مرکز خبر- امروز پنجشنبە ١٢ اکتبر، سازمان «علیەاشغالگری و قتل زنان، برای امنیت و صلح»  به مناسبت سومین سالگرد خود،بیانیه‌ای صادر کرد و هدف قرار دادن رهبران، کارآفرینان و فعالان زن را محکوم کرد.

در بیانیه سازمان «علیەاشغالگری و قتل زنان، برای امنیت و صلح» بر ضرورت کاهش هر گونه ظلم و بردگی زنان و پیشبرد جامعه به منظور حاکمیت امنیت، صلح، عدالت، آزادی و دموکراسی تأکید شده است.

در این بیانیه با توجە بە سومین سالگرد  سازمان «علیەاشغالگری و قتل زنان، برای امنیت و صلح» که مصادف با اولین سالگرد شهادت هورین خلف  فعال و سیاستمدار و نماد صلح در شمال و شرق سوریه به دست مزدوران احرار الشرقیه وابسته به اشغالگر ترکیه می‌باشد، آمدە است:  به همین مناسبت بە یاد همه شهدای زن در راه آزادی هستیم و عهد می‌بندیم تا دستیابی به آزادی و صلح، راه آنها را دنبال کنیم، ما همچنین از تمامی فعالان زن که در زندان‌های رژیم‌های اشغالگر و خودکامه یاد کردە  و برای آنها آرزوی آزادی می‌كنیم.

در این بیانیه آمده است: جهان و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به ویژه شاهد حوادث و تغییرات سریع، جنگ‌ها و درگیری های داخلی، برنامه‌های سیستماتیک خارجی، مهاجرت، آوارگی، دستگیری‌ها، تجاوزات و نسل کشی علیه زنان و مردم است.

همچنین آمدە است: در قرن حاضر ما دچار بحران‌ها و انسدادهای واقعی ناشی از رژیم‌های ظالمانه و خودکامه مبتنی بر تعصب مذهبی، ملی‌گرایانه، فرقه‌ای و جنسیتی هستیم و این انسداد دلیلی برای مشاهده جرقه‌های مردمی بود. بهاری که از تونس آغاز شد و قیام‌های آن فقط علیه اقتدار موجود بود.

در این بیانیه توضیح داده شده است که آن رژیم‌ها در خدمت منافع مردم خود نبوده و مانع آرمان‌های زنان برای آزادی و برابری می‌شوند، و آن خیزش‌هایی که اغلب از مسیر خود منحرف می‌شوند، سازمان‌دهی نشده‌ و استراتژی ندارند. آن قیام‌ها متکی به نیروهای خارجی بودند و برای دستیابی به تغییر به زور متوسل شدند و البته همه اینها در خدمت منافع سلطه بزرگ بود و همین ذهنیت و اقتدار همچنان در حکومت وجود دارد. و هژمونی، و منطقه با یک بحران جدی روبرو است.

در این بیانیه با تأکید بر اینکه قربانیان در درجه اول زنان، کودکان و مردم هستند آمدە است:  پراکندگی که در میان گروه‌های مخالف وجود دارد اغلب به انحلال آنها منجر شده است بنابراین باید به این نکته اشاره کرد که هژمونی بزرگ و مدرنیته سرمایه‌داری و امپریالیستی که همواره به دنبال ایجاد نزاع، درگیری‌ها و اشغالگری در منطقه است راه را برای مداخلات مستقیم خود در منطقه هموار می‌کند، زیرا هم تعصب مذهبی و هم اسلام سیاسی که شدیدترین شکل را برای سرکوب زنان و مهار آنها داشت.

همچنین با اشارە بە نیروهایی که این افراط‌گرایی را ایجاد کردند، مطمئن هستند که سطح توسعه جوامع با سطح توسعه یافتگی زنان مرتبط می‌باشد، آمدە است: در سال‌های اخیر در افغانستان، ایران، یمن و مزدوران داعش در سوریه، عراق و غیره شاهد استفاده نظام‌مندتری به نام دین بوده‌ایم و تحت این نام،  رژیم‌ها می‌خواهند این قوانین را تغییر دهند و آنها را به شریعت تونس پیوند دهند که شاهد وخامت دستاوردهای زنان است.

با اشاره به اینکه بسیاری از مناطق جهان، خاورمیانه و شمال آفریقا شاهد مبارزه زنان با وجود همه جنگ‌ها و موانع موجود، مقاومت و مشارکت کم‌نظیر به شکلی بی‌سابقه است آمدە است: قیامی که طی آن شعار  "ژن ژیان ئازادی" پس از کشته شدن ژینا امینی در ایران گسترش یافت و تبدیل به انقلاب قیطان شد و دامنه آن گسترش یافت و حتی مردانی که به فلسفه زندگی معتقد بودند با آن همراە شدند.

این بیانیه تأیید می‌کند: آزادی یک جامعە اساساً در گرو آزادی زنان است، بنابراین این جنبش‌‌ها و قیام‌ها در فلسطین و کوردستان، سوریە و صحرای غربی و یا در سودان، ایران، لیبی، یمن، لبنان، ترکیه و  دیگر کشورهای سلطەگر ، ذهنیت مردانە و مرتجع  و دفاع از آرمان آزادی زنان ضروری است، ما شاهد موارد زیادی از قتل دختران به دست والدینشان در مصر، عراق، سوریه و ترکیه و هدف قرار دادن کارآفرینان و رهبران زن به طرق مختلف، چه با هواپیماهای بدون سرنشین، ترورهای سیستماتیک و یا حتی استفاده از جنگ خصوصی علیه آنها و نیز کمپین‌های دستگیری برای همه زنان و کسانی که از تسلیم شدن سر باز زدە و سیاست سرکوبگرانه دنبال شده را محکوم می‌کنند، بودەایم.

در ادامه این بیانیه آمده است: تمام این روش‌های ظلم، خشونت و کشتار امروز در مناطق ما به چشم می‌خورد و چون مسئله زنان یک مسئله جهانی است، زنان باید برای رسیدن به اهداف خود متحد و مبارزه خود را سازمان دهند. از آنجایی که ذهنیت حاکم خود را در سطح یک نظام جهانی سازماندهی کرده است و همه روش‌های حکمرانی و نهادها از آن ایدئولوژی پیروی می‌کنند.

برای مقابله با این سیاست سیستماتیک مبتنی بر اقتدار، اشغال، استثمار، آزار و اذیت و سرکوب، زنان باید تلاش، مبارزه و قدرت خود را متحد کنند تا بتوانند از هر گونه استبداد و بردگی بکاهند و جامعه را به پیش ببرند تا امنیت، صلح، عدالت، آزادی و  دموکراسی غالب شود.