بی خوابگاه ماندن دانشجویان آموزشکدەی فنی حرفەای دختران ایلام

دانشجویان: به ما اطلاع دادەاند امسال خوابگاه به ما تعلق نمی‌گیرد! حالا یا باید خانه اجاره کنیم یا برویم خوابگاەهای خصوصی که هزینەی بسیار زیادی برای دانشجوها دارد که باعث می‌شود یا از دانشگاه انصراف دادە و یا به خانوادەهایمان جهت تٲمین هزینه فشار بیاوریم.

ایلام - یکی از دانشجویان آموزشکدەی فنی حرفەای دختران ایلام عنوان می‌کند برخلاف سال‌های گذشتە که دانشجویان از خوابگاه دانشگاه با هزینەی پایین بهره می‌بردند، امسال اعلام شده است که خوابگاه به دانشجویان ترم سوم و چهارم تعلق نمی‌گیرد. وی با اظهار اینکه این خبر آنها دچار شوک کرده است، توضیح داد:

دانشجوی ترم سوم هستیم و دانشجویان ترم سوم و چهارم جمعا ۱۳۰ نفری می‌باشیم که الان در دانشگاه دولتی (آموزشکدەی فنی حرفەای دختران ایلام) مشغول تحصیل هستیم. بە ما اطلاع دادەاند که امسال خوابگاه به ما تعلق نمی‌گیرد!

اگر این‌طور باشد که یا باید خانه اجاره کنیم یا برویم خوابگاەهای خصوصی که هزینەی بسیار زیادی برای دانشجوها دارد که باعث می‌شود یا از دانشگاه انصراف بدهیم و ترک تحصیل کنیم و یا به خانوادەهایمان جهت تٲمین هزینەی اجارەی خانە یا خوابگاه خصوصی فشار بیاوریم. این هزینەها واقعا در توان خانوادەهایمان نیست.

وی دربارەی آسیب‌ها و معضلاتی که بازپسگیری خوابگاه دانشگاه برای دانشجویان زن ایجاد می‌کند خاطرنشان کرد:  معضل اصلی، رها شدن تعداد کثیری زن جوان در سطح شهر است که باعث می‌شود به علت مشکلات و ناامنی‌های اجتماعی و جامعەی جنسیت‌زده مورد سوءاستفاده و آزار و اذیت قرار بگیرند. هزینەی بالای اجارەی خانه یا خوابگاەهای خصوصی و امنیت پایین آنها باعث می‌شود خیلی از خانوادەها از ادامەی تحصیل ما جلوگیری کنند و یا خود ما تحت فشار ناچار به انصراف از دانشگاه و ادامەی تحصل شویم.

وی در پایان سخنانش درخصوص شانە خالی کردن مدیریت دانشگاه از زیر بار این مسئولیت اظهار نمود: ما دانشجویان چند بار نامە نوشتیم و بە ریاست دانشگاه فنی حرفەای ایلام تحویل دادیم و مراتب اعتراض خود را به اطلاعشان رساندیم، ولی تاکنون نتیجەای نداشتە است و هیچگونه جوابی به ما نمی‌دهند. الان هم که مثلا پیگیری کردەاند، می‌گویند که خوابگاە الزینب را برایتان ترتیب دادەایم و قرار است برای طبقەی سوم و چهارم آن خوابگاه ماهانه هر نفر ۴۵۰ هزار تومان پرداخت کنیم و باز هم هزینەی بسیار بالایی است. حتی بچەهای ما که رفتەاند و آنجا را دیدەاند، می‌گویند که به هیچ‌وجه قابل سکونت نیست.