردوگاه، خواسته است که شهروندان خود را پس بگیرند. اما از سال ٢٠١٨ تاکنون، تنها ٩٠٧ زن و کودک داعشی به کشورهایشان بازگردانده شده‌اند.
در شرایط کنونی، زنان داعشی تلاش می‌کنند تا از این اردوگاه بە عنوان محلی برای سازماندهی مجدد و رادیکالسازی بیشتر استفادە کنند و در عین حال فرزندان خود را مطابق با آموزه‌ها و شیوه‌های وحشیانه داعش تربیت کنند. علاوه بر این، زنان داعشی مقیم در اردوگاه به کودکان پسر ، تحت عنوان «ازدواج موقت» تجاوز می کنند و از این کودکان سواستفادە کردە و آنها را در قتل‌هایی که مرتکب می‌شوند وارد می‌کنند.
در حالی که کشورهای مربوطه مسئولیت خانواده‌های داعشی مقیم اردوگاه‌ها را برعهده نمی‌گیرند و راه حلی بین‌المللی برای آن ارائه نمی‌شود، دولت ترکیه از طریق سازمانهای اطلاعاتی و ظاهراً کمکرسان مانند İHH، زنان داعشی را از اردوگاه می‌رباید. در حالی که سازمان ملل و کشورهای ذیربط به این وضعیت واکنش نشان نمی‌دهند، این موضوع توسط کارشناسان سازمان ملل تحت عنوان «نقض حقوق بشر» در دستور کار قرار می‌گیرد. در ماه ژوئیه، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، فیونا نی آئولین، موضوع اردوگاه‌ها را مطرح کرد اما به جای بیان واقعیت، تریبونی برای زنان داعشی شد. او بدون اشاره به تجاوز زنان داعشی به کودکان در اردوگاه‌ها، انتقال پسربچه‌های سیزدە سالە و بالاتر، برای اعزام به مراکز بازپروری و آموزشی را مورد انتقاد قرار داد.
وضعیت اردوگاه هول چگونه است؟ از زمان تاسیس اردوگاه تاکنون چه اتفاقاتی رخ داده است؟ موضع سازمان ملل و دولت‌های جهان چیست؟ و واقعیت اردوگاه هول چیست؟ در این گزارش به این سوالات پاسخ خواهیم داد.
هول، بزرگترین اردوگاه خاورمیانه
اردوگاه هول، بزرگترین اردوگاه پناهندگان شمال و شرق سوریه، و در عین حال یکی از بزرگترین اردوگاه‌های خاورمیانه نیز بە حساب می آید. این اردوگاە پس از جنگ خلیج فارس در سال ١٩٩١، تأسیس شد و پس از آزادسازی هول توسط نیروهای دموکراتیک سوریه QSD در سال ٢٠١۵، سوریەای‌هایی کە از فشارهای دولت دمشق و داعش فرار کردند، در آن اسکان داده شدند. پس از سال ٢٠١۶ و آزادسازی موصل، پناهندگان عراقی نیز به اردوگاه آورده شدند. همسران و فرزندان داعشی‌های تسلیم و دستگیر شده در ابتدا در اردوگاه‌های روژ، هول و عین‌عیسی در میان دیگر پناهندگان اسکان دادە شدند، اما با بروز مشکلات متعدد، در اردوگاە هول و سایر اردوگاه‌ها، بخش‌های ویژه‌ای برای زنان و کودکان داعشی ایجاد شد.
پس از آزادسازی باهوز، آخرین منطقە تحت تسلط داعش در سوریه توسط نیروهای مدافع خلق در چارچوب عملیات طوفان جزیره در مارس ٢٠١٩، هزاران خانواده داعشی تسلیم شده و دستگیر شده در اردوگاه هول جای داده شدند. افزایش جمعیت اردوگاه به این محدود نشد و با حمله ترکیه تحت عنوان بهار صلح در نهم اکتبر ٢٠١٩ و هدف قرار دادن اردوگاه عین‌عیسی و فرار چندین زن داعشی، حدود ٣٠٠٠ زن و کودک داعشی نیز به اردوگاه هول منتقل شدند.
حدود پنجاە هزار نفر در شش بخش اردوگاه زندگی می‌کنند
با ایجاد شرایط بازگشت سوریەای‌هایی که هویت آنها احراز و عدم دخالت آنها در اقدامات تروریستی تأیید شده بود به مناطق خود بازگرداندە شدند و همچنین در چهارچوب توافق اداره‌ی خودمدیریتی با دولت عراق، امکان اعزام هزاران پناهنده عراقی به کشورشان فراهم شد. این اقدامات منجربە کاهش جمعیت هشتاد هزار نفری اردوگاە بە چهل و نە هزار و شصت و نە نفر گشت.
اردوگاه برای اسکان پناهندەها بە شش بخش تقسیم شده است. سە بخش برای پناهندگان عراقی، دو بخش برای پناهندگان سوریه و بخش دیگر برای زنان و کودکان داعشی غیرعراقی و غیرسوریه در نظر گرفتە شده است. در این اردوگاه، بیست و چهار هزار و صد و بیست و سە نفر عراقی، هفدە هزار و چهارصد و پنجاە و نە نفر سوریه‌ای و هفت هزار و چهارصد و هفتاد و شش زن و کودک داعشی غیرعراقی و غیرسوریه‌ای زندگی می‌کنند. جمعیت اردوگاه شامل سی و سە هزار نفر کودک، پانزدە هزار نفر زن و ١٩۶٩ نفر مرد بالغ پناهندگان عراقی و سوریه‌ای است.
بخش مخصوص زنان داعشی بە صورت یک کمپ مستقل، در داخل اردوگاە هول ایجاد شده تا از گسترش ایدئولوژی سازمانی آنها جلوگیری شود. این بخش دارای پزشک، بازار و بیمارستان مستقل است و ارتباطی با سایر بخش‌ها ندارد.
داعشی‌ها کسانی که از قوانین‌شان پیروی نکنند را می‌کشند: طی چهار سال صد و هفتاد و هشت نفر را کشتند
اردوگاه هول که هزاران نفر داعشی و پناهنده تحت‌تأثیر ایدئولوژی داعش در آن زندگی می‌کنند، هم‌اکنون خطر بزرگی را برای منطقه به همراه دارد. مردان داعشی با نفوذ بە اردوگاە و تشکیل گروەهایی متشکل از زنان و مردان داعشی، اردوگاە را بە مکانی برای آموزش و سازماندهی خود تبدیل کردەاند.
زنان داعشی داخل اردوگاە شاخه‌ای تحت عنوان «الحسبه» ایجاد کردەاند، کە وظیفە آنها یافتن و مجازات کسانی بود که از قوانین داعش پیروی نمی‌کردند. زنانی که قصد جدا شدن از داعش را داشتند یا تمایلی نداشتند کە فرزندانشان را بر اساس دستورات داعش تربیت کنند و یا چادر سیاه بپوشند، توسط الحسبه تهدید می‌شدند. بسیاری از این زنان مورد حمله قرار گرفتە، چادرشان به آتش کشیده شد و یا کشته شدند.
زنان در بخش مخصوص زنان داعشی خارجی، در چارچوب سازمان «اشبال الخلافه» (کودکان خلافت) داعش، کودکان را برای انجام قتل آموزش می‌دادند.
از سال ٢٠١٩ تاکنون، قتل‌های متعددی در اردوگاه هول بە وقوع انجامیدە است. با وجود عملیات امنیتی بی‌شمار نیروهای امنیت داخلی شمال و شرق سوریه، داعشی‌ها همچنان با استفاده از روش‌هایی همچون استفادە از سلاح گرم، ابزارهای برنده، خفه کردن، ضربات شدید با اشیاء سخت، قطع سر و شکنجه، ده‌ها نفر از افرادی که نمی‌خواستند بر اساس آموزه‌های جهادی سلفی در اردوگاه زندگی کنند یا قصد داشتند از گروە جدا شوند را به قتل رسانده‌اند. بر اساس اطلاعات دریافتی از مدیریت اردوگاه هول، در سال ٢٠١٩ تعداد سیزدە نفر، در ٢٠٢٠ تعداد سی و دو نفر، در ٢٠٢١ تعداد نود و شش نفر و در سال ٢٠٢٢ تعداد چهل و چهار نفر در اردوگاه کشته شده‌اند.
با انجام دو عملیات بزرگ، صدها عضو داعش دستگیر و انبارهای سلاح آنها ضبط گردید
حملات بی وقفه دولت ترکیه در شمال و شرق سوریه و هسته‌های تشکیل یافتە سازمان اطلاعات ملی ترکیه(MIT)از گروهک‌های داعش وSMO و همچنین کوتاهی کشورهای جهان درانجام مسئولیت‌های خود منجر بە قوی‌تر شدن داعش در اردوگاە هول گردیدە است.
نیروهای QSD، YPG، YPJ و نیروهای امنیت داخلی، علیه حملات ارتش ترکیه به مناطق کورد مبارزه می‌کردند، در همان حال در اردوگاه هُول نیز علیه داعش درگیر نبرد بودند. علاوه بر ده‌ها عملیاتی که نیروهای امنیت داخلی در اردوگاه هُول علیه داعش انجام دادند، دوعملیات بزرگ با عنوان "عملیات انسانی و امنیتی" در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ با رهبری نیروهای امنیت داخلی شمال شرق سوریه و مشارکت QSD، YPG و YPJ انجام شد. در نتیجه عملیات ۲۰۲۱، ده‌ها هسته گروهک داعش در اردوگاه نابود شد و حدود ۳۰۰ عضو داعش از جمله فرماندهان آنها دستگیر شدند.
در مرحله دوم "عملیات انسانی و امنیتی" که از ٢۵ آگوست ٢٠٢٢ آغاز شد و بیست و چهار روز به طول انجامید، در درگیری‌هایی که در اردوگاه با داعشی‌ها رخ داد، دو نفر از اعضای نیروهای امنیت داخلی جان خود را از دست دادند. در نتیجه این عملیات، ٢٢۶ نفر از جمله سی و شش زن که مرتکب قتل و تهدید شده بودند، دستگیر شدند. همچنین بیست و پنج تونل و خندق برای پنهان کردن سلاح شناسایی شد. علاوه بر آن، سە تفنگ AK-۴٧ به همراه مهمات، دو تفنگ RPG، دو تپانچه، بیست و پنج نارنجک دستی، بیست و پنج کیلوگرم مواد منفجره، ١١ صدا خفه‌کن، سیصد و هشتاد و هشت فشنگ AK-۴٧، ١٠ خشاب AK-۴، نە جلیقه ضدگلوله، ابزارهای برنده و ابزارهایی جهت شکنجه، وسایل ارتباطی و به طور کلی یک انبار کوچک تسلیحات کشف و ضبط شد. همچنین YPJ در این عملیات چهار زن را که توسط زنان داعشی زنجیر شده و به شکل وحشیانه‌ای شکنجه شده بودند، را نجات داد.
حملات متعدد، امکانات امنیتی محدود
جهان خنان از مدیریت اردوگاه هول بیان کرد: در سال ٢٠٢٣ هیچ قتلی در اردوگاه رخ نداده است اما مشکلات امنیتی و تهدیدها همچنان وجود دارد. او اظهار داشت: در سال ٢٠٢٢ قتل‌های متعددی در اردوگاه رخ داده بود. در سال ٢٠٢٣ اگرچه قتلی رخ نداده است، اما تلاش‌های متعددی برای حمله وجود داشته است. زنان داعشی به چادر بسیاری از زنان رفته و آنها را تهدید و کتک زده‌اند. برای مثال یکی از این موارد حدود یک ماه پیش اتفاق افتاد. زنان داعشی شبانە و با سلاح سرد چاقو به یک زن آرایشگر موی زنان در اردوگاه، حمله کردند. زن آرایشگر در حالی کە زخمی شدە بود موفق بە فرار شد و به نیروهای سوریه دموکراتیک مراجعه کرد.
همچنین زنان داعشی محل کار بسیاری از سازمانهای کمکرسان در اردوگاه را زیر نظر گرفته و شب‌ها به آنجا می‌روند و با تهدید درخواست پول می‌کنند. آنها سه محل کمک رسانی را بە آتش کشیدند که یکی از آنها چادر شورای زنان سوریه بود. محل دیگری که به عنوان مدرسه برای کودکان ساخته شده بود را نیز آتش زدند. زنان هنگام انجام این خشونت‌ها و تهدیدها، صورت خود را می‌پوشانند و بە صورت مسلحانە اقدام می‌کنند. با انجام عملیات‌های مذکور در سال ۲۰۲۲ امنیت اردوگاه تا حدی بهبود یافته بود. اما اینک دوباره با سازماندهی خود، گروه‌هایی برای انجام این فعالیت‌ها تشکیل داده‌اند.
اردوگاە بسیار وسیع است. ما و نیروهای امنیتی و دفاع شخصی اردوگاه به تکنولوژی پیشرفته دسترسی نداریم. بە عبارت دیگر امکانات لازم برای مجهز کردن تمام محیط اردوگاه به دوربین‌های مداربسته، استقرار نیرو در تمام نقاط و تشخیص به موقع حوادث در حال وقوع را نداریم. بسیاری از حوادثی همچون قتل، فرار، تهدید و غیره در شب اتفاق می‌افتد.
در طول شش سال، تنها نهصد و هفت نفر از زنان و کودکان داعشی توسط کشورهایشان پذیرفته شده‌اند
حل مسئله خانواده‌های داعشی ساکن در اردوگاه‌ها، فراتر از توانایی‌ها و قدرت اداره خودمدیریتی است و سازمان ملل و کشورهای ذیربط ازانجام مسئولیت خود در این زمینه کوتاهی می‌کنند. داعشی‌ها باید یا به کشورهای
شان بازگردانده شوند یا بهترین راه حل درشرایط فعلی این است که دادگاه بین‌المللی در شمال و شرق سوریه که محل وقوع جرایم است، تشکیل شود و آنها محاکمه گردند.
در این زمینه هیچ اقدام بین‌المللی صورت نگرفته است. همچنین لازم است کشورهای متبوع، زنان و کودکان داعشی موجود در اردوگاه‌های هول و روژ را بپذیرند و از بازپروری زنان سوریه‌ای داعشی حمایت کنند. اما هیچ‌کدام از این کارها انجام نمی‌شود و بار این مسئولیت‌ها تنها بر دوش اداره خودمدیریتی گذاشته شده است. در حالیکه حتی کشورها از پذیرفتن مسئولیت شهروندان داعشی خود طفره می‌روند، مسئولیت گروه‌های تروریستی و خانواده‌های داعشی از شصت کشور، بر دوش اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه است که دائماً در معرض حملات ترکیه و داعش بودە و تحت محاصره و تحریم بین‌المللی قرار دارد، گذاشته شده است.
تاکنون تنها سی و شش کشور از میان شصت کشوری که شهروندانشان در این اردوگاه حضور دارند، حاضر شدەاند تعداد اندکی از شهروندان خود را برگرداند. همچنان بسیاری از کشورها، بە بهانە تروریست بودن، حتی جویای شهروندانشان نمی‌شوند. از اردوگاه هول در سال ٢٠١٨ تنها تونس یک زن و یک کودک از شهروندانش را برگرداند. مسئولان اعلام کرده‌اند که در سال ٢٠١٩ میلادی صد و پنجاە و هفت نفر، در سال ٢٠٢٠ میلادی سی نفر، در سال ٢٠٢١ میلادی صد و هفتاد نفر و در سال ٢٠٢٢ میلادی سیصد و پنجاە و شش نفر از این اردوگاه به کشورهایشان بازگردانده شده‌اند. با توجه به جمعیت اردوگاه در چهار سال گذشته، این ارقام نشان دهنده بی‌تفاوتی و در پیش گرفتن سیاست پاک کردن صورت مسئله از سوی کشورهاست. سازمان ملل و کشورهای ذیربط نه در برابر حملات ترکیه و همکاری آن با داعش واکنش نشان می‌دهند و نه شهروندان خود را برمی‌گردانند و نه تشکیل دادگاه بین‌المللی را می‌پذیرند. این سیاست‌ها باعث رادیکالیزه‌شدن بیشتر افراد باقیمانده در اردوگاه و تبدیل شدن آن به کانونی برای پرورش داعش می‌شود.
صدای خاموش پشیمانان...
اردوگاه هول در شمال و شرق سوریه به بمبی زنده تبدیل شده است. در اردوگاه روژ، علاوه بر زنانی که داوطلبانه به داعش پیوسته‌اند و همچنان بر ایدئولوژی و رفتارهای داعشی پافشاری می‌کنند، تعداد زیادی از زنان نیز هستند که از کشورهای خاورمیانه‌ای که در آنها نقش‌های جنسیتی سنتی پررنگ است، به اجبار و به دلیل پیوستن همسرشان بە داعش، به سوریه آمده‌اند. همچنین بسیاری از زنان بی‌پناهی که روستا یا شهرشان در سوریه و عراق توسط داعش اشغال شده و آنها مجبور به همراهی همسر یا خانواده‌شان که به داعش پیوسته‌اند، شده‌اند و در این اردوگاە ساکن هستند.
در سال ٢٠١٩ میلادی، زمانی کە تازە زنان داعشی از باهوز به اردوگاه منتقل شدە بودند، با آنها دیدار کردیم، بسیاری از زنان ابراز پشیمانی می‌کردند یا بیان می‌کردند پیوستن به داعش انتخاب خودشان نبوده است. اما حالا پس از گذشت ۴ سال، به ویژه در بخشی که زنان خارجی داعشی نگهداری می‌شوند، زنان نمی‌توانند به راحتی نظرات خود را بیان کنند یا بدون چادر رفت و آمد کنند، چرا که دائماً تحت تهدید الحسبه (پلیس اخلاقی داعش) قرار دارند.
تلاش‌ها در جهت اصلاح و بازپروری داعشی‌ها و حمایت از زنان است، اما...
جهان خنان از مدیریت اردوگاه هول بیان می‌کند: سازمانهای کمکرسان در اردوگاه تنها بر رفع نیازهای مادی ساکنان اردوگاه تمرکز دارند. اداره خودمدیرتی و سازمانهای زنان در مناطق تحت کنترل آن، تلاش‌هایی برای اصلاح و بازگرداندن زنان داعشی به زندگی عادی انجام داده‌اند، اما این تلاش‌ها نه تنها کافی نیستند بلکه با حملات زنان داعشی نیز مواجه شده‌اند.
جیهان خنان در مورد وضعیت اردوگاه و تهدید زنان توسط زنان داعشی و همچنین اقداماتی که برای آن انجام داده‌اند، چنین توضیح می‌دهد: زنان داعشی، افرادی را که تمایلی به انتخاب پوشش شبیه به آنها را نداشتە و یا با سازمانهای کمکرسان ارتباط برقرار می‌کنند را تهدید کرده و حتی در برخی از موارد اقدام به قتل آنها می‌کنند. ماه گذشته چادر مرکز شورای زنان سوریه دموکراتیک در اردوگاه به دلیل برگزاری دوره‌های آموزشی در مورد نقض حقوق زنان به دست زنان داعشی در آتش سوخت. لازم به ذکر است که تنها یک روز پس از شروع این دوره‌های آموزشی این عمل صورت گرفت. به دلیل این تهدیدها، بسیاری از زنان نمی‌توانند مشکلاتشان را با نیروهای سوریه دموکراتیک در میان بگذارند. سایر سازمانهای کمکرسان نیز به دلیل حمله زنان داعشی نمی‌توانند وارد بخش آنها شوند و فعالیت‌هایشان را در مکانی نزدیک به آن بخش انجام می‌دهند. ضمن اینکه تلاشی هم برای پاکسازی فکری این زنان از افکار تروریستی وجود ندارد. همچنین وقتی از تهدید یا حمله به زنان دیگر توسط زنان داعشی مطلع می‌شویم یا درخواستی دریافت می‌کنیم، آن زنان را از آن بخش خارج کرده و به مکان امن‌تری که در اردوگاه برایشان آماده کرده‌ایم منتقل می‌کنیم.
چارچوب‌بندی نادرست گزارشگر سازمان ملل
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، فیونوالا نی آئولین، در بازدید از اردوگاه‌های داعش در شمال و شرق سوریه، صرفاً وضعیت را از دریچه دید و زبان داعشی‌ها بازتاب داد.
فیونوالا نی آئولین گفت: شرایط دو اردوگاه خودسرانه و بازداشت دائمی است و هیچ امکان قانونی یا قضایی برای بازداشت شدگان وجود ندارد.
در حالی که روشن است زنان داعشی برای گردش به سوریه نیامده‌اند. بسیاری از این زنان در کشتار مردم و آواره کردن آنان از سرزمینشان و برده‌داری زنان توسط همسرانشان شریک بوده‌اند. تصرف خانه‌های افرادی که از سرزمینشان رانده شده‌اند، خود یک جرم محسوب می‌شود. با توجه به جنایات داعش در سوریه، عراق و شنگال، نگهداری این زنان که خود به داعش پیوسته‌اند، در اردوگاه‌ها خودسرانه نیست. وجود این زنان داعشی که هیچ آموزشی دریافت نکرده‌اند و کماکان دارای افکار وحشیانه داعش هستند، خود تهدیدی جدی است، به ویژه اگر در این وضعیت که داعش در حال سازماندهی مخفیانه است، آزادسازی این افراد می‌تواند موجب فاجعه شود.
علاوه بر این، روشن است مردمی که ١١ هزار شهید در مبارزه با گروه‌های تروریستی داعش داده‌اند، حاضر به پذیرش خانواده‌های این تروریست‌ها نخواهند بود. از سوی دیگر، شهروندان ۶٠ کشور در این اردوگاه حضور دارند. به جز سوری‌ها، هیچ یک از این کشورها مایل به پذیرش این افراد نبوده و در صورت آزاد کردن این عناصر همین کشورها و به ویژه ترکیه مدعی فرستان افراد داعشی از سوی اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه به کشور خود خواهند شد. تا زمانی که این کشورها شهروندان تروریست خود را به صورت رسمی تحویل نگیرند، اداره خودمدیرتی قادر به رها کردن آنها در مرز و درخواست ترک خاک از آنها را ندارد. ضمن اینکه دولت ترکیه از طریق MIT و IHH مشغول قاچاق زنان داعشی از اردوگاه‌های هول و روژ به مناطق اشغالی سوریه توسط ترکیه و اروپاست. این موضوع هم توسط رسانه‌های آزاد مستند شده و هم دولت ترکیه در ژوئیه ٢٠٢٠ قاچاق یک زن و فرزندان داعشی اهل مولداوی از اردوگاه هول را به عنوان "عملیات آزادسازی" معرفی کرده است. ترکیه برای احیای داعش و استفاده از آن در جهت منافع خویش دست به هر کاری خواهد زد.
آزار جنسی کودکان
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد انتقال پسران بالای ١٣ سال از بخش زنان داعشی در اردوگاه‌های هول و روژ را به عنوان «جدایی مادر و فرزند» مورد انتقاد قرار داد. در اردوگاه‌های روژ و هول که در آنها ٢۶٢٢ زن و کودک داعشی حضور دارند، طی دو سال گذشته چنین عملکردی اتخاذ شده است. اما این کودکان گم نشده و مورد هیچ اذیت و آزاری قرار نگرفتەاند.
پسران بالای ١٣ سال به منظور حفظ امنیت و جلوگیری از سوءاستفاده و پرورش افکار جهادی در آنها، از بخش زنان داعشی خارج و به دو مرکز بازپروری و آموزشی در شمال و شرق سوریه منتقل می‌شوند که دو دلیل اصلی برای اتخاذ این تصمیم وجود دارد: اول پیشگیری از رشد افکار و خشونت داعشی در کودکان، و دوم جلوگیری از تجاوز زنان داعشی به پسران تحت لوای «ازدواج موقت» در این اردوگاه‌ها.
«تلاش می‌کنیم از کودکان در برابر سواستفادە جنسی محافظت کنیم»
سارا دریک یکی از مدیران اردوگاه‌های هول و روژ در مورد دلایلی که منجر به اتخاذ این تصمیم شد و نحوه اجرای آن گفت: پس از دریافت اسنادی مبنی بر آموزش کودکان داعشی بر اساس ایدئولوژی داعش، تصمیم گرفتیم آنها را از اردوگاه خارج کرده و به مراکز آموزشی ببریم. همچنین در همان زمان ماجرایی در اردوگاه رخ داد و دیدیم این قبیل موارد پیشتر هم اتفاق افتاده است. زنان داعشی در بخش خود یک پسر را وادار به ازدواج موقت با چهار زن کرده و این نوجوان را مورد آزار قرار داده بودند. پس از روبرو شدن با این مورد در تحقیقات بعدی مشخص گردید که موارد مشابه وجود داشته و زنان داعشی به صورت آگاهانه و برنامه‌ریزی شده اقدام به این عمل می‌نمایند. همچنین مشاهده گردید که این کودکان همراه با مادران داعشی‌شان به افرادی که وارد اردوگاه می‌شدند حمله‌ور می‌شوند. در این تحقیقات تعداد زیادی سلاح سرد همچون چوب و سنگ که این کودکان برای حمله آماده کرده بودند پیدا شد.
با توجه به همه این موارد، تصمیم گرفتیم پسران بالای ١٣ سال را از اردوگاه خارج کرده و به مراکز بازپروری و آموزشی ببریم. مراکز بازپروری زندان نیستند. استانداردهای زندگی و شرایط این مراکز بازپروری و آموزشی بسیار بهتر از اردوگاه است. برخی از مادران داعشی حرفی نمی‌زنند، اما نمی‌خواهند فرزندانشان در اردوگاه بزرگ شوند و مورد سوءاستفاده قرار بگیرند. آنها خودشان نزد ما می‌آیند و می‌گویند فرزندان ما را ببرید. همچنین به مادران در اردوگاه‌های روژ و هول امکان تماس تصویری با فرزندانشان را می‌دهیم. روزهای اخیر آنها را برای دیدار با فرزندانشان برده‌ا‌یم. اگر این رویه را اتخاذ نمی‌کردیم، شاهد اتفاقات بسیار ناگوارتری در این اردوگاه می‌بودیم. وضعیت این کودکان بسیار وخیم می‌شد و همگی آنها را به قاتل تبدیل می‌کردند.