شبنم توکلی

تهران – نمایشگاه توانمندی‌ها و ظرفیت‌های روستایی و عشایری «روستا آباد»  از ١٢ تا ١٨ مهر ماه در مصلی تهران برگزار شد.

این همایش با برپایی ١٢٠٠ غرفه عرضه محصولات روستایی و عشایری با حضور بیش از ۴هزار تولید کننده برتر روستایی و عشایری برگزار شد. بیشتر کارآفرینان شرکت کننده در همایش را زنان تشکیل می‌داند. زنانی که اکثراً سرپرست خانوار بودند و با زحمت و تلاش خود توانسته بودند در این همایش حضور پیدا کنند و محصولات خود را عرضه کنند.

با هر کدام از زنان سرپرست خانوار صحبت می‌کردم از زندگی پر فراز و نشیب خود می‌گفتند.

 یکی از شرکت کنندە در این نمایشگاە به اسم پروانه حاتمی می‌گفت که همسر و یک فرزندش را از دست داده است و الان مادر سه فرزند است و مخارج پدر و مادر پیرش را نیز می‌دهد. او نزدیک به بیست سال تجربه کاری داشت و در همایش های مللی و بین المللی نیز  شرکت داشته است.

سمیه جعفری از یزد متاهل و مادر یک فرزند در کار تولید کیف بود و می‌گفت که اولین سال است دراین همایش شرکت کرده و با وجود داشتن فرزند کوچک هیچ سختی نتوانسته است که سد راهش شود.

دو خواهر میناکار نیز از شهرک قدس از تجربه خودشان گفتند اینکه با اصرار مادرشان این هنر را یادگرفته‌اند و بدون هیچ پولی و با مشقت‌های بسیار، با گرفتن وام و حمایت خانواده توانسته بودند به کارشان رونق ببخشند.

سکینه اورکی از ایذه می گفت که از سال ٩٧ شروع به کار کرده اول گاوداری داشته و برشکست شده بود بعد شروع به کار پرورش قاچ کرده که باز هم برشکست شده بود برای سومین بار شروع به تولید عسل کرده که این بار توانسته بود موفق شود. سکینه سرپرست خانوار است، همسرش سال‌ها پیش فوت شدە و یک پسر دارد و سرپرستی مادر و پدر پیرش را نیز بر عهده دارد.

ملاکه نوشته از سرعین می‌گفت که هرسال در نمایشگاه‌های بین‌المللی حضور پیدا می‌کنند و امسال در مصلی توانسته بودند چهار غرفه را با قیمت ٧ میلیون تومان اجاره بگیرند.

زنانی از چهارمحال بخیتیاری آمده بودند که با فروش گیاهان خودرو منطقه خودشان توانسته بودند مستقل باشن و درآمد خوبی نیز به دست بیاروند. از استان فارس نیز زنان عشایر حضور داشتند که می‌گفتند بیست سال است مشغول پختن نان هستند و از این راه درآمد کسب می‌کنند. از شکست‌ها و موفقیت‌هایشان می‌گفتند و اینکه بارها به زمین خورده اند و دوباره عزمشان را جزم کرده‌اند و از نو شروع همه چیز را ساخته‌اند. تنها وجه مشترک همه‌ی این زنان «امید» بود. انگار تنها سلاح قدرتمند آنان بود که با آن سخت‌ترین سنگ‌ها را نیز خرد می‌کردند.

این همایش برای کارآفرینان فرصت مناسبی بود تا هم زنان دیگر از آنان الگو بگیرند و هم به قول خودشان بتوانند کسب و کارشان را رونق ببخشند و مستقیماً با بازرگانان و تجار ارتباط بگیرند.