مرکز خبر- ١٨ نهاد چپ و دموکراتیک با صدور بیانیه‌ای اعتراض خود را به تجاوز جنسی به شلیر رسولی و قتل ژینا امینی توسط گشت ارشاد تهران نشان داده و از اعتراضات خانواده‌های محکومان به اعدام حمایت کرده و همبستگی خود را با اعتصابات سراسری در ایران و کوردستان اعلام کردند.

 

متن کامل بیانیه‌ی ١٨ نهاد چپ و دموکراتیک به شرح زیر است:

در میان حوادث تلخ این روزها چند خبر بازتاب‌های گسترده‌ای یافته است. «شلیررسولی» در مریوان در فرار از تجاوز جنسی از سوی یک مرد، از طبقه‌ی دوم ساختمانی خود را به پایین پرت کرد و جان سپرد که اعتراضات و تظاهرات مردمی بیشماری را با خود به همراه داشت. خانواده‌های محکومان به اعدام هفت روز متوالی در تهران و کرج در برابر ساختمان قوه‌ی قضاییه در اعتراض به اعدام عزیزانشان دست به تجمع زدند که با یورش وحشیانه‌ی نیروهای سرکوب‌گر رژیم روبه‌رو شدند. ۳۷ تشکل مستقل بازنشستگان، کارگری، زنان وفعالین مدنی در ایران با انتشار بیانیه‌ای از این تجمعات و از خواست لغو اعدام حمایت کردند. و سرانجام برگ سیاه دیگری از سرکوب فعالین اجتماعی وفعالین زنان به کارنامه‌ی حاکمیت افزوده شد. این بار «ژینا امینی» دختر ۲۲ ساله‌ی اهل سقز که با ضرب‌و‌جرح مأموران «گشت ارشاد» در تهران دستگیر و با ضربەی مغزی حاکمیت به کما رفته بود، کشته شد. مردم شعار می‌دهند: از کردستان تا تهران/ مرگ بر قاتلان.

ما نهادهای چپ ودموکراتیک دراعتراض به تجاوز جنسی و علیه اعدام، حامی و همراه خانواده‌ی شلیر رسولی، زنان و مردم مبارز مریوان، خانواده‌های محکومان به اعدام وهمسو با همه‌ی نهادها و تشکل‌های مستقلی هستیم که به قتل‌عام سازمان‌یافته‌ی دولتی اعتراض کرده‌اند و در برابر به قتل رسیدن ژینا امینی وسطوح اعتراضات مردم سقز، سنندج و دیگر مناطق همدردی با اعلام اعتصاب عمومی همبستگی خود را در اقصا نقاط جهان اعلان می‌داریم.

درچنین شرایطی «ابراهیم رئیسی» قاضی و عضو هیئت مرگ واعدام، چهره ای‌که در کشتار تابستان خونین ۱۳۶۷ برفراز خونریزی فرزندان جامعه‌ی ما نشسته بود، امروز در مقام رئیس جمهور رژیم اسلامی ایران درچنین شرایطی که همچنان موج اعدام‌ها در ایران ادامه دارد، راهی اجلاس سازمان ملل می‌باشد. دنیا باید در برابر این تجاوز به حقوق مردم در ایران و منطقه در برابربه خون کشیدن آن زنان و مردان مبارز، مقاوم و انسان دوست و آرمان‌خواه، پاسخ دهد و سازمان ملل باید در حوزه‌ی اختیار و مسئولیت تاریخی‌اش، حضور چنین جنایتکاری را ناممکن سازد و یا آن‌چه خواست مردم یک جامعه‌ای به فراخی جامعه ایران / او را به جرم «جنایت علیه بشریت» به دادگاه کشاند.

ورود بی صدایان، قربانیان و به حاشیه رانده شدگان به جنبش اعتراض علیه اعدام پایه‌ی گسترش مطالبه‌گری و دفاع بی‌قیدوشرط از حق زندگی به جای اعدام است.

ما امضاء کنندگان از هیچ تلاشی برای لغو اعدام در ایران فروگذار نخواهیم کرد و خواست خانواده‌های کشته شدگان، محکومان به اعدام را درسطح روابط بین‌المللی به وسیع‌ترین شکل به گوش افکار عمومی جهان در حد توانمان خواهیم رساند.