«استفاده از کلمه قوم‌ها، قومیت‌ها، عرب زبان، کورد زبان، ترک زبان ،توهین به ملت‌ها است»
شیما سیلاوی از سخنرانان کنفرانس «انقلاب با رهبری زنان در ایران؛ در دوراهی سرکوب یا پیروزی» می‌گوید: دنیای غرب در مورد ایران سوفهمی دارد اینکه همه مردم ایران فارس بوده و فرهنگ و دین یکی است در صورتی که ما چنین وضعیتی در ایران نداریم ما موزاییک هستیم.
شهلا محمدی
مرکز خبر- روز سه‌شنبه در پارلمان اتحادیه اروپا کنفرانسی تحت عنوان «انقلاب با رهبری زنان در ایران؛ در دوراهی سرکوب یا پیروزی» با حمایت سە فراکسیون پارلمان اروپا و انستیتوی کورد و با حضور نمایندگانی از ملیت‌های مختلف، احزاب سیاسی ملیت‌ها و فعالان حقوق بشر برگزار شد و موضوع گفتمان این کنفرانس وضعیت کنونی ایران و سرکوب خلق‌های تحت ستم برای تضعیف انقلاب «زن زندگی آزادی» و بە بیراهە بردن آن بود. در همین زمینە شیما سیلاوی فعال حقوق بشر و یکی از سخنرانان پنل نخست کنفرانس «انقلاب با پیشاهنگی زنان» کە بە عنوان نمایندەی سازمان ملل و مردم بی‌نمایندە حضور داشت در گفت‌وگو با خبرگزاری ما اهمیت این کنفرانس و گفتمان سخنرانان را مورد ارزیابی قرار داد.
«موضوعی که ۵۰ درصد از سخنرانان به آن اشاره کردند موزاییک بودن ایران است»
شیما سیلاوی با اشارە بە پنل نخست کنفرانس کە در ارتباط با پیشینه‌های تاریخی جنبش کنونی و همچنین اهمیت آن گفت: در این پنل فعالانی از جملە فریبا بلوچ فعال حقوق زنان بلوچ، میثم آل مهدی فعال کارگری، بهروز قوچانی نویسنده و محققان و سخنان دیگری هم در این پنل شرکت کردند. اهمیت کنفرانس برگزار شدە در این است که ما در واقع همیشه یک صدا از مرکز می‌شنویم چون بیشتر صدای مردِ مرکز شنیدە شدە و ما در کنفرانس صدای زنان، اتنیکها یا ملل تحت ستم را نمی‌شنویم و حتی در رسانەها جای نداریم، اما پس انجام دادن کنفرانس در سطح پارلمان اروپا و بحث‌هایی در مورد آینده و گذشته ایران می‌تواند از طریق معرفی احزاب، فعالان حقوق بشر و فعالان سیاسی بە اعضای پارلمان اروپا به پیشبرد و دموکراسیزه شدن ایران کمک کند.
شیما سیلاوی در مورد مشارکت اتنیک‌‌های مختلف و مشارکت کمتر زنان در کنفرانس‌‌ها و سمینارهای برگزار شدە می‌گوید: موضوعی که تقریبا ۵۰ درصد از سخنرانان به آن اشاره کردند موزاییک بودن ایران است که ایران متعلق به گروهی خاص نیست، کشوری که در قلب جاده ابریشم تاریخی است چطور می‌تواند یک دولت ملت باشد، همه یک زبان، یک فرهنگ و یک دین هستند و این سوفهمی است که دنیای غرب در مورد ایران دارد در صورتی که ما چنین وضعیتی در ایران نداریم ما موزاییک هستیم و هیچ کسی نمی‌تواند ادعا کند که نسبت به بقیه ارجحیت دارد.
وی با اشارە بە سخنان فریبا بلوچ در مورد انزوای زنان این ملت، می‌گوید: ایشان در واقع سیر تاریخی بە حاشیە راندن زنان را بازگو کرد اینکه چطور زنان بلوچ از صحنه سیاست دور شدە و چطور این مبارزه که مردم بلوچ داشتند موضعی کە زنان بلوچ داشتند مبارزه با انقلاب اسلامی شروع نشد بلکه این مبارزه صد سال عمر دارد و به این ۴٣ سال محدود نمی‌شود. همچنین در مورد وضعیت زنان، اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، جامعه رنگین کمانی صحبت به میان آمد و در مورد اینکه چطور می‌توانیم نقش آنها را پررنگ‌تر کنیم، در این جنبش‌ها چطور به آنها پودیوم بدهیم، آنها را در بحث‌های سیاسی مشارکت بدهیم، و سخنرانی من بیشتر بر موضوع قتل ژینا امینی و واکنش کوردستان نسبت بە آن و تاریخ مبارزەی کوردستان تمرکز داشت.
«همیشه عادت بوده که یک صدا شنیده شود»
شیما سیلاوی در مورد لابی‌گری‌‌هایی کە از سوی مرکزگراها انجام شدە و تأثیرات آن بر پارلمان اروپا گفت: من می‌توانم این موضوع را با قاطعیت بگویم این سوء برداشت‌ها در مورد تاریخ ایران است از نظر سیاسی اعضای پارلمان، همیشه عادت بوده که یک صدا شنیده شود و اینکه یک صدای جدید بیاید که بگوید این روایت‌ها که شما از ایران دارید می‌شنوید فقط یک سویه است بیش از نیمی از جمعیت ایران در واقع مردمی هستند که غیر فارس هستند یک گام مثبت تلقی می‌شود. فعالان که در این زمینه با کسی یا لابی برای حقوق ملل تحت ستم در ایران تلاش می‌کنند راه خیلی طولانی در پیش دارند چرا که برجستە کردن حقوق اتنیکها آن هم در پارلمان اروپا کار ساده نیست سازمانی که می‌خواهد فعالیت کند باید ریجستر باشد باید از فیلترهای رد بشود و بعد هم بتواند بە آن مرحله برسد کە با اعضای پارلمان بنشیند بحث کند و سعی کند نظر آنها را در مورد سپهر سیاسی ایران تغییر بدهد.
این فعال حقوق بشر در مورد تداوم این کنفرانس‌‌ها و اینکە مرکزگراها برای پوشش فعالیت‌‌های خود رسانەهایی در اختیار دارند و تأثیرات آنها اظهار کرد: در کنفرانس ما رسانەهای کوردی زیادی بود خوشبختانه ما هم روی این نوع کانال‌ها حساب می‌کنیم چرا که در بهترین کیس که گزارش هم از این کنفرانس باشد هنوز لفظ‌ها و کلمات درستی استفاده نمی‌شود. مثلا استفاده از کلمه قوم‌ها، قومیت‌ها، یا استفاده از عرب زبان، کورد زبان، ترک زبان اینها برای ما توهین است. وقتی روزنامه‌نگاری از یک کانال پربیننده از لفظ عرب زبان استفاده می‌کند من با خودم میگم که واقعا چرا این ژورنال‌ها به خودشان زحمت نمی‌دهند، چرا تحقیق نمی‌کنند؟! موضوع اینکه استفاده نکردن از ترکیب یک ملیت یا یک اتنیک با زبان به این معنا است که مردم تنها به آن زبان صحبت می‌کنند و بە هویت مختلف آنها اعتراف نمی‌کنند و این واقعا ناامید کننده است ولی ما هیچ انتظاری از رسانەهای فارسی زبان نداریم. اما ما هم همیشە تلاش کردیم و موضوع رسانه همیشه در بحث‌ها مدنظر بوده است کە احتیاج به یک رسانه مستقل داریم کە نیاز به نیروی کار و کاردیده داریم که روایت را به دست خودمان بگیریم کە این هم مشکلات خاص خود را دارد، اما خوشبختانە در حال حاضر نسبت به بقیه ملل تحت ستم در ایران ما کانال کوردی داریم که در زمینه سیاست و حقوق بشر بە صورت سیستماتیک فعالیت می‌کنند و این مایەی امیدبخشی به بقیه ملل تحت ستم است که یک روزی آنها بتوانند چنین کانال‌هایی داشته باشند.