احضار افسانه بایگان به پلیس امنیت و قطع سیم کارت و تلفنش

افسانه بایگان، هنرمند و بازیگر سینما و تلوزیون، طی پیامکی به پلیس امنیت احضار و سیم کارت تلفنش قطع شد.

مرکز خبر - امروز شنبه ۳۱ تیرماه، المیرا نوری زینال وکیل افسانه بایگان طی مصاحبه‌ای با رسانه‌های داخلی ایران، از اجرای حکم غیر قطعی موکل خود و قطع شدن سیم کارت وی خبر داد.

المیرا نوری با اشاره به اینکه در پی اجرای قرار نظارتی علیه افسانه بایگان صبح امروز سیم‌کارت این هنرمند قطع شد، گفت: «همچنین طی پیامی به افسانه بایگان اعلام شده که باید به پلیس امنیت عمومی مراجعه کند».

این وکیل در ادامه گفت: «وقتی قرار نظارتی اعلام شد ما به قرار صادره تمکین نکردیم و به آن اعتراض کردیم. در شرایطی که بر اساس قانون ۲۰ روز فرصت برای اعتراض به قرار وجود دارد، حکم غیرقطعی قبل از پایان موعد قانونی علیه خانم بایگان اجرایی شده است».

المیرا نوری زینال در پاسخ به این پرسش که حال و هوای افسانە بایگان پس از این برخوردها چگونه است گفت: افسانه بایگان سال‌ها برای فرهنگ و هنر این سرزمین تلاش کرده و آثار بسیاری از خود بر جای گذاشته است و ایجاد فضای استرس‌زا برای ایشان مغایر با حقوق شهروندی و قانون است و طبیعی است که ایشان بابت این رفتارها ناراحت و نگران باشند. تماس‌ها و رفتارهای صورت‌گرفته باعث استرس و اضطراب فراوانی شده است، اما در عین حال ایشان بر پیگیری مطالبات و حق و حقوق قانونی خود اصرار دارند.

لازم به ذکراست، افسانه بایگان، در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در یک مراسمی بدون «پوشش اجباری» با پرونده سازی از سوی قوه قضائیه مواجه و با اتهامات«کشف حجاب» و «تشویش اذهان عمومی» مورد تفهیم قرار گرفت و سپس پرونده وی به شعبه دادسرای ارشاد در تهران ارجاع شد و این هنرمند با سابقه سینما و تلویزیون، در تاریخ ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی شعبه ۱۰۸۸ دادگاه کیفری ۲ تهران، از بابت اتهام «در معرض عموم قرار دادن شیئی بر خلاف عفت و اخلاق عمومی» مستند به ماده ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی محاکمه شده بود. 

افسانه بایگان، در تاریخ ۱۵ تیر ماه ۱۴۰۲، همزمان با دریافت ابلاغیه برای حضور در جلسه دادرسی ضمم اعلام این خبر در صفحه شخصی خود نوشته بود: دو ماه قبل برای دیدن تئاتر«کافه عاشقی»در سالن اجرای شهرزاد شرکت کردم در حالیکه کلاهی بر سر داشتم که بخش عمده ای از سرم را پوشانده بود و تنها کمی از مو و گردنم دیده می شد و در پی آن من متهم شدم به «در معرض عموم قرار دادن شیئی بر خلاف عفت و اخلاق عمومی» مستند به ماده ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی. فلذا، نتیجه میإگیریم که «بنده در این تعبیر در حد یک شیئی بررسی می‌شوم».