فیلم امروز: خانه پدری
خشونت علیه زنان بە بهانە ناموس، عملی است که روز به روز در سطح دنیا و به ویژه در کشورهایی مثل ایران در حال افزایش است.
از خشونت علیه زنان، بیشتر به عنوان خشونت خانگی یاد می‌شود اما با توجه به گسترش این جنایت در جامعه و نیز نبود قوانين محکم برای مجازات مجرم، می‌توان گفت این نوع خشونت علیه زنان، صرف خشونت خانگی نبوده و یک نوع خشونت اجتماعی علیه زنان است.
این نوع جنایت، توسط ذهنیت مردسالار حاکم در جامعه اغلب با بهانه‌ی آنچه «ناموس» یا «اختلاف خانوادگی» خوانده می‌شود، سرپوش گذاشته می‌شود. این امر چنان در جامعه نهادینه شده است که گاها تعداد زیادی از افراد جامعه و حتی تعدادی از زنان را با خود همراه می‌کند.
با این حال، افزایش آگاهی مردم و به ویژه زنان در خصوص قوانین و حقوق زنان و نیز افزایش مقاومت و ایستادگی زنان در برابر قوانین زن‌ستیزانه در جامعه، منجر به افزایش خشونت علیه زنان و قتل آنها توسط مردان خانواده شده است.
فیلم‌های بسیاری به موضوع قتل زنان در جامعه پرداخته‌اند که از آن جمله می‌توان به فیلم «خانه پدری» اشاره کرد.
«خانه پدری»، اثری است که در سال ۱۳۸۹ ساخته شد و سال ۱۳۹۳ پس از چند روز اکران، توقیف شد و مدت‌ها در فهرست فیلم‌های توقیفی ماند تا اینکه سال ۱۳۹۸ پس از کش و قوس‌های فراوان و سانسورهایی که روی آن اعمال شد، بار دیگر روی پرده رفت.
فیلم، اتفاق‌های یک خانه قدیمی را از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۷۹ روایت می‌کند و مشکلات زنان ایران را به تصویر کشیده است.
یک سکانس تمام فیلم را تحت شعاع خود قرار داده است؛ جایی که پدر خانواده به دلیل آنچه ناموس عنوان شده و به قول خودش برای پاک کردن ننگ و حفظ آبروی خانواده، قبری برای دختر جوانش می‌کند و او را دور از چشم سایر اعضای خانواده دفن می‌کند.
فیلم بدون این سکانس مشکلی برای اکران نداشت اما عوامل فیلم حاضر نبودند اصلی‌ترین سکانس که بقیه فیلم تحت تاثیر آن قرار می‌گیرد را حذف کنند و در نهایت نیز فیلم با انجام اصلاحات و با رعایت شرط سنی برای مخاطبان بالای ۱۶ سال به نمایش درآمد.
این فیلم خشونت علیه زنان در جامعه‌ی مردسالار ایران را به نمایش می‌کشد. دلیل توقیف فیلم «خشونت علیه زنان» عنوان شده است اما مسئولان زیربط با سانسور فیلم سعی داشته‌اند منکر خشونت علیه زنان در جامعه شوند.